Η «Άγια Νύχτα» είναι ίσως η πιο πολυτραγουδισμένη μελωδία των Χριστουγέννων, με το τραγούδι να έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 300 γλώσσες και διαλέκτους παγκοσμίως.
Ωστόσο, η πραγματική ιστορία του δημοφιλούς άσματος παραμένει, ακόμα και σήμερα, άγνωστη για τους περισσότερους.
Για πολλά χρόνια, οι ειδικοί διαφωνούσαν σχετικά με τον δημιουργό του αγαπημένου χριστουγεννιάτικου τραγουδιού: η μελωδία είχε αποδοθεί σε διάφορους μεγάλους συνθέτες, όπως ήταν ο Βέρντι, ο Μότσαρτ και ο Χάιντν ενώ πολλοί υποστήριζαν ότι το τραγούδι το είχε γράψει ο τεράστιος μουσικοσυνθέτης Μπετόβεν.
Στην πραγματικότητα, η καταγωγή του τραγουδιού είναι πολύ πιο ταπεινή και εντοπίζεται στο μικρό χωριό Ροκμώρ της Γαλλίας, το 1843, όταν η τοπική εκκλησία αγόρασε ένα καινούριο μουσικό όργανο.
Για να γιορτάσει το γεγονός, ο εφημέριος του ναού έπεισε τον ποιητή, Placide Cappeauμ, να γράψει ένα χριστουγεννιάτικο ποίημα.
Ο Cappeauμ ήταν άθεος και δεν είχε κανένα ενδιαφέρον για τον χριστιανισμό, ωστόσο τελικά πείστηκε να γράψει αυτό το ποίημα, που το ονόμασε «Minuit, chrétiens» (Μεσάνυχτα, χριστιανοί) και στην συνέχεια μελοποιήθηκε από τον Γάλλο μουσικοσυνθέτη, Adolphe Adam.
Το τραγούδι ψάλθηκε για πρώτη φορά, στην γενέτειρά του, το 1847, από την τραγουδίστρια όπερας Emily Laurey και μεταφράστηκε στα αγγλικά από τον John Sullivan Dwight το 1855.
Σύντομα, ο χριστουγεννιάτικος ύμνος έγινε ιδιαίτερα δημοφιλής και άγγιξε τις καρδιές των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο.
Ο μύθος πίσω από την «Άγια Νύχτα»
Όπως συμβαίνει συχνά σε δημιουργίες τέτοιου βεληνεκούς, έτσι και γύρω από την σύνθεση της «Άγιας Νύχτας», υπάρχει ένα πέπλο μυστηρίου γεμάτο από θρύλους και μυθολογίες, που πλαισιώνουν την πραγματική ιστορία.
Σύμφωνα με την πιο διαδεδομένη εκδοχή, κατά τη διάρκεια της προπαραμονής των Χριστουγέννων του 1818, στο μικρό χωριό του Όμπερντορφ στην περιοχή του Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας, ο εφημέριος συνειδητοποίησε ότι τα ποντίκια είχαν ροκανίσει διάφορα μέρη του εκκλησιαστικού οργάνου.
Έτσι, μετά την λειτουργία, ο εφημέριος Γιόζεφ Μορ ζήτησε από τον δάσκαλο δάσκαλο του χωριού και οργανίστα της εκκλησίας, Φράντς Γκρούμπερ, να τον βοηθήσει να αποδώσει τον χριστουγεννιάτικο ύμνο, χωρίς εκκλησιαστικό όργανο.
Οι δύο άνδρες, αποφάσισαν τελικά να γράψουν ένα χριστουγεννιάτικο τραγούδι για κιθάρα.
Το γαλήνιο χιονισμένο τοπίο χάρισε μια θεία έμπνευση στον πατέρα Μορ και οι στίχοι του μάγεψαν τον δάσκαλο, ο οποίος συγκινημένος έγραψε μια πανέμορφη μελωδία για να συνοδεύσει το άσμα.
Μέχρι τα ξημερώματα, το τραγούδι ήταν έτοιμο και τη νύχτα της παραμονής, κατά τη διάρκεια της Λειτουργίας των Χριστουγέννων, στη θέση του καθιερωμένου χριστουγεννιάτικου ύμνου, οι δύο συνθέτες άρχισαν να ψέλνουν την «Άγια Νύχτα».
Στο τέλους του τραγουδιού, για μια μοναδική στιγμή, επικράτησε απέραντη σιωπή στην εκκλησία και σύντομα, με μια φωνή, όλοι οι παρευρισκόμενοι άρχισαν να ψέλνουν το πανέμορφο τραγούδι.
Μέσα στα χρόνια, ο δημοφιλής αυτός θρύλος γνώρισε αμέτρητες παραλλαγές, με τον εμπλουτισμό της αρχικής ιστορίας με στοιχεία των κατά τόπους παραδόσεων.
Η ανακωχή των Χριστουγέννων, στα χαρακώματα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου
Η ανακωχή των Χριστουγέννων του 1914 είναι μια απόδειξη ότι η αλληλεγγύη και η ανθρωπιά μπορούν να βρεθούν ακόμα και στα πιο απρόσμενα μέρη.
Ήδη, μέσα στους λίγους μήνες που μετρούσε η πολεμική εμπλοκή, πολλές χιλιάδες στρατιωτών είχαν πέσει νεκροί, με περισσότερους από εννέα εκατομμύρια ανθρώπους να χάνουν τη ζωή τους μέχρι το τέλος ενός πολέμου, που οι ιθύνοντες ισχυρίζονταν ότι ήταν απλώς ζήτημα λίγων ημερών.
Λίγες ημέρες πριν, ο Πάπας Βενέδικτος ο 15ος είχε κάνει έκκληση σε διάφορες κυβερνήσεις «να σωπάσουν τα όπλα, την ημέρα που τραγούδησαν οι άγγελοι», δηλαδή τα Χριστούγεννα.
Η ανταρσία της ανακωχής, η οποία ποτέ δεν πήρε την έγκριση των ανωτέρων, ξεκίνησε στα χαρακώματα του Βελγίου, όταν οι Γερμανοί στόλισαν δέντρα και ξεκίνησαν να τραγουδούν.
Σύντομα, τους ακολούθησαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι στρατιώτες, επιδεικνύοντας ένα αναπάντεχο πνεύμα ενότητας, απέναντι στους ανθρώπους με τους οποίους ήταν θανάσιμοι εχθροί.
Σύμφωνα με την Time, πολλές πηγές αποκαλύπτουν ότι το τραγούδι που ακούστηκε και ένωσε τους αντιπάλους εκείνη την χριστουγεννιάτικη νύχτα, δεν ήταν άλλο από την «Άγια Νύχτα», μια μελωδία που όλοι γνώριζαν και που ο καθένας τραγουδούσε στην γλώσσα του.
