Πέντε μυθιστορήματα μεγάλων Ιταλών συγγραφέων ως πρόταση για τις ημέρες που θα περάσουμε όλοι στα σπίτια μας, στο πλαίσιο των μέτρων για τον περιορισμό του κορονοϊού.
Η ιστορία, Έλσα Μοράντε, εκδόσεις Καστανιώτη
Το πιο γνωστό από τα έργα της Μοράντε, παρακολουθεί τη ζωή της Ίντα, δασκάλας εβραϊκής καταγωγής από τον Νότο, και των δύο γιων της από τις παραμονές του πολέμου έως και τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια. Έρμαιο των περιστάσεων, η Ίντα, χήρα, με δυο αγόρια -το ένα καρπό του βιασμού της από έναν άγνωστο Γερμανό στρατιώτη, εναποθέτει στον Βενιαμίν της όλες τις ελπίδες. Ελπίδες που διαψεύδονται όταν και αυτός θα πεθάνει. Ένα μνημειώδες έργο, από τα πιο πολυδιαβασμένα της μεταπολεμικής ιταλικής γραμματείας, για την ανθρώπινη κατάσταση και το αδυσώπητο πρόσωπο της ιστορίας.
Η συνείδηση του Ζήνωνα, Ίταλο Σβέβο, εκδόσεις Αντίποδες
Τοποθετημένο στην Τεργέστη, πατρίδα του συγγραφέα, τα πρώτα χρόνια του προηγούμενου αιώνα, το έργο του Σβέβο μοιάζει εκ πρώτης όψεως σαν μια λογοτεχνική περιδιάβαση στον πρωτόφαντο -για την εποχή- κόσμο της ψυχανάλυσης. Όμως, η ανάγνωσή του οδηγεί γρήγορα στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια εξαιρετική κωμωδία – μια πρωτοφανή σάτιρα της ικανότητας του ανθρώπου να εξαπατά τον εαυτό του εφευρίσκοντας δικαιολογίες για πάσης φύσης ποταπές σκέψεις και πράξεις.
Μαστρο-Ντον Τζεζουάλντο, Giovanni Verga, Gutenberg – Γιώργος & Κώστας Δαρδανός
Από τον πρωτεργάτη του ρεαλισμού, ο οποίος περιέγραψε με τον πιο γλαφυρό τρόπο τη βασανισμένη ζωή των ανθρώπων της υπαίθρου στον ιταλικό νότο -σε δικό του έργο βασίζεται το λιμπρέτο της κλασικής όπερας του Pietro Mascagni «Cavalleria rusticana»- η ιστορία ενός ανθρώπου που γεννήθηκε φτωχός, απέκτησε πλούτη και πέθανε δυστυχισμένος. Η περιγραφή της ζωής στη Σικελία το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα είναι απλά συνταρακτική.
Ο κήπος των Φίντζι-Κοντίνι, Τζιόρτζιο Μπασάνι, εκδόσεις Κέδρος
Θα μπορούσε κανείς να το εκλάβει ως ένα ακόμα βιβλίο για το ολοκαύτωμα των Εβραίων της Ιταλίας. Όμως, το βιβλίο του Μπασάνι είναι κάτι περισσότερο από αυτό. Η πλούσια οικογένεια των Φίντζι-Κοντίνι ζει απομονωμένη στο αρχοντικό της στα περίχωρα της Φεράρα και πηγαινοέρχεται στην πόλη μόνο για τα θρησκευτικά καθήκοντά της στη Συναγωγή. Ο κόσμος τους, περίκλειστος και επιτηδευμένος, συντηρεί στα μέλη της κλειστής οικογενειακής κοινότητας, την ψευδαίσθηση της ασφάλειας και της παντοδυναμίας. Ακόμα και όταν το φασιστικό καθεστώς θα επιβάλει την απομόνωση των Εβραίων, αυτοί δεν αντιλαμβάνονται την απειλή αλλά μια ευκαιρία να συνεχίσουν τη ζωή τους χωρίς παρεμβολές από τους «άλλους».
Το φεγγάρι και οι φωτιές, Τσέζαρε Παβέζε, Μεταίχμιο
Το τελευταίο μυθιστόρημα του συγγραφέα που κυκλοφόρησε το 1950, λίγο πριν ο Παβέζε βάλει ο ίδιος τέλος στη ζωή του, δηλώνει το τέλος των βεβαιοτήτων.
Την επομένη της απελευθέρωσης, ο Χέλι επιστρέφει στο χωριό του, ύστερα από πολλά χρόνια παραμονής του στην Αμερική. Μαζί με τον Νούτο, το φίλο του, ταξιδεύει στους χώρους της παιδικής και εφηβικής του ηλικίας, νοσταλγώντας τη ζωή που δεν έζησε και τις ηρωικές πράξεις που δεν έκανε.
