Φάρμακα που δεν χρειαζόμαστε πια στο σπίτι, και τα ιατρικά απόβλητα από ιατρικές μονάδες, χρίζουν ιδιαίτερης διαχείρισης αν θέλουμε να πίνουμε καθαρό νερό και να τρώμε λαχανικά, φρούτα, κρέας και ψάρια χωρίς επιβλαβείς για την υγεία μας ουσίες! Το πρόβλημα σπανίως αναδεικνύεται κι έτσι δεν είναι όλοι ενημερωμένοι για τη σοβαρότητά του…
Τα φάρμακα που καταλήγουν στις χωματερές προκαλούν πρόβλημα με την αποσύνθεση τους. Η διαδικασία έχει ως εξής: Οι μεταβολίτες που δημιουργούνται από την αποσύνθεση, συσσωρεύονται στο χώμα, περνούν στον υδροφόρο ορίζοντα, και από εκεί στις θάλασσες και στην καλλιεργήσιμη γη κι άρα στις τροφές που καταναλώνουμε! Η ΕΕ από το 2001 έχει χαρακτηρίσει τις ουσίες αυτές «επικίνδυνα ιατρικά απόβλητα τοξικού χαρακτήρα».
Κι αν όλο αυτό συμβαίνει με τα φάρμακα που πετάμε στα σκουπίδια, αντί να τα απορρίπτουμε στους ειδικούς πράσινους κάδους στα φαρμακεία, φανταστείτε πόση βλάβη προκαλούν στον πλανήτη και ό,τι ζει πάνω σε αυτόν (φυτά, ζώα, άνθρωποι) τα ιατρικά απόβλητα των νοσοκομείων!!!
Στη χώρα μας το Εθνικό Σχέδιο Διαχείρισης Αποβλήτων αφορά περίοδο 10 ετών και αξιολογείται κάθε 5 χρόνια και εφόσον απαιτείται, αναθεωρείται. Το 2020 ψηφίστηκε το ισχύον σήμερα ΕΣΔΑ και πέρσι αναβαθμίστηκε με σημαντική αναβάθμιση των Κέντρων Διαλογής Ανακυκλώσιμων Υλικών.
Υπόχρεοι διαχείρισης ειδικά των ιατρικών αποβλήτων σύμφωνα με το νόμο, είναι όλες οι υγειονομικές μονάδες (νοσοκομεία, ιδιωτικές κλινικές, κέντρα νεφρού κλπ) και τα φυσικά ή νομικά πρόσωπα που ασκούν δραστηριότητα, η οποία σχετίζονται με την παραγωγή ή διαχείριση ΑΥΜ (απόβλητα υγειονομικών μονάδων), δηλαδή γιατροί, οδοντίατροι, κτηνίατροι, διαγνωστικά κλπ.
Για την εξυπηρέτησή τους υπάρχουν λίγες αλλά άκρως εξειδικευμένες στο αντικείμενο εταιρείες που λύνουν τα χέρια των υπόχρεων για τη διαχείριση των αποβλήτων τους. Από συμβουλές για την ασφαλή αποθήκευση των αποβλήτων πριν από την παραλαβή από την εταιρία, ως την ασφαλή μεταφορά και διαχείριση, όλα παίζουν το ρόλο τους.
Οι ιατρικές μονάδες και οι υγειονομικοί είναι σε γενικές γραμμές πιο ευαισθητοποιημένοι για το θέμα για το οποίο άλλωστε υπάρχουν και νομικές κυρώσεις, εφόσον καταπατείται ο νόμος. Οι πολίτες, από την άλλη πλευρά, δεν έχουμε όλοι τον ίδιο βαθμό ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης. Το βασικό τελικά είναι να γνωρίζουμε ότι ούτε ένα χαπάκι, ούτε ένα κουτάλι σιρόπι, ούτε μία μισογεμάτη αλοιφή δεν πρέπει να πετιέται ελαφράν την καρδίαν στα σκουπίδια καθώς θα “επιστρέψει” στο ψυγείο και τον οργανισμό μας σε μία μορφή πολύ χειρότερη!
