«Πενήντα χρόνια χρυσάφι» είναι ο τίτλος της συναυλίας που δίνει τη Δευτέρα στο Ηρώδειο ο Μανώλης Μητσιάς, ένας από τους μεγαλύτερους τραγουδιστές που έχει βγάλει η χώρα.
Εισιτήριο δεν υπάρχει ούτε για δείγμα, μόνο τυχόν ακύρωση θα πρέπει να περιμένει όποιος άργησε να κλείσει! Και η αλήθεια είναι πως και να επαναλαμβανόταν η συναυλία, πάλι το Ηρώδειο θα γέμιζε.
Με αφορμή τη συναυλία, το iEidiseis συνομίλησε με τον Μανώλη Μητσιά, ο οποίος μάλιστα αποκαλύπτει και κάποιες ιδιαίτερες στιγμές της ζωής του.
Πενήντα χρόνια στο τραγούδι, με συναυλία γιορτή στο Ηρώδειο, τη Δευτέρα 30 Αυγούστου. Τι να περιμένουμε να ακούσουμε;
Τραγούδια. Μόνο τραγούδια που έχουν γίνει μεγάλες επιτυχίες όλα αυτά τα χρόνια, που τραγουδήθηκαν και αγαπήθηκαν από τον κόσμο…
Αλήθεια Μανώλη πώς το αποφάσισες και έγινες τραγουδιστής;
Τυχαία. Εγώ τραγουδούσα από μικρό παιδί για να εκφραστώ. Δεν τραγουδούσα γιατί ήθελα να γίνω επαγγελματίας τραγουδιστής. Αυτό δεν το είχα σκεφτεί ποτέ. Με άκουσε όμως μια γειτόνισσα στη Θεσσαλονίκη και εν συνεχεία, στην Αθήνα, πρώτα ο Πατσιφάς και μετά ο Δήμος ο Μούτσης, που ήταν αυτοί που με προέτρεψαν να γίνω τραγουδιστής…
Εκείνο επίσης που δεν ξέρει ο πολύς κόσμος είναι πως ο πατέρας σου ήταν αριστερός, ενώ εσύ έχεις φυλακιστεί για την ιδεολογία σου στο Γεντί Κουλέ…
Ναι, ο πατέρας μου ήταν αριστερός. Εγώ φυλακίστηκα, ήμουν μέσα στους 41 κατηγορούμενους για την υπόθεση του Γιάννη Χαλκίδη. Συνελήφθη γιατί συμμετείχα στην οργάνωση αυτή. Με κράτησαν τέσσερα χρόνια, βγήκα έξω με αναστολή μετά… Εντάξει, όμως, αυτά δεν είναι για να τα λέμε, είναι να τα κρατάμε για τον εαυτό μας.
Να σου βάλω δύσκολα τώρα; Αν σου ζητούσα να μου πεις τα πέντε καλύτερα από τα τραγούδια που θα ακούσουμε τη Δευτέρα στο Ηρώδειο;
Είναι όντως δύσκολο… Αλλά μερικά… Να, η Ελευσίνα, ο Γιάννης ο Φονιάς, το Ποτέ, το Τσάμικο, η Πιρόγα… Ξέρω εγώ, τι να σου πω!
Ασφαλώς το Ηρώδειο δεν είναι το τέλος. Ο Μανώλης Μητσιάς τι σχεδιάζει για το μέλλον;
Το Ηρώδειο είναι ας πούμε η «απολογία» μου για τα 50 μου χρόνια στο τραγούδι. Δεν νομίζω ότι θα μπορέσω να γιορτάσω εξήντα χρόνια. Είμαι πολύ μεγάλος πια, δεν θα αξίζει. Μπορεί να ξανατραγουδήσω, το χειμώνα πχ να συμμετέχω σε μια μουσική σκηνή, σε κάποιο χώρο, συναυλία όμως άλλη όπως στο Ηρώδειο αποκλείεται να κάνω. Δεν μας φτάνει πια ο χρόνος Βασίλη…
Ναι, σε πήραν τα χρόνια! Να σε ρωτήσω όμως, σε τι κατάσταση βρίσκεται σήμερα το ελληνικό τραγούδι; Είναι και η πανδημία που δεν ευνοεί τη δημιουργία, αλλά οδηγεί τον κλάδο στην απόγνωση…
Σίγουρα. Το τραγούδι σήμερα δεν είναι αυτό που ήταν στα χρόνια τα δικά μου. Δυστυχώς η τεχνολογία τα τελευταία χρόνια…, ο βιοπορισμός που είναι για τους περισσότερους μεγάλο πρόβλημα. Δεν υπάρχουν ελευθερίες δίσκων, δεν βγαίνουν CD, ο καθένας ότι μπορεί μόνος του. Καταλαβαίνεις ότι το τραγούδι πια δεν είναι στο ίδιο επίπεδο που ήταν παλιότερα!
Παρόλα αυτά είσαι αισιόδοξος δίνεις τη μάχη…
Πάντα. Αλίμονο!
Μανώλης Μητσιάς
«50 Χρόνια Χρυσάφι»
Μαζί του η Νάνα Μπινοπούλου
Δευτέρα 30 Αυγούστου – Ωδείο Ηρώδου Αττικού
Ώρα έναρξης: 9:00μ.μ
Καλλιτεχνική διεύθυνση Αχιλλέας Γουάστωρ
Συντελεστές:
Αχιλλέας Γουάστωρ, πιάνο – ενορχηστρώσεις
Ηρακλής Ζάκκας, μπουζούκι, μαντολίνο
Δημήτρης Ρέππας, β’ μπουζούκι
Γιώτης Σαμαράς, ακουστική κιθάρα
Γιώργος Μπεχλιβάνογλου, κλασική κιθάρα, μπαγλαμάς
Βασίλης Ραψανιώτης, βιολί
Τίνα Ντουφεξιάδου, τσέλο
Θοδωρής Ματούλας, άρπα
Γιώργος Τσιατσούλης, ακορντεόν
Σταύρος Καβαλιεράτος κοντραμπάσο, ηλ. μπάσο
Σπύρος Παναγιωτόπουλος, ντραμς
Ηχοληψία: Δημήτρης Μπουρμπούλης, Γιώργος Κολεβέντης
