Ο σκηνοθέτης Άρης Μπινιάρης βρέθηκε στο Στούντιο 4 για μια σπάνια συνέντευξη σχετικά με τις ανατρεπτικές δουλειές του στο θέατρο και την πορεία του στη σκηνοθεσία.
Αρχικά αναφέρθηκε στα πρώτα του βήματα στην τέχνη: «Η πρώτη μου ενασχόληση ήταν σε θέατρο του δρόμου. Δεν ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που ένιωθαν πως τα πάντα θα πάνε καλά. Εγώ είχα μια αγωνία και προσπαθούσα να πιαστώ από διάφορα πράγματα. Δούλεψα από μικρός σε βιβλιοπωλείο πριν να ασχοληθώ με το θέατρο. Έχω μεγαλώσε μέσα σε μια οικογένεια που ασχολιόταν με το θέατρο. Ξεκίνησα από το λύκειο να ασχολούμε με ζογκλερικά, ποδήλατα, skate.
Περνούσα τον χρόνο μου μαθαίνοντας μέσα από τις φωτιές και τα ξυλοπόδαρα. Το αίμα έβραζε τότε, είμασταν μια κοινότητα ανθρώπων. Γύρω στα 20 έμαθα για μια ομάδα θεάτρου δρόμου κι ακολούθησα. Η ιστορία αυτή κράτησε γύρω στα 4 χρόνια και ήταν η πρώτη επαφή με την υποκριτική. Ήμουν περφόρμερ, καθώς κάναμε και θεάματα δρόμου και παραστάσεις», ανέφερε για την πρώτη του ζύμωση στις τέχνες. Ο δικός του κύκλος με τις παραστάσεις δρόμου έκλεισε όταν αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο με την αρχαία τραγωδία.
Το σχετικό απόσπασμα:
Ο Άρης Μπινιάρης μίλησε για την παράσταση «Θείο τραγί VS A.I» και σε διάφορες δυσκολίες που του παρουσιάστηκαν κατά το πρώτο ανέβασμα της παράστασης: «Στην αρχή σίγουρα άκουγα και όχι αλλά δεν με πτόησε. Άκουγα γύρω γύρω διάφορα, φυσικά ακούς, βλέπεις μέσα σου. Επανέρχονται οι φωνές τις αμφισβήτησης και της ανασφάλειες και μαζί με αυτά προχωράς.
Θέλω να πω πως αυτά τα συναισθήματα είναι σχεδόν συνοδοιπόροι. Της αμφισβήτησης, της ανασφάλειας, του φόβου. Νομίζω πως αυτό μου ήταν και καθαρό εκείνη τη στιγμή. Ότι αυτές οι φωνές θα υπάρχουν, θα συνυπάρξουμε αλλά αφήστε με να κάνω τη δουλειά μου ταυτόχρονα.
Τελικά η ίδια η δράση, ότι έγινε η παράσταση, ότι παίζαμε άρχισε σιγά σιγά να καταλαμβάνει περισσότερο χρόνο και να παίρνουν λιγότερο χώρο αυτές οι φωνές. Στην πρεμιέρα ήταν όλο φίλοι και είχε πλάκα που την δεύτερη ημέρα ήταν όλο το θέατρο άδειο. Τότε ήταν καινούργιο όλο αυτό σαν σύλληψη με έναν τρόπο, ερχόταν ο κόσμος και έλεγε «αυτό δεν είναι θέατρο, είναι συναυλία με τόσο δυνατά τη μουσική.
Είχε πλάκα, ίσως ο κόσμος του θεάτρου δεν το είχε συνηθίσει και πολύ, τον πρώτο μήνα ήμασταν πέντε θεατές. Είχαμε πολύ ενθουσιασμό, θέλαμε και παραπάνω κόσμο αλλά το ζούσαμε.
Εκείνη ήταν για μένα μια στιγμή στη ζωή που ήταν… ή θα γίνει αυτό ή τα πράγματα δεν θα πάνε καλά. Δεν είχα κάποιο plan b γιατί έπρεπε να πετύχει αυτό», συμπλήρωσε ο Άρης Μπινιάρης για την πρωτοποριακή παράσταση όπου πάντρεψε το κείμενο του Γιάννη Σκαρίμπα με την τεχνητή νοημοσύνη και τα οπτικά εφέ.
Πρόσφατη δουλειά του Άρη Μπινιάρη ήταν το πολύ επιτυχημένο έργο «Η άνοδος του Αρτούρο Ούι» του Μπρεχτ με πρωταγωνιστή τον Γιώργο Χρυστοστόμου.
