Ο Σακχαρώδης Διαβήτης είναι μία σοβαρή χρόνια πάθηση όπου το πάγκρεας είτε σταματά να παράγει ινσουλίνη, όπως συμβαίνει στον Διαβήτη τύπου 1, είτε δεν παράγει αρκετή ποσότητα ινσουλίνης ή τα κύτταρα δε διαχειρίζονται σωστά την παραγόμενη ινσουλίνη, όπως συμβαίνει στον Διαβήτη τύπου 2 ή στον Διαβήτη Κύησης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αυξάνονται τα επίπεδα της γλυκόζης στο αίμα.
Στη χώρα μας, σύμφωνα με τα στοιχεία που ζήτησε και έλαβε η Πανελλήνια Ομοσπονδία Σωματείων – Συλλόγων Ατόμων με Σακχαρώδη Διαβήτη (ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ) από την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση Κοινωνικής Ασφάλισης (ΗΔΙΚΑ), το πλήθος των μοναδικών πασχόντων που έχουν ενταχθεί σε τουλάχιστον ένα θεραπευτικό πρωτόκολλο Σακχαρώδη Διαβήτη ανέρχεται στους 1.130.505 πάσχοντες, αγγίζοντας το 11% του πληθυσμού της χώρας, βάσει της επίσημης καταγραφής της ΕΛΣΤΑΤ το 2021.
Η αύξηση που καταγράφεται στον συνολικό αριθμό των πασχόντων σε σχέση με το έτος 2021 είναι θεαματική και ξεπερνά το 5%, γεγονός που αναδεικνύει για ακόμη μία χρονιά την ανάγκη για άμεση εφαρμογή ενός Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τον Σακχαρώδη Διαβήτη με αναγκαία την εμπλοκή της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ για τον καλύτερο και αποτελεσματικότερο σχεδιασμό του και την υλοποίησή του.
Η αλματώδης αυτή αύξηση του Διαβήτη θα πρέπει να κινητοποιήσει την Πολιτεία η οποία επιτέλους θα πρέπει να θέσει σε απόλυτη προτεραιότητά της την πρόληψη του Σακχαρώδη Διαβήτη γεγονός που θα ανακόψει την κλιμακούμενη συχνότητα της εμφάνισής του στη χώρα μας.
Επιπλέον, είναι πολύ σημαντικό να παρέχει τη βέλτιστη υποστήριξη στους πάσχοντες και στις οικογένειές τους οι οποίοι αντιμετωπίζουν στην Ελλάδα του 2023 πληθώρα προβλημάτων σε όλους τους τομείς της καθημερινότητάς τους: στην υγεία, στην παιδεία, στην εργασία.
Η υποστελέχωση ή πλήρης διακοπή λειτουργίας των Διαβητολογικών Κέντρων και Ιατρείων, η σχεδόν πλήρης απουσία Ιατρείων Διαβητικού Ποδιού στα Νοσοκομεία της χώρας, η έλλειψη βασικών φαρμάκων για τη διαχείριση της πάθησής τους, η πρόσβαση των ανασφάλιστων πολιτών σε ποιοτικά και αξιόπιστα αναλώσιμα υλικά και η πρόσβασή τους σε νέα ιατροτεχνολογικά προϊόντα, η συμμετοχή των πασχόντων από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2 στην ορμόνη της ζωής, την ινσουλίνη, είναι μερικά μόνο από τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη στον τομέα της Υγείας.
Τα Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία της χώρας κινδυνεύουν να «εξαφανιστούν» αν και μετά τις επίμονες προσπάθειες της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ, δημοσιεύτηκαν τελικά τον Ιανουάριο του 2023 οι μεταβατικές διατάξεις που αφορούν τον Νόμο περί της Εξειδίκευσης στον Σακχαρώδη Διαβήτη των Ιατρών. Δυστυχώς ακόμη δεν έχουν εκδοθεί οι εσωτερικές εγκύκλιοι εφαρμογής της νομοθεσίας και έτσι πολλά Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία συνεχίζουν να είναι υποστελεχωμένα, ενώ άλλα έχουν κλείσει ή συγχωνευτεί ή έχουν αναστείλει τη λειτουργία τους, με πιο πρόσφατο παράδειγμα το Διαβητολογικό Ιατρείο στο Νοσοκομείο της Δράμας, μία περιοχή που εξυπηρετεί τουλάχιστον 10.000 πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη.
Αντίστοιχα, τα Ιατρεία Διαβητικού Ποδιού στη χώρα μας είναι ελάχιστα παρά του ότι γνωρίζουμε, σύμφωνα με μελέτη της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας για τον Διαβήτη του 2014, πως παγκοσμίως κάθε 1,5 λεπτό ακρωτηριάζεται ένα άτομο με Διαβήτη, όταν μελέτη της ίδιας επιστημονικής ομάδας το 2001 έδειχνε πως οι ακρωτηριασμοί παγκοσμίως ήταν οι μισοί!
