Πέθανε σε ηλικία 93 ετών η πολυβραβευμένη ηθοποιός που έγινε ευρέως γνωστή μέσα από τους ρόλους της στο «Cheers» και στο «Sex and the City», Φράνσις Στερνχάγκεν.
Τη θλιβερή είδηση του θανάτου της ανακοίνωσε η οικογένειά της μέσω δήλωσης στο PEOPLE.
«Με μεγάλη μας λύπη μοιραζόμαστε την είδηση ότι η αγαπημένη μας μητέρα, η ηθοποιός Φράνσις Στερνχάγκεν, πέθανε ειρηνικά από φυσικά αίτια στο Νιου Ροσέλ της Νέας Υόρκης, στις 27 Νοεμβρίου 2023 σε ηλικία 93 ετών», ανέφερε η οικογένεια.
«Άφησε πίσω της 6 παιδιά, 9 εγγόνια και 2 δισέγγονα. Μια γιορτή για την αξιοσημείωτη καριέρα και τη ζωή της έχει προγραμματιστεί για τα μέσα Ιανουαρίου, κοντά στα 94α γενέθλιά της. Συνεχίζουμε να εμπνεόμαστε από την αγάπη και τη ζωή της», καταλήγει η δήλωση της οικογένειας.
Frances Sternhagen, Tony-Winning and Emmy-Nominated Actress from 'Cheers' and 'Sex and the City', Dead at 93 https://t.co/xHG3evdDb5
— People (@people) November 29, 2023
«Ήταν αγαπητή σε πολλούς. Είμαι πολύ τυχερός που μπόρεσα να την αποκαλώ μαμά μου, φίλη μου, σύντροφό μου στο τραγούδι και τον χορό. Ήμασταν μαζί την περασμένη εβδομάδα και μιλήσαμε τη Δευτέρα το απόγευμα, είπαμε πόσο αγαπάμε και μας λείπει ο ένας τον άλλον. Πέταξε, Φράνι. Η αυλαία πέφτει σε μια ζωή τόσο πλούσια, με πάθος, ταπεινά και γενναιόδωρα», έγραψε στο Instagram ο γιος της, Τζον Κάρλιν.
https://www.instagram.com/p/C0OhBNduiXt/
Η Φράνσις Στερνχάγκεν ήταν πιο διάσημη για τον ρόλο της ως η αβάστακτη πεθερά της Charlotte York, Bunny MacDougal, στο Sex and the City από το 2000 έως το 2002. Υποδήθηκε επίσης την αυταρχική Esther Clavin στο κλασικό sitcom Cheers. Η βετεράνος ηθοποιός είχε υποψηφιότητες για Emmy και για τους δύο ρόλους.
Είχε κερδίσει δύο βραβεία Tony για την Καλύτερη Γυναικεία Ερμηνεία (Δραματική) το 1974 για την αρχική παραγωγή του Μπρόντγουεϊ του Neil Simon «The Good Doctor» και το 1995 για την αναβίωση του «The Heiress».
Είχε προταθεί για βραβεία που αναγνωρίζουν την αριστεία στο Μπρόντγουεϊ πέντε ακόμα φορές ως μέλος του καστ των Equus (1975), On Golden Pond (19719), The Sign In Sidney Brustein’s Window (1972), Angel (1978), και την αναβίωση του 2002 για το Morning’s at Seven του Paul Osborn.
