Τα οξύτατα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι γιατροί των νοσοκομείων, εν μέσω της πανδημίας του κορονοϊού, περιέγραψε στο iEidiseis η πνευμονολόγος Μερόπη Μανταίου, διευθύντρια της 10ης κλινική Covid-19 του νοσοκομείου «Σωτηρία».
Το Γενικό Νοσοκομείο Νοσημάτων Θώρακος Αθηνών «αποτελεί πλέον ένα νοσοκομείο Covid, καθώς όλες οι κλινικές, πλην δύο (των πανεπιστημιακών), έχουν μετατραπεί σε κλινικές για περιστατικά του ιού», ανέφερε αρχικά η ίδια. Στις εν λόγω κλινικές, μάλιστα, εξακολουθούν να υπάρχουν ελεύθερα κρεβάτια.
Στις Covid-ΜΕΘ, αντίθετα, η πληρότητα αγγίζει το 90%, περίπου, όπως εκτιμά, με την εντατική του νοσοκομείου να δέχεται χθες, Πέμπτη, και ένα περιστατικό Covid-19 από τη Δράμα. Θυμίζει, δε, πως στις εν λόγω μονάδες περιλαμβάνονται οι 50 κλίνες από τη δωρεά της Βουλής, ωστόσο ένα μέρος τους εξακολουθεί να μη λειτουργεί εξολοκλήρου, καθώς το «προσωπικό είναι ελάχιστο».
Σύμφωνα με την κ. Μανταίου, «στο νοσοκομείο δεν έχει φτάσει νέο προσωπικό», καθώς οι διαδικασίες των όποιων προσλήψεων καθυστερούν, ενώ οι μετακινήσεις εργαζομένων δε βοηθούν στο βαθμό που απαιτείται καθώς συχνά αφορά σε νοσηλευτές μη κατάλληλα εκπαιδευμένους (για υποστήριξη των ΜΕΘ).
Σε σχέση με την εικόνα στις κλινικές Covid-19, όπου εργάζεται και η ίδια, η πνευμονολόγος επισημαίνει πως οι εισαγωγές στο «Σωτηρία» δε παρουσιάζουν αύξηση τις τελευταίες ημέρες – σε σχέση π.χ. με την αμέσως προηγούμενη εβδομάδα – ωστόσο παραμένουν σε αριθμό που καθιστά την όλη κατάσταση ιδιαίτερα δύσκολη.
Όπως λέει χαρακτηριστικά «στην κλινική εφημερεύουμε ένας – ένας, δεν υπάρχει δυνατότητα για δεύτερο ιατρό», πράγμα που καθιστά την εφημερία «επισφαλή».
«Αν τύχουν μαζί δύο βαριά περιστατικά θα έχουμε πρόβλημα», εξήγησε, ενώ «ακόμη κι αν ένας ιατρός αρρωστήσει, μπορεί να καταρρεύσει το σύστημα μας».
«Όταν είναι οριακό το προσωπικό, και πιο πολύ κουράζεται και ο κίνδυνος να γίνουν λάθη αυξάνεται. Εν παραδείγματι, είναι μεγαλύτερος ο κίνδυνος διασποράς του ιού. Είναι διαφορετικό να πρέπει να μπεις σε θάλαμο νοσούντα 5 φορές, από το να μπεις 15: Εκτίθεσαι περισσότερο, οι αριθμοί μιλάνε από μόνοι τους», συνέχισε.
Πιο συγκεκριμένα, αναφερόμενη στην κλινική Covid του «Σωτηρία» την οποία διευθύνει η ίδια, επεσήμανε πως «στις εφημερίες σε έναν γιατρό αντιστοιχούν 26 άρρωστοι», με «τα πρωινά να είναι κάπως καλυτέρα». Οι δε νοσηλευτές είναι τρεις για τα ίδια κρεβάτια, με τη βραδινή τους βάρδια να αποτελείται, κατά περίπτωση, από δύο μόλις νοσηλευτές, όπως προσθέτει.
