Το iEidiseis.gr μίλησε με τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνδικαλιστικής Νοσηλευτικής Ομοσπονδίας του ΕΣΥ (ΠΑΣΥΝΟ – ΕΣΥ) για τα προβλήματα του κλάδου αλλά αυτή την φορά την συνομιλία μονοπώλησε όχι άδικα η κατάσταση στα ψυχιατρικά νοσοκομεία.
«Όλοι οι αρμόδιοι φορείς και οι επαγγελματίες υγείας, καθώς βιώνουμε την επέλαση της πανδημίας COVID – 19 στο Εθνικό Σύστημα Υγείας, έχουμε εστιάσει την προσοχή και την καθολική μέριμνά μας στα Πανεπιστημιακά και στα Γενικά Νοσοκομεία, έχοντας παραμελήσει τα Ειδικά Νοσοκομεία και ιδιαίτερα τις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας», μάς λέει. Τον ρωτάμε εύλογα ποια είναι η κατάσταση που επικρατείς σε αυτά…
«Αν και εδώ και πάνω από 25 χρόνια έχει ξεκινήσει στη χώρα μας η αποκαλούμενη «Ψυχιατρική Μεταρρύθμιση» με σκοπό της Πολιτείας τη μετάβαση από το ιδρυματικό μοντέλο θεραπείας των ψυχικά ασθενών, στο κοινοτικό, δίνοντας έμφαση στη διασφάλιση των δικαιωμάτων τους, ελάχιστα βήματα έχουν γίνει προς αυτή την κατεύθυνση, αν και έχουν δαπανηθεί εκατομμύρια ευρώ. Ειδικότερα, τα τελευταία χρόνια, η οικονομική κρίση και η κρίση που σχετίζεται με τη διαχείριση της πανδημίας, έχουν θέσει στο περιθώριο τη διασφάλιση των απαιτούμενων αναγκών που αφορούν τους ψυχικά ασθενείς και τις απαιτούμενες αναγκαίες υπηρεσίες ψυχικής υγείας».
Ζητήσαμε από τον κ. Αβραμίδη να μάς πει συγκεκριμένα τι λείπει αυτήν την στιγμή…
«Οι ελλείψεις επαγγελματιών υγείας, κυρίως νοσηλευτών, παραμένουν τραγικές και δυστυχώς η Πολιτεία δεν έχει μεριμνήσει για προσλήψεις μόνιμων νοσηλευτών. Με ερασιτεχνικό τρόπο, ευκαιριακό, επιδιώκει το υπουργείο Υγείας να καλύψει τις διαχρονικές ανάγκες. Στάθηκε χαμηλότερο των περιστάσεων, στη διαχείριση των αναγκών που σχετίζονται με τη στελέχωση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας».
Και ειδικά στην ψυχική υγεία τι έχει γίνει, επιμένουμε…για να πάρουμε την παρακάτω απάντηση: «Ο χώρος των Υπηρεσιών Ψυχικής Υγείας, δε διαφέρει κι ούτε έχει λιγότερες ανάγκες, σε σχέση με τις υπόλοιπες Υπηρεσίες Υγείας. Όμως δεν αξιολογήθηκε έτσι. Μπήκε στο περιθώριο. Δεν υφίσταται επαρκής στελέχωση από νοσηλευτές, ώστε να αντικρούσει τις μαζικές αποχωρήσεις λόγω των συνταξιοδοτήσεων, με αποτέλεσμα οι νοσηλευτές να μην προσφέρουν νοσηλευτική φροντίδα, αλλά αλλότρια καθήκοντα φύλαξης, τραπεζοκόμου, κλητήρα, τεχνικές – διοικητικές υπηρεσίες. Και γενικά, ότι προλάβουν.
Δηλαδή πρόκειται για νοσηλευτές – επιστήμονες για όλες τις δουλειές, σχολιάζουμε ιντρογκάροντας για μια αντίστοιχη απάντηση η οποία και έρχεται:
«Δεν υφίσταται θεραπευτικό περιβάλλον, δεν υφίσταται νοσηλευτής ψυχικής υγείας. Το διαχρονικό πρόβλημα της προοδευτικής μείωσης των νοσηλευτών, ήρθε η πανδημία COVID – 19, να το επιδεινώσει, προκαλώντας τεράστιες δυσχέρειες στις Υπηρεσίες Ψυχικής Υγείας, καθώς οι διαθέσιμες κλίνες νοσηλείας είναι μόνιμα υπερκαλυμμένες, τόσο ενδονοσοκομειακά (τμήματα Οξέων Περιστατικών), όσο και στις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης. Στις πλάτες των νοσηλευτών Ψυχικής Υγείας και των βοηθών νοσηλευτών, οι οποίοι επανδρώνουν σε αναλογία κατά μέσο όρο 2:35 ασθενείς στις απογευματινές και νυχτερινές βάρδιες στα τμήματα Οξέων Περιστατικών και αντίστοιχα 1:15 ασθενείς στις δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης, στηρίζεται το Σύστημα Ψυχικής Υγείας στη χώρα μας».
