Η Κωνσταντίνα βρέθηκε στο Στούντιο 4 το απόγευμα της Τρίτης 27 Φεβρουαρίου και μίλησε για τη ζωή της και το ξεκίνημά της στο τραγούδι. Ενώ μοιράστηκε όσα έζησε κατά την εισβολή στην Κύπρο και είπε πως της είναι πολύ δύσκολο να παρακολουθήσει τη σειρά Famagusta.
Είναι από τις τραγουδίστριες που επέλεξαν να κάνουν καριέρα μόνο με το μικρό τους όνομα, αφού όπως αποκάλυψε το Κωνσταντίνα Κωνσταντίνου δεν έστεκε καλλιτεχνικά. Το πρώτο άνοιγμα για να καθιερωθεί το όνομά της το έκανε ο Κώστας Χατζής, ο οποίος είναι καλλιτεχνικά ο νονός της, όπως είπε.
Η τραγουδίστρια ήρθε στην Αθήνα από την Κύπρο στα 15 της μαζί με τον μεγαλύτερο αδερφό της που τραγουδούσε κι έπαιζε κιθάρα. Η πρώτη τους δουλειά ήταν στη μπουάτ «Θεμέλιο» στην Πλάκα το 1976.
Η σκέψη να έρθουν στην Ελλάδα, ήταν της Χαρούλας Αλεξίου: «Η Χαρούλα Αλεξίου με άκουσε να τραγουδάω στην Κύπρο σε μια εκδήλωσε και μου είπε να έρθω να τη βρω. Όταν είσαι μικρός ξεκινάς, ανοίγεις τα φτερά σου και λες «πάω να βρω την τύχη μου». Γιατί για το Ελληνισμό της Κύπρου το επίκεντρο είναι η Αθήνα. Για να κάνεις καριέρα, τότε ειδικά, ξέραμε ότι αν δεν έρθουμε στην Αθήνα δεν υπάρχει περίπτωση να πάμε μπροστά καλλιτεχνικά», είπε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Οι μνήμες της από την εισβολή είναι οδυνηρές, για τον λόγο αυτό δήλωσε πως δεν θέλει να ξύσει τις πληγές της βλέποντας τη σειρά Famagusta. Συγκεκριμένα μοιράστηκε όσα έζησε: «Δεν ξέρω αν θα καταφέρω να σας δώσω την εικόνα. Το να ζεις ένανν πόλεμο, όταν είσαι παιδί… Να έχεις τον πατέρα αγνοούμενο, δύο αδέλφια που τα συλλάβανε… Είχα πάει με τον αδερφό μου στη δεύτερη εισβολή σε ένα χωριό δίπλα στην Αμμόχωστο στον θείο μας που δεν υπήρχε υποτίθεται κίνδυνος και μπήκαν οι Τούρκοι. Είχαν έρθει όλοι οι συγγενείς από την Κερύνεια, το χωριό της μαμάς μου είναι πάνω στο βουνό εκεί που είναι η σημαία.
Φύγαμε μέσα από σφαίρες και πυροβολισμούς. Αυτά είναι πολύ χαραγμένα μέσα μου. Αυτό που με συγκλόνισε ήταν δύο εβδομάδες πριν, το πραξικόπημα. Έγινε ανακωχή και πήγαμε στο σουπερμάρκετ με τη μητέρα μου και ξαφνικά είδαμε να έχουν στήσει μπλόκο απέναντι, σταμάτησαν ένα τζιπ.
Έτρεχαν να ξεφύγουν οι άνθρωποι και τους έριχναν με τα όπλα. Πήραν έναν από αυτούς και ήρθε ένας με ένα πυροβόλο και τον εκτέλεσε μπροστά στα μάτια μας. Είναι πολύ σκληρές εικόνες.
Όσο ζούσε η μητέρα μου δεν αναφερόμασταν σε όλα αυτά. Ο αδελφός μου θέλει να αναπολεί και να λέει γεγονότα, η αδελφή μου λέει θέλει να τα σβήσει. Δεν μπορείς να μπεις στην ψυχολογία όσων έχουν ζήσει την αιχμαλωσία. Ο πόλεμος στην Κύπρο είναι χαραγμένος μέσα μου είναι πολύ σκληρές εικόνες τα κουβαλάς μέσα σου. Δεν μπορώ να δω το Famagusta γιατί νιώθω ότι θα μου ξύσει τις πληγές, θέλω να προστατέψω τον εαυτό μου», είπε η Κωνσταντίνα.
