Το «Maestro» έκανε γνωστή τη Στεφανία Γουλιώτη στο ευρύ κοινό, που δεν είχε πάντα την ευκαιρία να την γνωρίσει μέσα από τις θεατρικές μεταμορφώσεις της.
Μιλώντας στην youtuber Άννα-Μαρία Βέλλη στην διαδικτυακή εκπομπή της, η γνωστή ηθοποιός άνοιξε την καρδιά της και μίλησε για την καθαρτική δύναμη του κλάματος και το λάθος που κάνουμε όλοι όταν αγνοούμε την ανάγκη μας να ξεσπάσουμε.
«Αυτό που κάνω είναι να κλαίω. Αυτό κρατάει περισσότερο από το να φωνάξω κάπου. Στο τέλος μιας μέρας που μπορεί να ήταν πιεστική, μπορεί να μην πήρα αυτό που ήθελα, θα κάτσω στο μπαλκόνι μου, θα κάνω ένα τσιγάρο και θα κλάψω. Θα κάτσω να ζήσω το μαράζι μου. Δεν θα κάνω: έλα, φύγε τώρα, έχουμε δουλειές», ομολόγησε η «Αλεξάνδρα» του «Maestro».
Και παραδέχτηκε ότι υπήρξαν περίοδοι που ένιωσε την ανάγκη να ζητήσει βοήθεια. «Υπήρχαν περίοδοι που με “κατάπιε”, πήρα ψυχοφάρμακα. Δεν κάνεις ότι δεν υπάρχει αυτό που συμβαίνει. Είμαι κομμάτια; Θα πάω στον ψυχίατρο και θα του πω: δεν είμαι λειτουργική, θέλω να με βοηθήσεις. Δεν θα το αφήσω να μην μου συμβαίνει».
Ευτυχώς για την ίδια, το θέατρο την βοηθάει να διοχετεύει τα συναισθήματά της πιο παραγωγικά.
«Παρατήρησα ότι, όταν έχω μια παράσταση, όπως το “The Doctor”, τα τελευταία 20 λεπτά κάνει έναν μονόλογο για τον άνθρωπο που έχασε και τι συνέβη, που είναι για μένα μέσα μου σπαρακτικά καθαρτικό. Εγώ δεν έχω έναν άνθρωπο για 20 χρόνια όπως είχε η Ρουθ και μου έρχονται συνειρμοί με ανθρώπους που είναι μαζί με τον άλλον 20 – 30 χρόνια.
Εκεί υπήρχε κάτι πιο συναισθηματικό. Με έβαζε να κλαίω! Τα δάκρυα που έβγαιναν ήταν για όλους τους ανθρώπους που έχουν χάσει τον άνθρωπό τους. Για τον άνθρωπο που έρχεται κοντά με τον άλλον άνθρωπο. Για το τι βιώνει ένας άνθρωπος που έρχεται κοντά με τον θάνατο και πώς το διαχειρίζεται. Τα δικά μου είναι μικρά μπροστά στο τι περνάει ο άνθρωπος», είπε η ηθοποιός, για την παράσταση «The Doctor» σε σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου που θα συνεχίσει ολόκληρη την επόμενη σεζόν στο Αμφι-Θέατρο Σπύρου Ευαγγελάτου.