Δηλαδή τι γίνεται με την στελέχωση, ρωτάμε…
«Στελέχωση νοσηλευτών ανά ασθενή που αφορά τριτοκοσμική χώρα. Την παγιωμένη αυτήν κατάσταση, πλαισιώνουν επιβαρυντικά οι καθόλα νόμιμες άδειες ειδικού σκοπού, οι αναρρωτικές άδειες και οι άδειες καραντίνας, οι οποίες αθροιστικά εξοντώνουν το νοσηλευτικό προσωπικό, καθώς δεν υπάρχουν εφεδρείες, όπως θα έπρεπε να είχε προβλεφθεί. Πέραν της έλλειψης ανθρώπινου δυναμικού, η μειωμένη παροχή μέτρων ατομικής προστασίας προς τους ασθενείς και το νοσηλευτικό προσωπικό, αφήνει τους πάντες εκτεθειμένους στο COVID – 19.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός, ότι τα γάντια και οι μάσκες χορηγούνται με το σταγονόμετρο και το νοσηλευτικό προσωπικό αγοράζει με ενδο-τμηματικό έρανο τα απαραίτητα μέτρα ατομικής προστασίας. Οι διοικήσεις των νοσοκομείων, στέλνουν τις ευθύνες στις Διοικήσεις των ΥΠΕ, όσον αφορά την προμήθεια των απαραίτητων μέσων ατομικής προστασίας. Καλούμε την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Υγείας να ακούει τους νοσηλευτές. Επιβάλετε να προχωρήσει στην ενίσχυση των υπηρεσιών ψυχικής υγείας με νοσηλευτές, μέσω μόνιμων προσλήψεων και φυσικά ή έναρξη της ειδικότητας Νοσηλευτικής Ψυχικής Υγείας με το νέο θεσμικό πλαίσιο των νοσηλευτικών ειδικοτήτων είναι αναγκαία όσο ποτέ.
Προφανώς, το σύστημα των υπηρεσιών ψυχικής υγείας δεν θα πρέπει να αντιμετωπίζεται στη χώρα μας, ως ο περιθωριοποιημένος ασθενής και καλούμε το υπουργείο Υγείας να διαθέσει περισσότερα κονδύλια στις υπηρεσίες ψυχικής υγείας. Η επιτάχυνση των διαδικασιών διάθεσης των μέτρων ατομικής προστασίας, ώστε να διασφαλιστεί το εργασιακό περιβάλλον και να περιοριστεί η διασπορά του COVID – 19, εξασφαλίζοντας ένα ασφαλές περιβάλλον νοσηλείας – διαβίωσης – εργασίας, τόσο για τους ψυχικά πάσχοντες, όσο και για τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας, είναι αναγκαίο στις μέρες μας, περισσότερο από ποτέ.
Οι υπηρεσίες ψυχικής υγείας λειτουργούν άοκνα και με ανιδιοτέλεια, με την υπερπροσπάθεια των νοσηλευτών ψυχικής υγείας και των λοιπών επαγγελματιών ψυχικής υγείας και σαφώς σε καμία περίπτωση, αυτή η αυτοθυσία τους, δεν αναιρεί το τεράστιο ψυχοσωματικό πλήγμα το οποίο έχουν υποστεί από την πανδημία COVID – 19 και το οποίο αποτυπώνεται πλέον ξεκάθαρα, καθώς ήδη μετράμε νοσούντες και θανόντες συναδέλφους, με όλα τα τραγικά και δυστυχή συνεπακόλουθα για το Εθνικό Σύστημα Υγείας, αλλά και για τις οικογένειες των συναδέλφων.
Η Πολιτεία οφείλει να επικεντρωθεί σε αυτή την ευάλωτη ομάδα ασθενών, αυτή των ψυχικά ασθενών, να επενδύσει στη συνέχιση της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης και να στηρίξει τους νοσηλευτές ψυχικής υγείας και τους άλλους επαγγελματίες ψυχικής υγείας ώστε να ανταποκριθούν με ασφάλεια και επαγγελματισμό στις ανάγκες των ψυχικά πασχόντων και στην αντιμετώπιση της πανδημίας COVID – 19».
