Η Έλενα Τοπαλίδου βρέθηκε στο πλατό του ΑΝΤ1 με αφορμή την ολοκλήρωση των παραστάσεων «Ο χορός του θανάτου» την Κυριακή 13/4. Ο έρωτας είναι το ζητούμενο του έργου και η ανθρωποφαγία μεταξύ συντρόφων. «Η διαφορά του έρωτα από τον θάνατο είναι ότι τον ζεις», εξήγησε.
Αρχικά η ηθοποιός και χορογράφος ανέφερε τον τρόπο που διαχειρίζεται η ίδια τις άσχημες καταστάσεις. «Τώρα τελευταία με διάφορα πράγματα που συμβαίνουν… Θα σου πω τι είναι αυτό που με βοηθά στη σκέψη. Άκουγα το τραγούδι του Σαββόπουλου που λέει τη φράση «η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει τη δικιά σου μελαγχολία»… Ό,τι και να συμβεί η ζωή θα πάρει τον δρόμο της και η δική σου μελαγχολία δεν έχει να κάνει. Αφού η ζωή τρέχει.
Ο δυτικός πολιτισμός μας έχει κάνει να σκεφτόμαστε πολύ με το «εγώ». Κι όμως στην πραγματικότητα είμαστε αέρας. Είμαστε για να φύγουμε, έχουμε κοινή μοίρα. Κάποιοι συμπεριφέρονται σαν αθάνατοι. Δεν μπορούν να σκεφτούν πως είμαστε φύση», είπε.
«Το θέμα είναι τι συνεννόηση έχει κάνει ο καθένας με τον καθρέφτη του. Γιατί το δικό μου σώμα είναι έτσι επειδή ήθελα να χορεύω. Δεν το έκανα για να είμαι γυμνασμένη», τόνισε για τις συμβάσεις που κάνει ο καθένας στην καθημερινότητά του.
Ενώ ο Γιώργος Λιάγκας θέλησε να μάθει από την Έλενα Τοπαλίδου τι σημαίνει η ομορφιά για την ίδια. «Έναν όμορφο άνθρωπο αισθάνομαι ότι έχω απέναντί μου. Θα ξαναπαντρευόσουν; Είσαι ερωτευμένη;», ρώτησε.
Η Έλενα Τοπαλίδου στον ΑΝΤ1
Παράλληλα η Έλενα Τοπαλίδου απάντησε σχετικά: «Δεν ξέρω αν θα παντρευόμουν ξανά, δεν το έχω σκεφτεί. Δεν μπορώ να μην είμαι ερωτευμένη. Αλλά κοίτα, Γιώργο, σου είπα, εμένα ο καθρέφτης μου με δείχνει όμορφη. Από εκεί και πέρα, μεγαλώνοντας, στη ζωή μου επιλέγω μέσα στην καθημερινότητά μου να συναντάω ανθρώπους, οι οποίοι θα μου καθρεφτίζουν ομορφιά, για μένα.
Οι άλλοι μου είναι άχρηστοι. Εκεί είναι η τοξικότητα. Αν ο άλλος θέλει να σε καθρεφτίσει άσχημη, γριά, τέρας, κακιά, ζηλιάρα, τιποτένια, δεν με βοηθάει. Γιατί θα ζήσω λίγο ακόμα, δεν θέλω. Επίσης, αυτός που θα το κάνει, μάλλον έχει πολύ ελεύθερο χρόνο να ασχολείται με εμένα», πρόσθεσε.
