Τα νοσοκομεία όντως δεν πιέζονται και οι ΜΕΘ δεν έχουν πληρότητα. Τα κρούσματα κορονοϊού είναι όμως πολλά και οι θάνατοι ακόμα περισσότεροι, γεγονός που ίσως εξηγεί σε ένα βαθμό γιατί δεν πιέζονται οι ΜΕΘ… Όπως και να έχει, το φετινό καλοκαίρι είναι φονικότερο του 2021 σε ό,τι αφορά τη COVID-19 και εμείς παρόλα αυτά είμαστε πιο χαλαροί κι ανέμελοι στις εκδηλώσεις μας, σα να μην υπάρχει πια το πρόβλημα της πανδημίας.
Στο περιβάλλον αυτό, οι Σχολές των ειδικών όπως έχουν εξελιχθεί είναι δύο: Η μία είναι των επιδημιολόγων που επιχειρηματολογούν προς την κατεύθυνση «δεν έχει πια να μάς προσφέρει κάτι η υπέρμετρη προσοχή και γενικά δεν υπάρχει πρόβλημα» και των κλινικών γιατρών που βλέποντας κάθε μέρα πολλά νέα κρούσματα και αρκετούς θανάτους, εκφράζουν την άποψη ότι δεν είναι σωστό να έχουμε τόσο πολύ χαλαρώσει…
Στην πρώτη Σχολή, χαρακτηριστική είναι η άποψη του επίκουρου καθηγητή Γκίκα Μαγιορκίνη ο οποίος έγραψε χθες στο προφίλ του στο facebook:
«Ένας κλασικός τρόπος με τον οποίο γίνεται προσπάθεια να «κοροϊδέψουν» με τη στατιστική είναι να αποφύγουν (τεχνηέντως) να δηλώσουν την αναμενόμενη κατανομή. Θα σας πω μερικά κλασικά παραδείγματα που έχουν ακουστεί στο πλαίσιο της πανδημίας, όλα ανήκουν στην ίδια “τακτική” στατιστικής πλάνης:
Το πρώτο παράδειγμα είναι η διαστρέβλωση του ποσοστού των ανθρώπων που είναι πλήρως εμβολιασμένοι και βρίσκονται διασωληνωμένοι. Αυτό το ποσοστό στις 10 Ιουλίου άγγιζε το 67% και έχει λαθεμένα (διαστρεβλωμένα) χρησιμοποιηθεί ότι οι εμβολιασμένοι ασθενείς νοσηλεύονται πιο συχνά. Ωστόσο, στον πληθυσμό αναφοράς το ποσοστό του εμβολιασμού είναι πάνω από 90% ή και 95%, άρα το αναμενόμενο ποσοστό εμβολιασμού (μηδενική υπόθεση) στους διασωληνωμένους (αν ο εμβολιασμός δεν βοηθούσε) θα ήταν και αντίστοιχα 90 ή και 95%. Με απλά λόγια περιμένουμε 95% και βλέπουμε 67%, συνεπώς ο εμβολιασμός προστατεύει σε πολύ μεγάλο ποσοστό.
Το δεύτερο παράδειγμα είναι η διαστρέβλωση του ποσοστού των ανθρώπων που πεθαίνουν από οποιαδήποτε αιτία και είναι εμβολιασμένοι. Αν π.χ. στον πληθυσμό έχουν εμβολιασθεί το 80%-90% τότε αναμενόμενο είναι (μηδενική υπόθεση) αυτοί που πεθαίνουν να έχουν εμβολιασθεί κατά 80-90%. Δεν σημαίνει ότι οι εμβολιασμένοι πεθαίνουν πιο συχνά, απλά είναι το φυσικό και αναμενόμενο. Όσοι αρνούνται αυτή την πραγματικότητα είναι σα να υποστηρίζουν ότι άπαξ και εμβολιασθείς δεν θα πεθάνεις ποτέ (δηλαδή η μηδενική τους υπόθεση είναι ότι οι εμβολιασθέντες είναι και αθάνατοι).
Το τρίτο παράδειγμα που ζούμε από τον Ιανουάριο, αλλά είναι πιο εμφανές σήμερα (επειδή τότε είχαμε και την Δέλτα) είναι οι θάνατοι από και με COVID-19. Όσοι σας λένε ότι δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ κάποιου που πεθαίνει από και με COVID-19 υποστηρίζουν ότι η μηδενική υπόθεση είναι ότι κανένας δεν θα πεθάνει ποτέ συγκυριακά με COVID-19 (άρα στην ουσία η προσδοκία τους είναι ότι αν κολλήσεις COVID-19 είσαι αθάνατος για όσο έχεις COVID-19). Το σόφισμα λέει, λοιπόν, ότι δεν μπορεί κάποιος να τους αποδείξει ότι η COVID-19 δεν συνέβαλε στον μηχανισμό θανάτου, αλλά στατιστικά δεν διαφέρει από τους ισχυρισμούς των αντιεμβολιαστών που πιστεύουν ότι τα εμβόλια φταίνε για όλα.
