Η υπέρταση είναι μια νόσος, συνήθως ασυμπτωματική, που αφορά τα τρία τέταρτα των ανθρώπων άνω των 70 ετών, ενώ ταλαιπωρεί και αρκετούς νεότερους. Αυτό που δεν γνωρίζει ο περισσότερος κόσμος είναι ότι έχει άμεση σχέση με την υγεία των νεφρών αλλά και της καρδιάς, οπότε οι καρδιολόγοι καλούνται ως η καταλληλότερη ειδικότητα, να δώσουν λύση σε περίπλοκες συννοσηρότητες των οποίων η μία παράμετρος αφορά την υπέρταση!
Όπως αναφέρει η αναπληρώτρια καθηγήτρια Καρδιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπ. Κρήτης, Mαρία Μαρκέτου, «η αρτηριακή υπέρταση αποτελεί τη πιο συχνή χρόνια νόσο και σχετίζεται με ένα μεγάλο αριθμό θανάτων και σημαντική νοσηρότητα από το καρδιαγγειακό σύστημα. Από την άλλη, η νεφρική ανεπάρκεια -η οποία έχει αναγνωρισθεί ως μια κατάσταση με σημαντικές επιπτώσεις στην καρδιακή λειτουργία – είναι άμεσα συνυφασμένη με την αρτηριακή υπέρταση. Ο νεφρός αποτελεί ένα από τα όργανα στόχους της αρτηριακής υπέρτασης και αρκετές μελέτες από τις Η.Π.Α αποδίδουν σε αυτή το 30% των περιπτώσεων χρόνιας νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου. Η πρώτη εκδήλωση της δυσλειτουργίας των νεφρών είναι η λευκωματουρία, η οποία είναι το αποτέλεσμα της συστηματικής ενδοσπειραματικής αύξησης της πίεσης που οδηγεί σε νεφρική βλάβη και μπορεί να καταλήξει σε νεφρική ανεπάρκεια».
Αλλά ποια είναι ακριβώς η σημασία του τρόπου ζωής στην εκδήλωση και αντιμετώπιση των προβλημάτων αυτών; Ρώτησε την Δρ Μαρκέτου το iEidiseis.
«Η θεραπεία της υπέρτασης επιβάλει αλλαγή τρόπου ζωής η οποία πρέπει να υιοθετείται από όλους τους υπερτασικούς. Η σωστή αντιμετώπιση και ρύθμιση της αρτηριακής πίεσης σε επίπεδα
mmHg για τη συστολική και
αλατιού δεν φθάνουν από μόνα τους για να ρυθμισθεί η υπέρταση. Απαιτείται ταυτόχρονα και χορήγηση αντιυπερτασικών φαρμάκων».
Το iEidiseis, θέτει υπόψη της καθηγήτριας το γεγονός ότι δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις ασθενών με υπέρταση για τους οποίους ακούμε ότι δεν κατάφεραν να ρυθμίσουν την πίεσή τους με το φάρμακο που τους έδωσε ο γιατρός τους…
«Πλέον τα φάρμακα που διαθέτουμε για την αντιμετώπιση της υπέρτασης είναι αρκετά αποτελεσματικά, ασφαλή και εκτός από τις αντιυπερτασικές τους ιδιότητες προσφέρουν περαιτέρω προστασία στην καρδιά, τα αγγεία και τα ζωτικά όργανα του σώματός μας. Ο έλεγχος και η ρύθμιση γενικότερα της υπέρτασης είναι μείζονος σημασίας σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο, καθώς συμβάλλει στην επιβράδυνση της εξέλιξης της νεφρικής νόσου και μειώνει τον κίνδυνο για καρδιαγγειακά συμβάματα. Επίσης, ορισμένες θεραπείες σε αυτούς προσφέρουν εκτός από τη ρύθμιση της υπέρτασης και νεφροπροστασία ή καρδιοπροστασία και αυτό πρέπει να λαμβάνεται υπόψη για την επιλογή της θεραπείας».
Υπάρχουν όμως πολλές κατηγορίες αντιυπερτασικών που απαιτούν προσεκτική χορήγηση με συνεχή παρακολούθηση του ασθενούς από τον καρδιολόγο του και πιθανώς διορθώσεις και αλλαγές σε είδος φαρμάκου και δοσολογία. Ισχύει αυτό; Ρωτήσαμε την ειδικό.
«Ναι. Οι βασικές κατηγορίες των αντιυπερτασικών που χρησιμοποιούμε είναι οι αναστολείς των υποδοχέων της αγγειοτασίνης, οι αναστολείς του μετατρεπτικού ενζύμου της αγγειοτεσίνης, καθώς και οι αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου μαζί με τα διουρητικά. Ιδιαίτερα η πρώτη κατηγορία αποτελείται από φάρμακα με σημαντική αντιυπερτασική δράση, ελάχιστες ανεπιθύμητες ενέργειες, πολύ καλά ανεχτές από τον άρρωστο και με πλειοτρόπες δράσεις που προστατεύουν το καρδιαγγειακό σύστημα. Η ιρμπεζαρτάνη είναι ένας από τους βασικούς εκπρόσωπους της κατηγορίας αυτής. Αποτελεί ένα φάρμακο με πολύ καλό αντιυπερτασικό αποτέλεσμα αλλά επιπλέον προσφέρει αποδεδειγμένα προστασία στο νεφρό μειώνοντας την λευκωματουρία και την επιδείνωση της νεφρικής λειτουργίας όπως αυτή παρατηρείται σε ομάδες υψηλού κινδύνου (π.χ. άτομα με σακχαρώδη διαβήτη)».
Το iEidiseis ρώτησε την καρδιολόγο αν μπορούμε σήμερα να πετύχουμε ταυτόχρονα αντιμετώπιση της υπέρτασης αλλά και των προβλημάτων στους νεφρούς;
«Στη μελετη IDNT (Irbesartan Diabetic Nephropathy Trial) η οποία αφορούσε υπερτασικούς ασθενείς με πρωτεϊνουρία και νεφρική δυσλειτουργία, η χορήγηση ιρμπεζαρτάνης 300 mg οδήγησε σε μείωση του σχετικού κινδύνου εμφάνισης νεφρικής ανεπάρκειας τελικού σταδίου κατά 23% σχετικά με άλλες συγκρινόμενες θεραπείες που προσέφεραν αντίστοιχο αντιυπερτασικό αποτέλεσμα. Επιπλέον ο σταθερός συνδυασμός της σε ένα χάπι με τον αναστολέα διαύλου ασβεστίου αμλοδιπίνη σε διάφορες δοσολογίες προσφέρει πολύ
καλύτερο αντιυπερτασικό αποτέλεσμα, ακόμα μικρότερο ποσοστό ανεπιθύμητων ενεργειών αλλά κυρίως βελτιώνει την συμμόρφωση των ασθενών στην φαρμακευτική αγωγή μέσω της απλούστευσης του θεραπευτικού σχήματος».
Εν κατακλείδι, όποιος σήμερα είναι αποφασισμένος να παρακολουθείται συστηματικά από τον καρδιολόγο του και λαμβάνει σωστά την αγωγή που του συστήνει, μπορεί με μικρές αλλαγές στη διατροφή και την καθημερινότητά του, να ζήσει μία φυσιολογική ζωή χωρίς να μειωθεί το προσδόκιμο επιβίωσής του ή να ταλαιπωρείται με νοσηλείες και άλλα προβλήματα.
