Με μια συναρπαστική σύνθεση, ριζικά διαφορετική από οποιοδήποτε άλλο έργο του, ο Πικάσο απεικονίζει τη Marie-Thérèse Walter με τα δυνατά και αισθησιακά μέλη ενός θαλάσσιου πλάσματος που μοιάζουν με πλοκάμια.
Μια από τις πιο αισθησιακές στιγμές της Marie-Thérèse Walter, μούσας και ερωμένης του, απολαμβάνει κανείς στο έργο του Πάμπλο Πικάσο, Femme nue couchée (Γυμνή ξαπλωμένη γυναίκα) που δημιούργησε τον Απρίλιο του 1932, πριν από 90 χρόνια.
Pablo Picasso's "Femme nue couchée," a portrait of his lover and muse Marie-Thérèse Walter, could sell for more than $60 million when it makes its auction debut next month https://t.co/oc1KGeWr2P
— CNN (@CNN) April 9, 2022
Το εν λόγω έργο στις 17 Μαΐου, θα παρουσιαστεί για πρώτη φορά σε δημοπρασία από τον οίκο Sotheby’s και αναμένεται να αγγίξει πάνω από 60 εκατομμύρια δολάρια, καθιστώντας τον ένα από τα πιο πολύτιμα πορτρέτα της Marie-Thérèse Walter που προσφέρθηκαν ποτέ σε δημοπρασία.
Τα πέντε κορυφαία έργα του Πικάσο σε δημοπρασία έχουν όλα συγκεντρώσει πάνω από 100 εκατομμύρια δολάρια. Το τελευταίο έργο που ξεπέρασε αυτό το φράγμα τιμών ήταν ένα άλλο έργο του 1932 Femme assise près d’une fenêtre «Γυναίκα που κάθεται κοντά σε ένα παράθυρο», έργο που άγγιξε τον περασμένο Μάιο στον οίκο Christie’s στη Νέα Υόρκη τα 103,4 εκατομμύρια δολάρια.
Το έργο:
Η Marie-Thérèse Walter ήταν η έμπνευση για πολλά από τα σπουδαιότερα έργα του Πικάσο, με το 1932, τη χρονιά που απέκτησε τελικά την ολοκληρωμένη καλλιτεχνική φωνή του θεωρούμενη πλέον ευρέως ως το «annus mirabilis» του. Ήταν τόσο εκπληκτικό που η Tate Modern το 2018 διοργάνωσε μια ολόκληρη έκθεση αφιερωμένη σε αυτό το έτος, με τίτλος «Παρίσι 1932». Και ενώ τα έργα αυτής της περιόδου ξεχωρίζουν για τη δημιουργικότητα και την αισιόδοξη διάθεσή τους, το στοιχείο ίσως εκείνο που είναι πιο ευδιάκριτο είναι το ερωτικό πάθος και η ένταση που τα χαρακτηρίζει. Διόλου τυχαίο πως το Μουσείο Πικάσο έχει δώσει τον τίτλο «Παρίσι 1932: Ερωτικό έτος» στα έργα αυτής της χρονιάς.
Το συγκεκριμένο έργο ωστόσο, ξεχωρίζει από όλα τα πορτρέτα που έφτιαξε για εκείνη κυρίως λόγω της αλληγορικής του φύσης. Ο Πικάσο απεικονίζει τη Marie-Thérèse με τα δυνατά και αισθησιακά μέλη ενός θαλάσσιου πλάσματος που μοιάζουν με πλοκάμια και αν και θα συνεχίσει τα επόμενα χρόνια στα έργα του να αποδίδει τους επόμενους εραστές με ζωώδη μορφή, εδώ η αναφορά του θαλασσινού στοιχείου δεν είναι τυχαία καθώς η αγάπη της Μαρί-Τερέζ για την κολύμβηση και τη θάλασσα ήταν ένα από τα στοιχεία που τον γοήτευαν.
Εμπνευσμένη από την ευφάνταστη σουρεαλιστική εικονογράφηση και την αφοσίωση του Πικάσο στην ερωμένη του, η σύνθεση αφθονεί σε αισθησιακές καμπύλες, λαμπρές χρωματικές επιφάνειες και μια πλούσια, γλυπτική ποιότητα που χαρακτηρίζουν τα μεγαλύτερα έργα του Πικάσο αυτής της περιόδου.
