Η Καίτη Κωνσταντίνου ήταν η καλεσμένη στο Στούντιο 4 για το απόγευμα της Τετάρτης 29/11 με αφορμή την παράσταση «Συνέβη στο Monterey», που ανέβηκε στο θέατρο Μικρό Χορν στις 20/11. Η ηθοποιός πρωταγωνιστεί σε μια σύγχρονη κωμωδία μαζί με τη Λυδία Φωτοπούλου σε κείμενο του Άκη Δήμου και σκηνοθεσία του Τάκη Τζαμαργιά.
Η κουβέντα με τη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο ξεκίνησε από τις γνωστές συνεργασίες που είχε η Καίτη Κωνσταντίνου στο θέατρο Αποθήκη. Όπως είπε η ηθοποιός: «Με την παρέα του Αποθήκη ήμασταν μαζί στη σχολή, στο θέατρο Τέχνης βρεθήκαμε και τελειώνοντας κάναμε κάποιες δουλειές όλοι μαζί.
Η Υρώ Μανέ, η Μαρία Καβογιάννη, η Μαρία Γεωργιάδου, ο Πέτρος Φιλιππίδης, ο Γιάννης Καπετάνιος και γω ήμασταν την ίδια χρονιά στη σχολή. Μετά βρεθήκαμε κάποια από αυτά τα άτομα και κάναμε την ομάδα στο Αποθήκη. Κάναμε παρέα τότε, βγαίναμε, βρισκόμασταν σε σπίτια και γινόταν χαμός.
Όλο αυτό σε ενώνει και υπάρχει η «ραφή» αλλά από εκεί και πέρα χάνεσαι. Έχουμε χαθεί, μη νομίζετε. Αν θα βρεθούμε σε κάποιες δουλειές αλλά δεν υπάρχει πια αυτή η ομάδα που υπήρχε παλαιότερα. Πιο δραστήρια ήταν η Ηρώ Μανέ τότε, που κινούσε πιο πολύ τα νήματα και ο Χρήστος Χατζηπαναγιώτης μετά, που μπήκε εκ των υστέρων στην ομάδα.
Κάναμε το πρώτο μας έργο, «Ο Άη Βασίλης είναι σκέτη λέρα», μετά κάναμε το «Αναμείνατε στο ακουστικό σας» και εγώ έφυγα και συνεχίσανε τα παιδιά για πολλά χρόνια με το «Σεσουάρ για δολοφόνους».
Έφυγα γιατί διαφωνήσαμε μεταξύ μας και προτίμησα να φύγω. Ήταν διαφωνία στα επαγγελματικά μας, η οποία κρατήθηκε και μετά ψιλοαναιρέθηκε. Δεν ήθελα να συνεχίσω άλλο κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες, διαφώνησα σε κάποια πράγματα και έφυγα», πρόσθεσε για την αποχώρησή της.
Η Καίτη Κωνσταντίνου εκτός από το θέατρο, σημείωσε μεγάλη επιτυχία και στην τηλεόραση. Ποιος δεν θυμάται τις «θανατηφόρες» ατάκες της Σωσώς στα εκγλήματα… Όμως όπως δήλωσε δεν ψωνίστηκε ποτέ. Η αναγνωρισημότητα δεν της άφησε κάποιο είδος ξιπασμού. Παρά το γεγονός πως ακόμη και σήμερα της ζητούν να κάνει τη Σωσώ οι θαυμαστές. Αντίθετα όπως λέει, γελάει με τα «ψώνια» και δεν μπορεί την αλαζονεία στους ανθρώπους.
Για δύο χρόνια εργάστηκε σαν καθηγήτρια Φιλολογίας σε γυμνάσιο, όμως της ήταν αβάσταχτο και δεν συνέχισε. Το σχολείο δεν της άρεσε ιδιαίτερα, ακόμη κι όταν ήταν μαθήτρια. Διάβασε, όπως παραδέχτηκε μόνο για να μπει στο πανεπιστήμιο.
Η Καίτη Κωνσταντίνου αποφάσισε πως θα γίνει ηθοποιός, αρκετά νωρίς και δεν άλλαξε ποτέ γνώμη. Μεγάλωσε μόνη με τη μητέρα και την αδερφή της, αφού ο πατέρας της πέθανε όταν ήταν μόλις 8 ετών. Η μητέρα της ήταν υπερπροστατευτική και δυναμική ώστε να μπορέσει να ανταπεξέλθει. Δεν αιθάνθηκε ποτέ άτυχη, ούτε αδικημένη, παρά μόνο την έλλειψη.