Σε αυτό το σημείο η κ. Μανταίου επανήλθε στο ζήτημα της υποστελέχωσης του ΕΣΥ, υπογραμμίζοντας πως το πλήρες αίτημα των υγειονομικών γιατρών – όπως έχει εκφραστεί από την ΟΕΝΓΕ και άλλα σωματεία -δεν αφορά σε «άδεια» κρεβάτια, αλλά και στο προσωπικό που χρειάζεται για να τα υποστηρίξει. «Στις μονάδες εντατικής είναι μεγαλύτερο το πρόβλημα», τονίζει, «καθώς εκεί θέλει εξειδικευμένο προσωπικό. Ένας μικροβιολόγος μπορεί να βοηθήσει σε μια κλινική Covid, αλλά στη ΜΕΘ πρέπει να είναι απολύτως εξειδικευμένοι οι ιατροί και οι νοσηλευτές. Έχει σημασία για την επιβίωση μέσα στις ΜΕΘ».
Ένα άλλο πρόβλημα που έρχεται να προστεθεί στο λίγο – και κουρασμένο, όπως λέει, προσωπικό – είναι οι ελλείψεις σε υποδομές, αφού, «ακόμη και τα θερμόμετρα δε φτάνουν για κάθε ασθενή, τα μεταφέρουμε από θάλαμο σε θάλαμο. Υπάρχουν ελλείψεις σε διάφορα υλικά, πολλές φορές δεν υπάρχουν τα στοιχειώδη».
Αναφερθείσα, εξάλλου, στις ηλικίες των ασθενών με κορονοϊό, τόσο όσων νοσηλεύονται σε απλές κλίνες όσο και σε ΜΕΘ, η κ. Μανταίου μεταφέρει πως «από την αρχή του δεύτερου κύματος οι ασθενείς δεν είναι ηλικιωμένοι μόνο, είναι κυρίως νέοι, από 40 – 60 χρονών». Το φαινόμενο αυτό είναι είναι λογικό, υποστηρίζει, καθώς πρόκειται για τους συμπολίτες μας «που μπαίνουν στα ΜΜΜ, όπου γίνεται η μετάδοση, που εργάζονται, κι έρχονται σε επαφή με κόσμο».
Στο ερώτημα για το αν η αυξανόμενη πίεση στα νοσοκομεία του λεκανοπεδίου, υπό συνθήκες ανάλογες των παραπάνω μάλιστα, θα μπορούσε να σημαίνει ότι η Αττική θα «ζήσει» εικόνες παρόμοιες με αυτές της Θεσσαλονίκης, η πνευμονολόγος απάντησε πως «η Θεσσαλονίκη ζει ένα δράμα, για το οποίο υπάρχουν πολλοί παράγοντες: από τον καιρό – που είναι καλύτερος στην πρωτεύουσα – μέχρι τα ανοιχτά σύνορα και τη λιτανεία στον Αγ. Δημήτριο και τους συνωστισμούς».
«Δεν είναι σίγουρο ότι η Αθήνα θα έχει τη μοίρα της Θεσσαλονίκης, λοιπόν, γιατί οι συνθήκες είναι πολύ διαφορετικές», όπως είπε, εκφράζοντας, ωστόσο, φοβίες για τις αντοχές του συστήματος υγείας σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο.
Καταληκτικά, και με αφορμή την κατάσταση στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, η κ. Μανταίου εξέφρασε την πεποίθηση πως για την οριακή κατάσταση στα νοσοκομεία δεν τίθεται θέμα παράλειψης ή κακής προετοιμασίες – με δεδομένο πως η υγειονομική κρίση έχει πια συμπληρώσει 8 μήνες – και έκανε λόγο για «πρόθεση απαξίωσης του ΕΣΥ, τις συνέπειες της οποίας θα πληρώσει ο κόσμος, όπως ήδη συμβαίνει στη Βόρεια Ελλάδα».
