Στο Στούντιο 4 της ΕΡΤ1 ήταν καλεσμένος ο Χρήστος Λούλης κι έκλεισε την εβδομάδα της εκπομπής με μια ευχάριστη συνέντευξη στην οποία, μεταξύ άλλων, σχολίασε τη σχέση του με τα παιδιά του, αρχικά.
Ο Χρήστος Λούλης συγκεκριμένα αναφέρθηκε στην ανάγκη του να δημιουργήσει μια οικογένεια βασισμένη στην αγάπη και την όμορφη σχέση ανάμεσα στους γονείς και τα παιδιά. Για να το πετύχει αυτό τόνισε πως πρέπει να καταβάλεται καθημερινή προσπάθεια: «Δεν είναι ταινία το ξύπνημα με τα παιδιά, χαμόγελα, πρωινό στην κουζίνα. Δεν είναι έτσι, είναι μια μάχη. Η μικρή μου κόρη δεν θέλει να ξυπνήσει και να σηκωθεί.
Η οικογένεια που έχει πρωινά χαμόγελα και δεν έχει άγχος είναι φαντάζομαι μια οικογένεια σε ένα ψαροχώρι στη Μαλαισία, οι άνθρωποι δεν ξέρουν τίποτα και είναι μια χαρά. Ψαρεύουν και κοιμούνται το μεσημέρι. Δεν υπάρχει τέτοια οικογένεια που να είναι πάντα χαρούμενη.
Δεν φανταζόμουν τίποτα, απλά ήθελα να γίνω μπαμπάς. Είχα την εικόνα των δικών μου των γονιών που τους αγαπούσα πολύ, με είχαν πολύ καλά, ήταν στοργικοί. Λειτούργησε ως ανάγκη. Ζήλευα πολύ τη σύνδεση μεταξύ πατέρα και παιδιού. Ήθελα να αφιερώσω τη ζωή μου με την έγνοια κάποιων άλλων ανθρώπων. Η σχέση με το παιδί, είναι μια συνεχόμενη ερωτική απογοήτευση. Το λατρεύεις τόσο πολύ και όσο να σε αγαπάει ή να σε έχει ανάγκη δεν είναι αρκετό όσο θα ήθελες να πάρεις εσύ από αυτό», ομολόγησε στους παρουσιαστές ο ηθοποιός.
Στη δουλειά του δίνει πρώτα βάση στις ανθρώπινες αξίες: «Δεν πιστεύω ότι η ύψιστη αξία για έναν άνθρωπο είναι να είναι καλός καλλιτέχνης ή καλός επαγγελματίας. Για μένα η ύψιστη αξία είναι να είναι καλός άνθρωπος. «Όταν πεθαίνουμε, πεθαίνουμε για πάντα και δεν ξαναερχόμαστε στη ζωή. Δεν θα ξαναδούμε τον ήλιο. Γι’ αυτό κοιτάτε τον ήλιο όσο είσαστε ακόμα εδώ και προσπαθήστε να πάρετε λίγη από ζεστασιά και το φως του για να το δώσετε στον διπλανό σας και ο διπλανός σας στον διπλανό του και εκείνος στον διπλανό του» λέει η Κατίνα Παξινού. Αυτό πιστεύω πως είναι και η ύψιστη αξία για έναν άνθρωπο. Δηλαδή να μη στερήσω το φως από κανέναν και αν μπορώ να δώσω το φως σε κάποιον άλλον».
Αν κάποιος ακολουθήσει αυτό θα είναι και καλός στη δουλειά του. Ένας καλός άνθρωπος μπορεί να μιλήσει όμως και άσχημα και να είναι και αυστηρός. Δηλαδή είναι διαφορετικό το να θες να είσαι καλός, σωστός και το να είσαι αρεστός. Διότι το να είσαι αρεστός θα σε κάνει να πεις και ψέματα», είναι μια από τις αρχές του για τις συναναστροφές του.
Το α’ μέρος της συνέντευξης:
Ο Χρήστος Λούλης απεχθάνεται τις κολακείες, καθώς θεωρεί πως μια καλή ερμηνεία δεν χρειάζεται να ντυθεί με ωραία λόγια. Ο ίδιος δεν δίνει καμία σημασία σε χαρακτηρισμούς που του αποδίδουν για τους ρόλους του. Δέχεται όμως την κριτική που θα μπορέσει να του δώσει κίνητρο για να γίνει καλύτερος. Μάλιστα έδωσε ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το σχόλιο που του έκανε κάποτε η αείμνηστη Ντίνα Κώνστα, η οποία πήγε να τον συγχαρεί σε παράσταση και του είπε: «Σας εύχομαι να κάνετε κι έναν Άμλετ».
Όταν ο ηθοποιός της διευκρίνησε πως είχε παίξει Άμλετ πριν από τρία χρόνια, τότε η Ντίνα Κώνστα του επανέλαβε: «Σας εύχομαι να κάνετε κι έναν Άμλετ», δίνοντας έμφαση στο σχόλιό της για την ερμηνεία του.
