Η Ασημένια Βουλιώτη μιλάει στο Στούντιο 4 για την οντισιόν που πέρασε για να υποδυθεί την Μαρινέλλα στην ταινία Υπάρχω. Η ηθοποιός που άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις από τον ρόλο της Δεσποινιώς στις Ψυχοκόρες του ΑΝΤ1, πρωταγωνιστεί δίπλα στον Χρήστο Μάστορα στον ρόλο της Μαρινέλλας. Παράλληλα βρίσκεται δίπλα στον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη στην παράσταση Φάλαινα. που μέχρι τώρα σπάει ταμεία, στον ρόλο της Έλι.
Η απόφαση για την υποκριτική δεν γεννήθηκε ξαφνικά για την Ασημένια Βουλιώτη: «Όταν ήμουν 18 στην ηλικία που επιλέγεις κάτι για να κάνεις στη ζωή σου, εγώ ένιωθα ότι ήθελα να ακολουθήσω αυτόν τον δρόμο. Σαν ένστικτο. Έβλεπα πολύ σινεμά, μου άρεσε πολύ να παίζω σαν τρόπος ύπαρξης κι έκφρασης. Σκεφτόμουν ότι είμαι κάποια άλλη, ότι παίζω σε μια συνθήκη.
Τραγουδούσα επίσης, όταν ήμουν μικρή έκανα παραστάσεις στην αυλή του σπιτιού και προσπαθούσα να καταλάβω τι σημαίνει αυτό. Μεγαλώνοντας κατάλαβα ότι αυτό είναι «παίζω θέατρο». Εκεί συνειδητοποίησα πως πάω στον δρόμο για να γίνω ηθοποιός. Ενώ πήγαινα πρακτικά για την Ιατρική, προετοιμαζόμουν γι’αυτό, το είπα στους γονείς μου.
Πήγα σε ένα θεατρικό εργαστήριο για έναν μήνα και μου είπε η δασκάλα να πάω στην Αθήνα. Οι γονείς μου στην αρχή ήταν αντίθετοι, πάτησα πόδι. Είπα «εγώ θα πάω να το κάνω». Τελείωσα το Ωδείο Αθηνών. Αμέσως ήρθαν οι Ψυχοκόρες μετά από κάστινγκ. Έχω πολύ πάθος για τη ζωή και γι’αυτό που κάνω.
Έκανα μαθήματα φωνητικής. Στην ταινία τα τραγούδια της Μαρινέλλας τα τραγουδάω εγώ», είπε στη Νάνσυ Ζαμπέτογλου και τον Θανάση Αναγνωστόπουλο.
Η παράσταση Φάλαινα με τον Πυγμαλίωνα Δαδακαρίδη στον ρόλο του Τσάρλι είναι το στοίχημα της φετινής θεατρικής χρονιάς. Όπως όλα δείχνουν έχει κερδιθεί, αφού η Ασημένια Βουλιώτη επισημαίνει: «Ζούμε μια τρομερή εμπειρία στη Φάλαινα. Τρομεροί άνθρωποι, ένας κι ένας όλοι και είμαστε μια τρομερή παρέα. Ο ρόλος μου προέκυψε από οντισιόν, στην οποία με κάλεσε ο Πυγμαλίωνας Δαδακαρίδης που σκηνοθετεί την παράσταση.
Η ανταπόκριση του κόσμου είναι συγκινητική και για μένα είναι η πρώτη μου δουλειά στο θέατρο. Στην πρεμιέρα θυμάμαι πως έτρεμαν τα πόδια μου και όταν βγήκα στη σκηνή ένιωσα σαν να μπήκα σε βιντεοπαιχνίδι. Σαν να ήμουν έξω από το σώμα μου και ήταν σαν να έπαιζα σε ένα παιχνίδι. Έβλεπα τον κόσμο, τα παιδιά που παίζαμε μαζί εκείνη την ώρα και δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τι μου συμβαίνει. Ήταν εξαιρετικό αυτό το συναίσθημα», λέει η ηθοποιός.
