Η έκρηξη των κρουσμάτων του κορονοϊού έχει καταστήσει το Μεγάλο Μήλο προσωρινά απροσπέλαστο όμως υπάρχουν οι ταινίες για να μας θυμίζουν την πόλη που ποτέ δεν κοιμάται.
Από το πλήθος των ταινιών που γυρίστηκαν στη Νέα Υόρκη επιλέξαμε 10, τις πιο αγαπημένες μας, που θα θέλαμε να δούμε ξανά και ξανά σε επανάληψη. Η επιλογή είναι κατά το μάλλον ή ήττον αυθαίρετη και επιδέχεται προσθαφαιρέσεων.
Ο ταξιτζής (1976)
Η δεύτερη ταινία της συνεργασίας Μάρτιν Σκορσέζε – Ρόμπερτ Ντε Νίρο έχει περάσει προ πολλού στην σφαίρα του θρύλου. Ο Τράβις Μπικλ, βετεράνος του πολέμου του Βιετνάμ, αναζητεί διέξοδο από την κατάθλιψη που τον καταδιώκει στην πυρωμένη άσφαλτο, φέρνοντας βόλτες τα βράδια στους δρόμους της Νέας Υόρκης, προσπαθώντας να επιβάλει τον «νόμο» σε έναν κόσμο που δεν μπορεί να καταλάβει. Η Τζόντι Φόστερ στον ρόλο της ανήλικης πόρνης που θέλει ντε και σώνει να σώσει, ο Χάρβεϊ Καϊτέλ ως προαγωγός και η Σίμπιλ Σέπαρντ ως ερωτικό απωθημένο συμπληρώνουν το υπέρλαμπρο καστ.
Σκοτεινοί δολοφόνοι (1957)
Ο Τόνι Κέρτις είναι ένας φιλόδοξος ατζέντης ταλέντων, διατεθειμένος να κάνει τα πάντα για λίγους πόντους δημοσιότητας για τους πελάτες του. Ο Μπαρτ Λάνκαστερ από την άλλη είναι ένας διάσημος αρθρογράφος που έχει τη δύναμη να χτίσει -ή να γκρεμίσει- καριέρες με μερικές φράσεις. Για να κερδίσει την εύνοια του δημοσιογράφου, ο ατζέντης αναλαμβάνει να φέρει σε πέρας έναν πόλεμο λάσπης κατά του αγαπημένου της αδελφής του πρώτου, με σκοπό να χωρίσει το ζευγάρι. Οι «Mad Men» δεν είναι παρά μια χλωμή απομίμηση σε σύγκριση με αυτή την μαύρη κωμωδία του Αλεξάντερ Μακέντρικ για τη δύναμη της απληστίας και το χάος που αφήνει στο διάβα της.
Manhattan (1979)
Σε δημιουργικό κρεσέντο ο Γούντι Άλεν υμνεί και παρωδεί την πόλη και τους κατοίκους της, αεικίνητους και ανικανοποίητους, ανίκανους να δουν πάνω από το ύψος των ουρανοξυστών που προβάλλουν κυριαρχικά στον ορίζοντα. Μαζί του η Ντάιαν Κίτον, η Μάριελ Χέμινγουεϊ και η Μέριλ Στριπ.
Κάνε το σωστό (1989)
Σε μια γειτονιά μαύρων στο Μπρούκλιν -όταν ακόμα υπήρχαν μαύρες γειτονιές στο Μπρούκλιν- οι αψιμαχίες ανάμεσα στις διαφορετικές κοινότητες, τους λευκούς ιδιοκτήτες της τοπικής πιτσαρίες, τους γείτονες και τους εκπροσώπους του νόμου και της τάξης περιορίζονται στα απολύτως αναγκαία: προσβολές, χειρονομίες, περιφρονητικά βλέμματα. Μέχρι που μια μέρα, το πράγμα ξεφεύγει. Η γειτονιά γίνεται πεδίο μάχης κι ένας άνδρας πέφτει νεκρός.
King Kong (1933)
Η σκηνή με τον γορίλλα στην κορυφή του Empire State Building λίγο πριν από το τραγικό τέλος αρκεί από μόνη της για να δικαιολογήσει τη θέση της ταινίας ανάμεσα στις εμβληματικές κινηματογραφικές απεικονίσεις της Νέας Υόρκης.
Απόδραση από τη Νέα Υόρκη (1981)
Το δυστοπικό αριστούργημα του Τζον Κάρπεντερ, με τον Κερτ Ράσελ στον πρωταγωνιστικό ρόλο, μας μεταφέρει στην Νέα Υόρκη το 1991. Το Μανχάταν είναι πλέον μια μεγάλη φυλακή υψίστης ασφαλείας όπου στους δρόμους κυκλοφορούν μόνο επικίνδυνοι δολοφόνοι, παράφρονες και άλλα δείγματα του ανθρώπινου είδους που δεν θα ήθελες να συναντήσεις στο σκοτάδι. Όταν το αεροπλάνο του προέδρου των Η.Π.Α. πέφτει μέσα στην περίμετρο της φυλακής κι εκείνος αιχμαλωτίζεται, ένα κατάδικος αναλαμβάνει να οργανώσει την απόδρασή του.
Πυρετός το σαββατόβραδο (1977)
Η ταινία – φαινόμενο που ανέδειξε τον Τραβόλτα και νομιμοποίησε τη disco σηματοδοτεί το πέρασμα από τη Νέα Υόρκη των λαϊκών προαστείων και των νέων χωρίς αύριο στην εξευγενισμένη μητρόπολη του τέλους του 20ου αιώνα πιο διώχνει τους κατοίκους της -αυτούς που έμειναν- για να κάνει χώρους στους ευκατάστατους νομάδες της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.
Το λιμάνι της αγωνίας (1954)
Η βραβευμένη με Όσκαρ ταινία του Ελία Καζάν με τους Μάρλον Μπράντο, Εύα Μαρί Σεντ και Ροντ Στάιγκερ, βασισμένη στην αρθρογραφία του δημοσιογράφου Μάλκολμ Τζόνσον, εστιάζει τη δράση της στο μαλακό υπογάστριο της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του ’50, το λιμάνι, όπου ισχύει ο νόμος του ισχυρότερου. Όταν ο Τέρι (Μάρλον Μπράντο) πείθεται να σπάσει την ομερτά και να καταγγείλει τη δολοφονία ενός εργάτη, οι συνέπειες είναι δραματικές.
Wall Street (1987)
Το πανηγύρι της απληστίας από τον Όλιβερ Στόουν με τον Μάικλ Ντάγκλας στον καλύτερο ίσως ρόλο της καριέρας του. Όταν η Νέα Υόρκη έγινε συνώνυμη της απληστίας και η απληστία έγινε συνώνυμη της αριστείας.
Breakfast at Tiffany’s (1961)
Η Νέα Υόρκη και τα θέλγητρά της αλώνουν τις ψυχές των ηρώων σε αυτή την κινηματογραφική μεταφορά της νουβέλας του Τρούμαν Καπότε από τον Μπλέικ Έντουαρντς. Η παρουσία της Όντρεϊ Χέμπορν αποζημιώνει για την απουσία εξωτερικών γυρισμάτων – η μόνες εικόνες δρόμου από τη Νέα Υόρκη είναι αυτές μπροστά στις βιτρίνες του θρυλικού κοσμηματοπωλείου.
Για περισσότερες ταινίες μπορείτε να πατήσετε ΕΔΩ.
