Ποιο «κεκλεισμένων των θυρών» και φούμαρα; Η συνεδρίαση της επιτροπής Θεσμών της Βουλής για τις καταγγελίες Ανδρουλάκη έγινε σουρωτήρι.
Δείγμα της σοβαρότητας των υποτιθέμενων εκπροσώπων του έθνους.
Η δημοσιογραφία έκανε τη δουλειά της και τα νέα από τη συνεδρίαση για τον Ανδρουλάκη, ήλθαν από… άλλη υπόθεση.
Ο επικεφαλής της ΕΥΠ κατέθεσε μια πληροφορία με δυο -συν ένα -σκέλη. Ισχύει ως ακριβής, εφόσον δεν έχει διαψευσθεί επισήμως.
Το πρώτο σκέλος είναι ότι η υπηρεσία του παρακολουθούσε τον δημοσιογράφο Θανάση Κουκάκη.
Νομίμως. Ήτοι, με εισαγγελική άδεια. Αν και δείχνει παράδοξο να διακόπτεται νόμιμη παρακολούθηση, επειδή… αποκαλύφθηκε..
Η πληροφορία θέτει πλέον θέμα παραμονής του κυβερνητικού εκπροσώπου στη θέση του- δεδομένου ότι ο ίδιος τη διέψευδε. Η δεν τον ενημερώνουν ή έλεγε ψέματα.
Σε κάθε περίπτωση δεν έχει μούτρα να ανεβεί ξανά στο πόντιουμ. Αν κι εδώ που τα λέμε πού χάθηκε η ντροπή για να τη βρει ο Οικονόμου
Το δεύτερο σκέλος είναι ότι η παρακολούθηση έγινε για λογαριασμό ξένης υπηρεσίας. Σαν να λέμε ότι η ΕΥΠ αναλαμβάνει παρακολουθήσεις… φασόν- για τρίτους.
Πρέπει να μάθουμε ποια είναι αυτή η ξένη υπηρεσία και γιατί ενδιαφέρθηκε για τις κινήσεις ενός οικονομικού συντάκτη. Συνήθως τέτοιες περιέργειες έχουν οι …επιχειρήσεις!
Το «συν ένα» σκέλος της κατάθεσης του διοικητή της ΕΥΠ είναι ότι ο Παν. Κοντολέων «δίνει» τον Κυριάκο Μητσοτάκη.
Από τη στιγμή που ο Πρωθυπουργός αυτοδιορίσθηκε προϊστάμενος της ΕΥΠ, εκτός από την πολιτική ευθύνη φέρνει και τη διοικητική.
Αν η δράση της αναπτύσσεται στο εσωτερικό, έχουμε επιστροφή στις περιόδους που η υπηρεσία αντικατασκοπείας της χώρας, ήταν πολιτικό εργαλείο της ΕΡΕ και της χούντας.
Αν τότε υπήρχε ο «κομμουνιστικός κίνδυνος», σήμερα ποιος κίνδυνος υπαγορεύει τέτοιες δραστηριότητες; Και μάλιστα με έξωθεν αίτημα, παράκληση- ή μήπως εντολή;
Και τα τρία σκέλη συνθέτουν ένα ερώτημα: γιατί ο Κοντολέων κάρφωσε τον Μητσοτάκη; Περί αυτού πρόκειται: τον έβγαλε στη σέντρα.
Ουδείς τον υποχρέωνε να πει την αλήθεια, που η κυβέρνηση είχε ήδη συγκαλύψει
Μια εξήγηση θα ήταν ότι φροντίζει να καλύψει τις πλάτες του , για ενδεχομένη αναζήτηση ποινικών ευθυνών στο μέλλον.
Μια άλλη ότι δεν κατάλαβε τι ακριβώς έκανε – όπως προκύπτει από τις κυβερνητικές διαρροές «δεν το είπε έτσι» και η αντιπολίτευση βγάζει συμπεράσματα από τα συμφραζόμενα.
Δηλαδή του ξέφυγε; Σ αυτή τη περίπτωση η θέση Μητσοτάκη επιβαρύνεται: έβαλε επικεφαλής στην πιο ευαίσθητη εθνική υπηρεσία , κάποιον που δεν καταλαβαίνει…
Υπάρχει τρόπος να πάρουμε απαντήσεις . Να βγει η αντιπολίτευση από τον «καθωσπρεπισμό» της και να ζητήσει – κατά τον κανονισμό της Βουλής- εξηγήσεις προσωπικά από τον Πρωθυπουργό
Αρκεί να καταλάβει ότι δεν υπάρχει πλέον υπόθεση Ανδρουλάκη. Υπάρχει υπόθεση Κουκάκη-Μητσοτάκη.
