Το «τέλειο» μελομακάρονο είναι αυτό που ταιριάζει στο γούστο του καθενός μας. Πιο γλυκό, πιο ζουμερό, πιο μπισκοτένιο… Όλα έχουν τους δικούς τους fans και, φυσικά, τους πολέμιούς τους.
Το πρώτο που πρέπει να έχουμε υπόψη πριν ξεκινήσουμε να φτιάξουμε μελομακάρονα είναι ότι υπάρχουν δύο βασικές «σχολές». Μελομακάρονα από σιμιγδάλι ή από αλεύρι, καθώς και μείγμα από τα δύο. Τα μελομακάρονα από σιμιγδάλι απορροφούν περισσότερο σιρόπι ως τον πυρήνα τους και η υφή θυμίζει γλυκό ταψιού. Τα μελομακάρονα από αλεύρι είναι πιο στιβαρά, με τραγανό εσωτερικό που κρατάει στο δόντι, σαν μπισκότο.
Η Αργυρώ Μπαρμπαρίγου στην ιστοσελίδα της www.argiro.gr έχει αναλυτικά οδηγίες για το σωστό μέλωμα, ανάλογα με τις επιθυμίες μας:
Αν φτιάξoυμεμελομακάρονα με αλεύρι μόνο, τότε θα πρέπει να είναι κρύα και ζεστό το σιρόπι που θα τα βουτήξουμε. Έτσι θα τραβήξουν τόσο όσο ώστε να μελώσουν μέχρι μέσα χωρίς να μαλακώσουν πολύ.
Αν χρησιμοποιήσουμε σιμιγδάλι τότε θα πρέπει να είναι ζεστά και κρύο το σιρόπι για να ρουφήξουν καλύτερα και να μελώσουν σωστά.
Για ακόμα πιο μελωμένα μελομακάρονα, ακολουθούμε τις συμβουλές της Βέφας Αλεξιάδου, η οποία πρότεινε να περιχύνουμε με το σιρόπι τα μελομακάρονα στο ταψί και να τα αφήνουμε μέχρι να το ρουφήξουν όλο. Η «κυρία Βέφα» έριχνε το καυτό σιρόπι στα μελομακάρονα που μόλις είχαν βγει από τον φούρνο για extra γλυκιά γεύση.
