Ήταν πειρατής, αναμφιβόλως! Όχι όμως από εκείνους τους παλιούς με την νεκροκεφαλή και τα κόκκαλα, αλλά νέου τύπου, με μικρόφωνο, πικάπ και πομπό. Ο Ronan O’Rahilly ήταν πειρατής των ερτζιανών, ραδιοπειρατής που λέγανε μια φορά κι έναν καιρό, και κατακτητής των αιθέρων σε μια εποχή όπου δεν επιτρεπόταν τίποτε άλλο από το κρατικό μονοπώλιο. Αυτό το μονοπώλιο ακριβώς, που το έσπασε πριν από 56 χρόνια με το περιβόητο (και διαβόητο κατ’ άλλους) Radio Caroline! Τον πειρατικό ραδιοσταθμό που εξέπεμψε το Μεγάλο Σάββατο του 1964, από ένα παπόρι αγκυροβολημένο τρία μίλια έξω απ’ τις ακτές της Βρετανίας και χάλασε κόσμο με τις νεανικές επιτυχίες που μετέδιδε. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε ότι το πρώτο τραγούδι που ακούστηκε απ’ τον ραδιοσταθμό ήταν το «Note Fade Away» του Buddy Holly στη διασκευή των Rollins Stones…
Ο Ronan O’Rahilly άφησε την τελευταία του πνοή πριν από μερικές ημέρες στην πατρίδα του Ιρλανδία. Τον πρόδωσε η καρδιά του, μια καρδιά γενναία που θα έλεγε κι ο ποιητής, μια καρδιά που τον οδηγούσε πάντοτε σε πράξεις ριψοκίνδυνες και παράλογες. Όπως διηγούνται και οι φίλοι του, όταν τον ρώταγαν στα πάρτι τι δουλειά έκανε, απαντούσε χαμογελαστός ότι «κάνει τη δουλειά του Γιατί Όχι». Αυτή του η μαγκιά και αυτή του η παλαβομάρα ήταν που τον οδήγησαν να εγκαταλείψει την πατρική εστία το 1958, στα 17 του χρόνια, και να εγκατασταθεί στο Λονδίνο αναζητώντας περιπέτειες στη νυχτερινή ζωή της πόλης. Γρήγορα βρέθηκε να μανατζάρει το δικό του, λίγο αργότερα κατάφερε να χωθεί και στη δισκογραφία αναλαμβάνοντας τις υποθέσεις ουκ ολίγων συγκροτημάτων και στο τέλος ήρθε το Radio Caroline που του χάρισε την αιώνια δόξα. Όταν ακόμη τα ερτζιανά φάνταζαν σαν αθώα περιπέτεια και όχι σαν το μισοπεθαμένο θύμα της πλεηλίστας που είναι σήμερα…