Ως εκ τούτου είναι αναγκαίο να στελεχωθούν και να αναδιοργανωθούν τα Διαβητολογικά Κέντρα και Ιατρεία, καθώς και τα Ιατρεία Διαβητικού Ποδιού σε όλα τα Γενικά Νοσοκομεία της χώρας μας, προκειμένου να εξαντλούν όλες τις δυνατότητες και παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της πάθησης, αλλά και των επιπλοκών της.
Από την άλλη, οι ανασφάλιστοι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη, σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, λαμβάνουν τα αναλώσιμα υγειονομικά υλικά από τα φαρμακεία των Νοσοκομείων, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις αδυνατούν να εκτελέσουν τις ηλεκτρονικές γνωματεύσεις (συνταγές), λόγω των ελλείψεων που αντιμετωπίζουν. Όταν τα υλικά αυτά τελικά χορηγούνται, στις πλείστες των περιπτώσεων, είναι αναξιόπιστα με δυσάρεστες συνέπειες στους πάσχοντες. Σοβαρά επίσης προβλήματα έχει προκαλέσει η εφαρμογή του άρθρου 38 του νόμου 4865/2021, σύμφωνα με το οποίο οι ανασφάλιστοι πάσχοντες έχουν το δικαίωμα συνταγογράφησης μόνο σε δημόσιες δομές και από τον οποίο δεν έχουν εξαιρεθεί οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 2, παρόλες τις επίμονες προσπάθειες της ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ.
Επιπλέον, σοβαρά είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη στον εργασιακό τομέα, με την Πολιτεία να στέκεται απέναντί τους κι όχι πλάι τους.
Απόδειξη αυτού είναι η πρόσφατη προκλητικά αρνητική απάντηση του υπουργού Εσωτερικών στο αίτημα για μειωμένο ωράριο των εργαζομένων – πασχόντων από Σακχαρώδη Διαβήτη με ποσοστό αναπηρίας 50%, ο οποίος υποστήριξε ότι η υιοθέτηση του αιτήματος αυτού θα έχει «ως αποτέλεσμα την περιπτωσιολογική αντιμετώπιση του ζητήματος ανάλογα με την εκάστοτε πάθηση και για τον λόγο αυτό δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή»!
Δυστυχώς οι πάσχοντες από Σακχαρώδη Διαβήτη δεν είναι «περιπτώσεις», όπως χαρακτηρίζονται από τον υπουργό, αλλά πολίτες ευάλωτοι που έχουν ανάγκη τον σεβασμό και τη στήριξη της Πολιτείας για την αντιμετώπιση των αναγκών που απορρέουν από τη σοβαρή χρόνια πάθησή τους.
Παράλληλα, αξίζει να αναφέρουμε ότι τα άτομα με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 με ποσοστό αναπηρίας 50% δεν έχουν τη δυνατότητα να διοριστούν σε σχολείο πλησίον του οποίου υπάρχει Διαβητολογικό Κέντρο ή Ιατρείο. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να διορίζονται σε απομακρυσμένες περιοχές, χωρίς καμία πρόσβαση σε Διαβητολογικό Ιατρείο ή Κέντρο. Η κατάσταση αυτή έχει σαν αποτέλεσμα οι εκπαιδευτικοί είτε να μην αποδέχονται την πρόσληψή τους, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (διαγραφή από τον πίνακα), είτε να έχουν ελλιπή ή καθόλου παρακολούθηση από εξειδικευμένο Διαβητολογικό Ιατρείο ή Κέντρο για όσο διαρκεί η σχολική χρονιά, γεγονός που μπορεί να επιφέρει τραγικές για την υγεία τους συνέπειες.
Ένα σημαντικό, τέλος, ζήτημα που ταλαιπωρεί τους γονείς παιδιών με Διαβήτη και θέτει σε κίνδυνο την υγεία τους είναι ο μη έγκαιρος ή ανύπαρκτος διορισμός σχολικού νοσηλευτή στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση ή νοσηλευτή σε βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς. Η ΠΟΣΣΑΣΔΙΑ λαμβάνει καθημερινά παράπονα από γονείς παιδιών που ενώ έχει εγκριθεί η αίτησή τους για τον διορισμό, ακόμη το αίτημα δεν έχει ικανοποιηθεί. Παράλληλα, αν και το νομοθετικό πλαίσιο δίνει τη δυνατότητα η αίτηση να γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, δυστυχώς τις περισσότερες φορές δε διορίζεται τελικά σχολικός νοσηλευτής δημιουργώντας πολλαπλά προβλήματα στους γονείς των παιδιών που πάσχουν από Διαβήτη, ειδικά όσων είναι νεοδιαγνωσμένα ή μικρότερης ηλικίας.
Σε ό,τι αφορά τους βρεφικούς και παιδικούς σταθμούς, εκεί η κατάσταση είναι ακόμη πιο απογοητευτική αν και μιλάμε για μικρότερης ηλικίας παιδιά για τα οποία ο διορισμός των νοσηλευτών είναι ζωτικής σημασίας και η κατάλληλη υποστήριξη από επαγγελματία υγείας συμβάλλει στην ασφαλή παραμονή των παιδιών αυτών στο σχολικό περιβάλλον.
