Η Νατάσα Μποφίλιου βρέθηκε απέναντι στη Ναταλία Γερμανού το μεσημέρι του Σαββάτου 8/6, μιλώντας για το μουσικό καλοκαίρι της, αλλά και για τα στάδια που πέρασε μέχρι την καλλιτεχνική της απελευθέρωση.
Τα πρότυπα που ακολουθούσε μέχρι ένα σημείο έδρασαν περιοριστικά: «Όλοι έχουμε δεσμά. Εγώ είχα πάρα πολλούς ανθρώπους στο κεφάλι μου σαν πρότυπα που ήθελα να υπηρετήσω την αξία από την οποία εμπνεύστηκα.
Οπότε η αξία αυτών των ανθρώπων υπήρχε για πολλά χρόνια στο κεφάλι μου ως κοίτα που θες να πας, μη γίνεις ποτέ αυτό, να πηγαίνεις πάντα προς αυτό και αυτό παρότι με βοήθησε να βρω τον δρόμο μου, ήταν για πολλά χρόνια περιοριστικό.
Νομίζω ότι απαλλάχτηκα πλήρως από αυτά τα δεσμά όταν κατάλαβα ακριβώς τι θέλω να κάνω στη ζωή μου. Είδα ότι αυτό που θέλω πραγματικά να είμαι στη ζωή μου είναι ένας άνθρωπος ελεύθερος, να πιστεύει, να αγωνίζεται και να μιλάει για αυτό. Αυτή νομίζω πως είναι η ενηλικίωση του κάθε ανθρώπου», είπε.
Η Νατάσσα Μποφίλιου ανέφερε την περιθωριοποίηση που ένιωσε στα μαθητικά της χρόνια: «Στο σχολείο δεν ξέρω αν ήμουν δημοφιλής αλλά ήμουν λίγο ανατρεπτική και ασυμβίβαστη. Ήμουν ένα παιδί όμως που η αισθητική μου, αυτά που μου άρεσαν να κάνω, δεν ταίριαζαν και δεν κούμπωναν με τις νόρμες και με τα άλλα παιδιά.
Όταν είσαι μικρός, δεν το καταλαβαίνεις αυτό ακριβώς ήταν για μένα μια περιθωριοποίηση. Μπορεί να μην συνέβαινε στη δημόσια εικόνα, αλλά ένιωθα μέσα μου ότι υπάρχουν πράγματα που μάλλον δεν θα βρω κανέναν για να τα μοιραστώ.
Είμαι μια γυναίκα όπως όλες οι γυναίκες που έχουμε μεγαλώσει σε αυτή την πατριαρχική κοινωνία που σου φοράει συνεχώς στερεότυπα καπέλα, το αντιμετώπισα πάρα πολύ, όπως όλες οι γυναίκες, όταν ήρθε η ώρα να βγω στη δουλειά, όποια κι αν είναι η εργασία.
Υπήρξαν άνθρωποι που δεν συμφωνούσαν με τα τραγούδια μου, που με καλή πρόθεση… Δεν αναφέρομαι σε αυτούς με την κακή, γιατί θέλω να το ξεχάσω, πέρασα πολλά χρόνια προσπαθώντας με θυμό, είχα μέσα μου το «καλά, θα σας δείξω εγώ». Τώρα που έχω μεγαλώσει δεν θέλω πια να νιώθω αυτό», είπε η Νατάσσα Μποφίλιου στη Ναταλία Γερμανού.
