Ο ηθοποιός Χρήστος Βαλαβανίδης έδωσε συνέντευξη στη Φανή Πλατσατούρα στην εκπομπή του Mega, Ακόμα δεν Είδες Τίποτα. Αποκάλυψε ότι δεν θα έπαιρνε τίποτα από τον νεότερο εαυτό του.
Ενώ απάντησε και για τον τσακωμό του με τον Αλέξανδρο Ρήγα αλλά και για τη συμφιλίωσή τους. «Όταν προσβάλλουν την προσωπικότητά μου παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω. Με τον Αλέξανδρο Ρήγα έγινε παραξήγηση στο παρελθόν αλλά πλέον τα έχουμε βρει». Τι είχε συμβεί όμως; Ο δημοφιλής πρωταγωνιστής υποστηρίζει: «Αισθάνθηκα ότι προσπαθούσε να με μάθει να τραγουδάω, εγώ που έχω εύσημα για το τραγούδι μου στο θέατρο, οπότε δεν νομίζω πως μπορεί να με διδάξει κάποιος. Και είπα «τι έτσι;» Και έφυγα. Τα βρήκαμε γιατί δεν μπορείς να κρατάς κακία. Ο Ρήγας έχει πολύ ταλέντο, τρόπους δεν έχει. Εγώ έκανα το πρώτο βήμα. Τον συνάντησα στο θέατρο, αγκαλιαστήκαμε και είπαμε είναι παρελθόν πια», τόνισε.
Στη συζήτηση με τον αγαπημένο ηθοποιό δεν μπορούσε να απουσιάσει η παθογένεια της σημερινής εποχής. Η οποία παρουσιάζει δείγματα παρακμής, όπως υποστηρίζει. Πώς θα τη χαρακτήριζε; «Αλλοπρόσαλλη και επικίνδυνη. Το κράτος νοσεί, με τα Τέμπη , με τις διαμαρτυρίες, με τα κουτσομπολιά, το metoo, όλα αυτά είναι δείγματα παρακμής. Ελπίζω ότι θα περάσει. Γιατί ο λαός αντέχει», είπε.
Επίσης ο Χρήστος Βαλαβανίδης εξέπληξε και με την απάντησή του σε ερώτηση του για το τι θα έλεγε στον νεότερο εαυτό του. «Ο νεότερος εαυτός μου υπήρξε κάθαρμα. Δεν θέλω να τον ξαναδώ στα μάτια μου».
Η παρέμβαση του Ρουβίκωνα στο Από Μηχανής Θέατρο για την καταβολή των δεδουλευμένων
Ακόμη ο έμπειρος ηθοποιός μίλησε και για την παρέμβαση του Ρουβίκωνα στη θεατρική παράσταση Ήρωες στην οποία πρωταγωνιστεί. Μία παρέμβαση που αφορούσε καταγγελίες για τη λειτουργία του θεάτρου και τη συμπεριφορά των υπευθύνων του.
Ενώ δήλωσε πως η θέση του είναι λεπτή κι αυτό γιατί η γυναίκα του είναι η ιδιοκτήτρια του κτιρίου. «Δεν έχουμε καμία σχέση με την επιχείρηση γιατί έχουμε νοικιάσει το θέατρο. Ήταν ξαφνικό. Αλλά δεν έχω δικαίωμα να κουνήσω το χέρι στον Ρουβίκωνα γιατί έχει δίκιο μάλλον. Αυτό που σκέφτηκα ήταν «ωχ, εγώ του τα έλεγα». Εμείς είχαμε 15 χρόνια το θέατρο και δεν χρωστούσαμε ποτέ ούτε ένα ευρώ. Όλα πληρωνόντουσαν στην ώρα τους. Αναγκαστήκαμε να το υπενοικιάσουμε και σιγά σιγά άρχισε να μπατάρει το πλοίο», εξήγησε.
