Το βράδυ της Ανάστασης οι Έλληνες κατά πλειοψηφία τρώμε μαγειρίτσα. Η ξινούτσικη σούπα από εντόσθια αρνιού ή κατσικιού που αυγοκόβεται στο τέλος πριν το σερβίρισμα έχει καθιερωθεί ως αναπόσπαστο μέρος της γιορτής του Πάσχα.
Όμως, η μαγειρίτσα όπως επικράτησε να λέγεται, δεν είχε πάντα τη μορφή που έχουμε συνηθίσει να την απολαμβάνουμε τα τελευταία χρόνια, ούτε και την ονομασία.
Η αλήθεια είναι ότι μετά την Ανάσταση οι Έλληνες συνήθιζαν από τα πρώτα χριστιανικά χρόνια να τρώνε ένα πιάτο που περιείχε εντόσθια και χόρτα. Τα εντόσθια προέρχονταν από το αρνί ή το κατσίκι της επόμενης ημέρας, το οποίο αξιοποιούνταν από την κορυφή ως τα νύχια, και τα χόρτα, που αφθονούν στην Ελλάδα την άνοιξη, παραπέμπουν στα πικρά χόρτα που καταναλώνουν οι Εβραίοι το Πάσαχ, σε ανάμνηση των βασάνων τους στην Αίγυπτο.
Το πιάτο αυτό, που τρώγονταν μετά την Ανάσταση, δεν είχε πάντα μορφή σούπας. Πολλές φορές είχε τη μορφή κλασικού μαγειρευτού, με περισσότερα ή λιγότερα χόρτα, πολλές φορές κοκκινιστού. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το ρεγάλι, η κοκκινιστή «μαγειρίτσα» της Λακωνίας. Αντίστοιχες συνταγές συναντάμε σε περιοχές της Θεσσαλίας και των Ιονίων.
Στην Κρήτη πάλι μετά το Χριστός Ανέστη οι οικογένειες συγκετρώνονταν γύρω από μια κατσαρόλα αχνιστή κοκορόσουπα, καλτουνάκια, γαρδούμια με γαλάντερα (έντερα από πολύ μικρό αρνάκι ή κατσικάκι), κοιλίτσες και λίγα γλυκάδια ή «απομέσα», μια κατσαρόλα με εντεράκια τυλιγμένα γύρω από αρνίσια ποδαράκια τσουδιστά (καψαλισμένα), με ή χωρίς κομματάκια της κοιλιάς, με λευκή σάλτσα αλευρολέμονο (ντερμπιγέ).
Συμπερασματικά, σε όλη την Ελλάδα, από το νοτιότερο ως το βορειότερο άκρο της, το τραπέζι της Ανάστασης έχει κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Μια σούπα ή κάποιο άλλο ζουμερό φαγητό που αξιοποιεί ότι απέμεινε από το αρνί ή το κατσίκι, μαζί με χόρτα και μυρωδικά, τυρί και αυγά.
Τι κάνουμε αν στο τραπέζι υπάρχουν παιδιά ή vegetarians ή vegans
Το τραπέζι μετά την Ανάσταση είναι συνήθως οικογενειακή υπόθεση – οι μαζώξεις με πολλούς καλεσμένους είναι συνήθως για την Κυριακή του Πάσχα. Παρόλα αυτά, τα προβλήματα και οι ασυμφωνίες δεν λείπουν ούτε από το αναστάσιμο δείπνο.
Σε πολλούς δεν αρέσουν τα εντόσθια -ειδικά τα παιδιά είναι κανόνας ότι θα ξινίσουν τα μούτρα τους- ή δεν επιτρέπεται να τα φάνε λόγω επιβαρυμένης υγείας. Όμως, υπάρχουν κι εκείνοι που δεν βάζουν στο στόμα τους κρέας ή και ζωικά προϊόντα εν γένει.
Γι’ αυτούς, αν θέλετε να μείνετε πιστοί στο πνεύμα της παράδοσης, μια καλή λύση είναι η μαγειρίτσα από μανιτάρια. Για τους άλλους, εφόσον νήστεψαν την προηγούμενη περίοδο, η απάντηση είναι η κοτόσουπα ή οτιδήποτε άλλο αρκετά ελαφρύ για το στομάχι για να ξυπνήσουμε την Κυριακή του Πάσχα ορεξάτοι και με ενέργεια.
Το μυστικό είναι ότι σε κάθε περίπτωση το αναστάσιμο δείπνο πρέπει να είναι ελαφρύ για να προετοιμάσει το στομάχι μας για την κρεατοκατάνυξη της επόμενης ημέρας. Οπότε, κάνουμε κράτει στα τυριά, τις πίτες, τα αυγά, τα γλυκά και τα αλκοολούχα, ακόμα και στη μαγειρίτσα, που, αν και σούπα, έχει αρκετά λιπαρά και δεν προσφέρεται για δεύτερο και τρίτο πιάτο.
