Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος ήταν ο πρώτος καλεσμένος της εβδομάδας στο Στούντιο 4. Ο ηθοποιός που έκανε μεγάλη επιτυχία στον ρόλο του Τίμου Δράκου στη Λάμψη του Νίκου Φώσκολου μιλά για όλα όσα έχει κάνει στη ζωή του μετά από τη θρυλική τηλεοπτική σειρά, καθώς και τη μάχη του με την κατάθλιψη.
Ο ηθοποιός έκανε λόγο για την απόφασή του να ασχοληθεί με την υποκριτική: «Προς το τέλος του Λυκείου στράφηκα στο θέατρο. Ενώ ήμουν καλός στα θεωρητικά μαθήματα έβλεπα ότι οι εξετάσεις ήταν ένας άχθος για εμένα. Μεγαλώνοντας με πατέρα ηθοποιό μπήκα άθελά μου σε όλο αυτό το πράγμα. Το πρώτο που έκανα στην τηλεόραση ενώ ήμουν στη σχολή ήταν σε μία σειρά αυτοτελών επεισοδίων στην ΕΡΤ και γοητεύτηκα, κολακεύτηκα.
Bέβαια στη σχολή είχα προβλήματα με αυτό. Το Εθνικό ήταν αρκετά πιο συντηρητικό. Έκανα και μία διαφήμιση με τσίχλες και έγινε σούσουρο στη σχολή. Ήταν δεσμευτικά και αρκετά προσβλητικά αυτά που γίνονταν. Είχα έναν καθηγητή και μου είπε «καλώς τη Βουγιουκλάκη». Θύμωσα και έφυγα από την αίθουσα», είπε για τις σπουδές του και τη σειρά «Μικροί Μεγάλοι» που συμμετείχε.
Ο Ανδρέας Ανδρεόπουλος παραδέχτηκε πως δεν έχει κάνει τις καλύτερες δυνατές επιλογές: «Έκανα λάθη, διάλεγα πράγματα που ήταν καλά τα χρήματα και λιγότερο το αποτέλεσμα το επαγγελματικό, αγνόησα λίγο το θέατρο. Πλούσιος δεν έγινα αλλά θα μπορούσα να έχω διαλέξει ρόλους στο θέατρο που θα με εδραίωναν καλύτερα σαν ηθοποιό. Η Λάμψη δεν ήταν λάθος.
Δεν ήξερα ότι θα παιχτεί τόσα χρόνια. Ήταν εξόντωση το καθημερινό, η αποστήθιση. Διαφώνησα με τον δάσκαλο Φώσκολο και έφυγα. Μου είχε ότι έχει μια ωραία ιστορία για εμένα και είχε μία άλλη ιστορία και δεν μου άρεσε και του μίλησα και του είπα «Δάσκαλε δεν θα το παίξω αυτό». Δεν ήθελα να κυνηγάω τη γυναίκα του πατέρα μου», πρόσθεσε.
Παράλληλα μίλησε για τον πρώτο του γυμνό ρόλο στο θέατρο: «Πήγα στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος και κάναμε μια μεγάλη επιτυχία, όπου είχα την υποχρέωση να εμφανίζομαι γυμνός στην αρχή και στο τέλος του έργου. Γυμνός από την πίσω πλευρά, ξαπλωμένος στην παραλία, αρκετά άβολο.
Είχε γίνει μεγάλη φασαρία τότε με αυτό, διαφημίστηκε πάρα πολύ… το πρώτο γυμνό στο ελληνικό θέατρο, άντρας γυμνός, συνεντεύξεις, περιοδικά… Εγώ δεν ήμουν μαθημένος σε αυτά και με τρόμαξε λίγο. Όταν πέρασα την ακρόαση μου είπαν ο ρόλος αυτός εμφανίζεται γυμνός στην αρχή και στο τέλος του έργου.
Δεν είχα κανένα πρόβλημα με αυτά, απλά κατά τη διάρκεια των προβών είχα μια συστολή και θυμάμαι ότι ήρθε κάποια σκηνή ο σκηνοθέτης λίγο πριν την πρεμιέρα και όπως φορούσα ένα σορτσάκι, έβγαλε το σορτσάκι και λέει τώρα ήρθε η ώρα να μας πεις τι συμβαίνει», είπε περιγράφοντας τις πρόβες του.
Το πρώτο μέρος της συνέντευξης του Ανδρέα Ανδρεόπουλου:
Στη ζωή του υπήρξε περίοδος που η κατάθλιψη τον κατέβαλε και χρειάστηκε να ζητήσει τη βοήθεια ειδικού και ψυχοθεραπεία: «Υπήρξαν δύσκολες εποχές. Δεν ήμουν στα καλύτερά μου, έκανα την ενδοσκόπησή μου και χρειάστηκε να ζητήσω βοήθεια από ειδικό. Έκρινα από το αποτέλεσμα, ότι δεν ήμουν λειτουργικός σε πολλά πράγματα στην καθημερινότητά μου. Ήταν ένα είδος κατάθλιψης, ίσως ήπιας, αλλά την περασα κι αυτή. Ήταν ένας συνδυασμός πραγμάτων.
Τα πράγματα ήταν δύσκολα. Είχα διαταραχές στον ύπνο, στη διάθεση, στη συμπεριφορά. Με τη συνδρομή του γιατρού που μου έδωσε φάρμακα, μιλήσαμε πάρα πολύ κι άνοιξε πάλι ο κόσμος. Δεν το αντιλήφθηκα αμέσως. Ευτυχώς είχα φίλους που μπορούσα να βασιστώ. Δεν με άφησαν ποτέ μόνο.
Ο γιατρός μου με βοήθησε να κάνω κι άλλη δουλειά. Αχολήθηκα με το θεατρικό παιχνίδι με παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες. Με την καθοδήγησή του και με τους άλλους θεραπευτές, ασχολήθηκα για δύο χρόνια», συμπλήρωσε για τη θεραπεία του.
Ενώ όπως είπε για δύο χρόνια έμεινε στη Ζάκυνθο μετά από παρότρυνση του Κώστα Κόκλα. Αρχικά τον φιλοξένησε κι αργότερα εργάστηκε στον τουρισμό.
