Τη Σοφία Κουρτίδου και τον παραολυμπιονίκη Γιάννη Σεβδικάλη φιλοξένησε το Στούντιο 4 την Τρίτη 6/2.
Η γνωστή καλλιτέχνης και περφόρμερ είναι σε σχέση με τον Γιάννη Σεβδικαλή και στην αρχή της εκπομπής έκλαψε με το βίντεο που τους είχαν ετοιμάσει: «Εγώ που με βάψατε τώρα, αυτήν την κατάσταση έχουμε. Παιδιά εμείς κάθε μέρα κλαίμε. Μακάρι αυτό το δάκρυ της συγκίνησης. Δεν υπάρχει κάτι ομορφότερο από αυτό. Μακάρι να μπορούμε να ζούμε τέτοιες στιγμές, να είμαστε τόσο γεμάτοι και να ερχόμαστε σε επαφή με τα συναισθήματά μας.
Η αγάπη είναι για να το βροντοφωνάζουμε και εμείς σίγουρα αυτό που αισθανόμαστε, δεν το κρύβουμε. Είμαστε ευγνώμονες κάθε μέρα για όλο αυτό που ζούμε και για το ότι έχουμε βρεθεί είναι ευλογία», δήλωσε η Σοφία Κουρτίδου για την σχέση της με τον Γιάννη Σεβδικαλή.
Ενώ συμπλήρωσε πως γνωρίστηκαν όταν πήγε να του πάρει συνέντευξη: «Εγώ πλησίασα τον Γιάννη για να κάνουμε μια συνέντευξη και μου έγινε ένα κλικ.
Έχω κάνει συνεντεύξεις και με άλλους παραολυμπιονίκες και γενικότερα με άτομα με αναπηρία. Ήθελα να παρουσιάσω έναν φωτεινό άνθρωπο, αλλά τελικά βρεθήκαμε να φωτίζει ο ένας τη ζωή του άλλου», τόνισε.
Η πρώτη γνωριμία τους:
Ο Γιάννης Σεβδικαλής περιέγραψε τις συνθήκες του ατυχήματος που οδήγησε στον ακρωτηριασμό: «Στην ουσία πήγα να περάσω τις γραμμές του τρένου προς την Ιερά Οδό. Ήμουν στο Γκάζι, δεν ήμουν στη δουλειά μου. Κοιτάω αριστερά και δεξιά, για να δω αν έρχεται το τρένο, όλα καλά, τίποτα. Δεν υπήρχε θόρυβος, δεν υπήρχε φύλακας, ούτε σήμανση. Σαν να μην ερχόταν τίποτα. Όταν ξαναγύρισα το κεφάλι μου το τρένο ήταν ακριβώς δίπλα μου.
Με χτύπησε μετωπικά, με πήρε από κάτω, πέρασαν από πάνω μου δύο βαγόνια. Με κουτρουβαλούσε για 20 μέτρα και μετά σταμάτησε. Δεν είχα λιποθυμήσει και δεν πίστευα ότι ήμουν ζωντανός μετά από αυτό. Ήταν ένα θαύμα ότι έζησα, θυμάμαι τα πάντα μέχρι τη στιγμή που μπήκα στο χειρουργείο.
Είναι λίγο σουρεαλιστικό, αλλά όταν έχεις τις αισθήσεις σου θυμάσαι πράγματα που είναι σημαντικά για σένα μετά. Είναι σημαντικό γιατί ξέρω από τι γλίτωσα», είπε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Ο Γιάννης Σεβδικαλής περιγράφει το ατύχημά του:
Λίγο μετά από το ατύχημά του έγινε μια μεγάλη συναυλία σε συνεργασία με τον Ιατρικό Σύλλογο για να υπάρξει βοήθεια για την αποκατάστασή του. Το κόστος όπως είπε ήταν πολύ ακριβό. «Είχα τρομερή ανάγκη τότε. Και οι γονείς μου ήταν σε δύσκολη οικονομική κατάσταση. Στη συναυλία είχαν έρθει πάρα πολλοί τραγουδιστές, ήρθαν εθελοντικά φίλοι μου και γέμισε ο Βοτανικός που δούλευα τότε, ήμουν 21 ετών», πρόσθεσε για τη μεγάλη κινητοποίηση που τον βοήθησε να ανταπεξέλθει στη θεραπεία του.
