Η Νάντια Μουρούζη ήταν καλεσμένη στο Στούντιο 4 την Πέμπτη 29/2 και μίλησε μεταξύ άλλων, για τα πρώτα της βήματα στο χώρο της υποκριτικής και για τη συνεργασία της με τον Κάρολο Κουν και τον Θόδωρο Αγγελόπουλο. Ενώ δεν παρέλειψε να αναφέρει τους ρόλους που της είχε δώσει ο Νίκος Φώσκολος στη Λάμψη και στο Καλημέρα Ζωή, αλλά και την πολυετή σχέση της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ.
Όπως είπε η γνωστή ηθοποιός, πάντα ήθελε να ασχοληθεί με την υποκριτική. Από τα σχολικά της χρόνια, ένιωθε πως αυτή ήταν η κύρια έκφρασή της. Ξεκίνησε να αναλαμβάνει ρόλους πριν ακόμη αποφοιτήσει από τη δραματική σχολή του Καρόλου Κουν.
Χαρακτηρίζει τη συνεργασία της με τον μεγάλο δάσκαλο της υποκριτικής «μαγική». Ακολούθησε γρήγορα η πρόταση του Θόδωρου Αγγελόπουλου για τον ρόλο στην ταινία «Ο Μελισσοκόμος», που της άνοιξε τα φτερά για άλλες συνεργασίες. Η επιστροφή στο θέατρο Τέχνης δεν ήταν εύκολη αργότερα, αφού είχε μεσολαβήσει ο κινηματογράφος. Επίσης τόνισε πόσο απλός και δεκτικός ήταν ο Μαρσέλο Μαστρογιάννι στα γυρίσματα του Μελισσοκόμου.
Η Νάντια Μουρούζη δεν δίστασε μετά από μεγάλες δουλειές να δεχτεί την πρόταση του Νίκου Φώσκολου για την Λάμψη και στη συνέχεια για την σειρά Καλημέρα Ζωή όπου είχε διπλό ρόλο.
Το 2014 έφυγε από την Ελλάδα μετά από την απώλεια της μητέρας της: «Όταν την έχασα νόμιζα ότι μεγάλωσα 100 χρόνια». Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της σε μια ποιητική βραδιά και μετά από λίγους μήνες παντρεύτηκαν: «Ο Νίκος είναι μποέμ, είναι διανοούμενος, είναι ποιητής κι έχει τα γνωρίσματα του ανθρώπου της περιπέτειας», είπε περιγράφοντάς τον σύντροφό της. Πάντως παραδέχτηκε πως δεν είναι η κλασική σύζυγος: «Είμαι λίγο αλλού, αερικό. Οι σχέσεις μου ήταν μακροχρόνιες. Με τον Νίκο είμαστε μαζί από το 2015».
Ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή της Νάντιας Μουρούζη ήταν η σχέση της με τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ που κράτησε μέχρι τον θάνατο του μεγάλου ηθοποιού. Πριν από λίγο καιρό πραγματοποίησε την τελευταία του επιθυμία και χάρισε προσωπικά του αντικείμενα για να φτιαχτεί το καμαρίνι του στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά. «Όταν φύγω έλεγε», για το τέλος του ο ηθοποιός.
Η Νάντια Μουρούζη γνώρισε έναν χαρακτήρα κατασταλαγμένο και σοβαρό, χωρίς ξεσπάσματα: «Δεν μπορώ να φανταστώ τον Δημήτρη 2, ούτε για αστείο. Όταν έμπαινες κάπου με τον Παπαμιχαήλ, όλοι σηκώνονταν και τον χειροκροτούσαν. Είχε μια παρουσία φοβερή, είχε κάνει κι άλλους αγώνες.
Είχε πάει στα δικαστήρια για τα πμευματικά δικαιώματα των ηθοποιών με τον Διόνυσο, πάταγε τη φωνή, έλεγε «το θέατρο είναι ο ηθοποιός», είχε κότσια. Αγαπούσε τις ταινίες του, θεωρώ πως η καλύτερη ταινία για τον Δημήτρη ήταν «Το ξύλο βγήκε από τον Παράδεισο» κι ο Παπαφλέσσας.
Τον Παπαμιχαήλ τον γνώρισα στο θέατρο. Δεν ήταν ακριβώς έρωτας, αλλά κάτι πάρα πολύ βαθύ. Ήταν κάτι πάρα πολύ έντονο. Ένα βράδυ βγήκαμε κι έτσι έδεσε. Ήταν επιφυλακτικός για μένα, ήμουν μικρότερη και ήμουν μέσα στα πράγματα, δούλευα.
Εγώ είπα θα το πάω κι όπου με πάει και κάποια στιγμή ομολογώ πως υπήρχαν δυσκολίες. Είχε μέσα του κάποια κατάθλιψη. Δεν ήταν εύκολο γιατί έμεινα κι εγώ κλεισμένη μαζί του. Δεν μπορούσα να φύγω. Ήταν ένα σημείο δικό μου λόγο αυτοκαταστροφικό. Είχε πάρα πολυ ενδιαφέρον, πνευματικό. Έπρεπε να είμαι εκεί. Μάλιστα όταν ήμουν στο Πόρτο Ύδρα και επέστρεψα πίσω και μέσα σε μία ημέρα πέθανε, φαντάζεστε να μην είχα γυρίσει», είπε για το τέλος του.
«Από την άλλη μεριά ο Δημήτρης είχε πάρα πολύ χιούμορ, αλλά μαύρο χιούμορ», είπε για τον τρόπο που διαχειριζόταν τις περιόδους κατάθλιψης. «Αυτό που μπορώ να πω είναι πως δεν θα μπορούσα ποτέ να παντρευτώ τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ. Γιατί ήταν με την Αλίκη Βουγιουκλάκη. Δεν το συζητώ αυτό. Σαν ζευγάρι έχουν αφήσει εποχή. Για την Ελλάδα έχουν μια ιερότητα, δηλαδή εγώ δεν έχω δουλειά εγώ εκεί. Ήμουν εκεί αλλά άλλο ο γάμος κι άλλο η σχέση.
Ο Δημήτρης ήθελε να παντρευτούμε. Ήταν άλλης γενιάς άνθρωπος. Αλλά πρέπει να σεβόμαστε πως υπάρχει μια ιστορία κι εγώ είμαι αλλού. Στα μίντια ο Δημήτρης έδινε τις ειδήσεις για εμάς. Έδωσε το «Πάνε για γάμο», έπαιζε με τους δημοσιογράφους.
Αγαπούσε πολύ τον Γιάννη, πάντα είχαμε μια κανονική σχέση με τον γιο του. Ο Γιάννης ξέρει ότι τον αγαπούσε πάντα. Του το έχω πει κι εγώ, αλλά ο καθένας αγαπάει με τον δικό του τρόπο. Δεν θεωρούσα σωστό να κρατάω πράγματά του γιατί ανήκουν σε όλους. Έφυγε 8 Αυγούστου του 2004, τον αγαπούσα πάρα πολύ.
Οι γονείς μου δεν ήθελαν αυτή τη σχέση. Όταν πέθανε πήρα ένα τρένο και έφτασα στη Γερμανία και μετά στο Παρίσι», είπε η Νάντια Μουρούζη, ενώ έδειξε τον σταυρό του Δημήτρη Παπαμιχαήλ που τον φορούσε.