Επίσης δεν διαφέρει από τους ισχυρισμούς των αρνητών που σε προηγούμενα κύματα έλεγαν ότι όλοι οι θάνατοι είναι με COVID-19 και όχι από COVID-19. Ούτε οι μεν, ούτε οι δε δίνουν κάποια μηδενική υπόθεση που να βασίζεται σε στοιχεία, απλά διατυπώνουν μία στείρα άποψη που δεν ευσταθεί. Αποδεικνύεται, λοιπόν, ότι στα προηγούμενα κύματα (όπως π.χ. στο Δέλτα) όπου το Rt έφτανε το 1.5 το μέγιστο των συνολικών θανάτων που θα μπορούσαν να είναι συγκυριακά με COVID-19 άγγιζε περίπου το 3%, δηλαδή ένα πολύ μικρό ποσοστό των θανάτων θα μπορούσαν να είναι συγκυριακά με COVID-19 (maximum 10 ανά ημέρα όταν καταγράφονταν περίπου 100 θάνατοι ανά ημέρα). Σε πιο προηγούμενα κύματα αυτό το ποσοστό είναι πολύ μικρότερο καθώς το Rt ήταν αρκετά μικρότερο (και συνεπώς οι ισχυρισμοί των αρνητών ήταν απλά αίολοι γιατί βασίζονταν σε λάθος μηδενική υπόθεση). Στα κύματα της Όμικρον που καταγράφεται Rt της τάξης του 5 και 6 το ποσοστό των θανάτων που συγκυριακά θα έχουν τον ιό αγγίζει το 15-25% δηλαδή στην κορύφωση θα φτάνουν τους 60-90 ανά ημέρα (δηλαδή θα πεθαίνουν με τον ιό και όχι λόγω του ιού).
Όταν, λοιπόν, κάποιος μου λέει ότι δεν θεωρεί ότι πεθαίνουν άνθρωποι με COVID-19 για εμένα δεν διαφέρει στην πράξη από αυτούς που θεωρούν ότι δεν πεθαίνουν άνθρωποι από COVID-19. Και οι 2 βασίζουν τους ισχυρισμούς τους σε διαστρεβλωμένες στατιστικές υποθέσεις και τα συμπεράσματα είναι στατιστική πλάνη».
Η άλλη Σχολή
Την ώρα που οι επιδημιολόγοι ασχολούνται με την πλάνη των αριθμών, οι κλινικοί γιατροί εκφράζουν πιο απλές ανησυχίες…
«Θα δούμε τι θα γίνει το φθινόπωρο που γυρίζουμε όλοι και που ανοίγουν τα σχολεία, αλλά και τα Πανεπιστήμια τον Οκτώβριο. Εκεί θέλει ιδιαίτερη προσοχή, και καμπάνια από την Επιτροπή Εμβολιασμών για τους εμβολιασμούς από το τέλος Αυγούστου και μετά»… Τάδε έφη η πρόεδρος της ΕΙΝΑΠ, Ματίνα Παγώνη που προτρέπει τους νέους να κάνουν self test πριν επιστρέψουν στους γονείς τους μετά τις διακοπές.
Όπως τόνισε η κυρία Παγώνη μιλώντας σε πρωινή εκπομπή στο ΣΚΑΪ, η μετάλλαξη Όμικρον 5 είναι πολύ μεταδοτική και μπορεί να μην είναι θανατηφόρα, αλλά είναι πολύ επικίνδυνη για εκείνους που έχουν υποκείμενα νοσήματα. Και κάνοντας αναφορά στη long COVID είπε ότι αφορά τοι 30% των περιστατικών.
«Το έχουμε πει κατ’ επανάληψη, ότι το έκτο κύμα της πανδημίας οφείλεται στην ακραία χαλάρωση των μέτρων. Εάν κατά τη διάρκεια του Ιουλίου, ενός καλοκαιρινού μήνα, είχαμε 1.100 θανάτους σε σχέση με τους 360 που είχαμε την ίδια περίοδο πέρσι, κατανοεί κανείς για ποια αύξηση μιλάμε. Κάθε πέρσι και καλύτερα» τόνισε στο GRTimes ο διευθυντής της ΜΕΘ του «Παπανικολάου» Νίκος Καπραβέλος.
Και πρόσθεσε ότι αναφέρεται σε μέτρα δεν εννοεί τύπου καραντίνας αλλά υγειονομικού χαρακτήρα. Ο κ. Καπραβέλος συμπλήρωσε επίσης ότι «αυτή τη στιγμή ο μεγαλύτερος εχθρός μας, είναι η υποτίμηση του ιού η οποία επέρχεται με την χαλάρωση των μέτρων, είτε για λόγους οικονομίας, είτε για λόγους ψυχολογίας. Κάποια στιγμή ωστόσο, πάνω από όλα, θα πρέπει να μπει η προστασία της ανθρώπινης ζωής και η ασφάλεια της».
