Υπάρχουν διάφορες μορφές ψωρίασης, με πιο κοινή την ψωρίαση κατά πλάκας, που εμφανίζεται στο 90% των ασθενών και δημιουργεί τις χαρακτηριστικές πλάκες αργυρόχροα λέπια και κνησμό.
Η ψωριασική νόσο εκδηλώνεται στο δέρμα, στα νύχια, στο τριχωτό της κεφαλής, στις αρθρώσεις και μπορεί να συνυπάρχει με καρδιομεταβολικό σύνδρομο και τα φλεγμονώδη νοσήματα του εντέρου. Επίσης υπολογίζεται ότι το 42% των ασθενών με ψωρίαση μπορεί να αναπτύξουν ψωριασική αρθρίτιδα.
Για την εκδήλωση και τις εξάρσεις της ψωρίασης ενοχοποιούνται:
Το οικογενειακό ιστορικό.
Ορισμένες λοιμώξεις.
Το υγρό και ψυχρό κλίμα.
Το χρόνιο άγχος.
Ορμονικοί παράγοντες.
Η λήψη κάποιων φαρμάκων .
Οι τοπικοί τραυματισμοί.
Κάπνισμα και αλκοόλ.
Η θεραπευτική αντιμετώπιση της ψωρίασης
Για την αντιμετώπιση της ψωρίασης χρησιμοποιούνται τοπικές θεραπείες, φωτοθεραπεία αλλά τα τελευταία έχουν αναπτυχθεί πολύ αποτελεσματικές συστηματικές θεραπείες είτε σε μορφή χαπιών για λήψη από το στόμα, είτε σε ενέσιμη μορφή.
Οι ανωτέρω θεραπείες μπορούν να εναλλάσσονται και να συνδυάζονται προκειμένου να επιτυγχάνεται σε κάθε περίπτωση το καλύτερο δυνατό θεραπευτικό αποτέλεσμα. Η προς επιλογή θεραπεία θα πρέπει να συνδυάζει ταχεία έναρξη δράσης και αποτελεσματικότητα καθώς και μακροχρόνια διατήρηση του θεραπευτικού αποτελέσματος. Η συστηματική θεραπεία μπορεί να αποτελείται από φάρμακα πρώτης γραμμής ή μικρά μόρια, τα οποία αποτελούν θεραπείες δισκίων. Σε μερικές χώρες, μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα υπάρχουν διαθέσιμες και άλλες συστηματικές θεραπείες όπως οι βιολογικοί παράγοντες και τα βιοομοειδή αυτών.
Οι βιολογικοί παράγοντες άλλαξαν την τελευταία δεκαετία περίπου τα δεδομένα στην ψωρίαση προσφέροντας σε εκατομμύρια ασθενείς παγκοσμίως υψηλού επιπέδου ποιότητα ζωής, βελτίωση της ψυχολογίας και καλύτερη πρόγνωση. Στον αγώνα αυτό έχουν μπει μεγάλες φαρμακευτικές επιχειρήσεις που επενδύουν τεράστια ποσά στην Έρευνα και Ανάπτυξη με εξαιρετικά αποτελέσματα στην ζωή των ασθενών.
