Η Άντζελα Γκερέκου και ο Στέφανος Κυριακίδης ήταν το αγαπημένο ζευγάρι των τηλεθεατών στη Γη της Ελιάς και αυτό που σχολίαζαν περισσότερο στα social media. Οι δύο πρωταγωνιστές βρέθηκαν ξανά μαζί από το Σάββατο 27 Ιανουαρίου στην παράσταση «Τα τελευταία φεγγάρια» στο θέατρο Coronet. Μαζί τους και ο Δημήτρης Λιακόπουλος.
Συγκεκριμένα η Άντζελα Γκερέκου κάνει την αντικατάσταση της Μαρίας Παπαφωτίου στη συνέχεια των παραστάσεων στο βραβευμένο έργο του Furio Bordon, σε σκηνοθεσία της Ρέινα Εσκενάζυ. Η παράσταση από τις 9 Φεβρουαρίου συνεχίζεται στη Λεμεσό. Η ηθοποιός επιστρέφει στο θέατρο μετά από 26 χρόνια. Στην τελευταία της παράσταση στο έργο «Ήρθες σαν όνειρο», το 1998, ήταν δίπλα στον Τόλη Βοσκόπουλο.
Ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τους πρωταγωνιστές επί το έργω. Ενώ η μητέρα και η κόρη της Άντζελας Γκερέκου, Μαρία Βοσκοπούλου, βρέθηκαν εκεί για να τη συγχαρούν και να τη στηρίξουν.
Δείτε τις φωτογραφίες:
Λίγα λόγια για το έργο:
Ένας ηλικιωμένος καθηγητής μέσα σ’ ένα δωμάτιο φτιάχνει την βαλίτσα του για τελευταία φορά. Στους τοίχους κολλημένα αυτοκόλλητα με ήρωες του Ντίσνεϊ. Στο πάτωμα ένα φωτογραφικό άλμπουμ και διάσπαρτα κόμικς. Στο πικ-απ ακούγονται οι μουσικές νότες του Μπαχ. Ετοιμάζεται να εγκαταλείψει το σπίτι του γιου του που τον φιλοξενούσε, την τελευταία του οικογένεια, για να περάσει την υπόλοιπη ζωή του σ’ έναν οίκο ευγηρίας.
Είναι η ώρα του αποχωρισμού και του τελικού απολογισμού. Συνοδοιπόροι σε αυτό το τελευταίο ταξίδι, το φωτογραφικό άλμπουμ της ζωής του, τα κόμικς που αγαπούσε να διαβάζει από μικρός και οι μνήμες. Φορτωμένος με το βάρος όσων ειπώθηκαν και κυρίως όσων δεν ειπώθηκαν, άλλοτε πικρός και είρωνας, άλλοτε στοργικός και τρυφερός, μοιράζεται τα αληθινά του συναισθήματα μόνο με την λατρεμένη γυναίκα του που χάθηκε νωρίς.
Ο θεατής στα «Τελευταία φεγγάρια» θα έρθει σε επαφή με θέματα που τον αφορούν. Η σχέση του ανθρώπου με το γήρας αλλά και η φωλιασμένη νεότητα στην ψυχή και την καρδιά, είναι ορισμένα από τα διαχρονικά ζητήματα με τα οποία έρχεται αντιμέτωπος ο θεατής παρακολουθώντας τον ήρωα-πρωταγωνιστή να παίρνει όλο και περισσότερη απόσταση από τους αγαπημένους του, αλλά και από τον ίδιο του τον εαυτό.
Η παράσταση ισορροπεί ανάμεσα στην κωμωδία και το δράμα, στη συγκίνηση και το γέλιο. Σαν τις στιγμές της ίδιας της ζωής. Σημασία έχει ποιους έχεις δίπλα σου και ποιους κρατάς από το χέρι, σαν αιώνιους συνοδοιπόρους σου!
