Το όγδοο στούντιο άλμπουμ των σκαθαριών έμελε να ταράξει την παγκόσμια μουσική σκηνή και να φέρει το συγκρότημα στην κορυφή των τσάρτς, σε Ευρώπη και Αμερική. Κυκλοφορεί στο Ηνωμένο Βασίλειο σαν σήμερα στις 26 Μαΐου 1967 και στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού έξι ημέρες αργότερα. Οι 27 εβδομάδες στην πρώτη θέση του Βρετανικού Billboard και 15 στο αντίστοιχο της Αμερικής, φανερώνουν την άμεση αναγνώριση που είχε από τους μουσικόφιλους. Όμως τα νούμερα δεν μπορούν να περιγράψουν την ιδιοφυία και τους μουσικούς πειραματισμούς που έκαναν οι Τζόν, Πολ, Τζόρτζ και Ρίνγκο στα στούντιο της «Abbey road».
Ο ιδιαίτερος τίτλος του άλμπουμ ξεκίνησε από ένα αστείο που έκαναν κατά την διάρκεια των διαλειμμάτων τους για φαγητό από τις ηχογραφήσεις, όταν ο Μακάρτνεϊ είδε τα φακελάκια αλατιού και πιπεριού με τα αρχικά S (salt) και P (pepper) παραφράζοντάς τα σε Sergeant Pepper. Το Lonely Hearts Club Band προστέθηκε αργότερα χωρίς να δοθεί συγκεκριμένη ερμηνεία από τους καλλιτέχνες. Όπως είχε πει ο παραγωγός του συγκροτήματος, Τζορτζ Μάρτιν: «Το άλμπουμ άρχισε να ηχογραφείται γιατί είχαν αρχίσει να κουράζονται από τις περιοδείες και θέλησαν να πειραματιστούν στο στούντιο».
Το πολύπλοκο αλλά αναγνωρίσιμο εξώφυλλο του άλμπουμ σχεδιάστηκε από τους Πίτερ Μπέικ και Τζαν Χάγουρθ, απεικονίζονται οι Beatles και γύρω τους ένα κολλάζ με μερικά από τα σημαντικότερα πρόσωπα των τεχνών, επιστημών και όχι μόνο. Μέσα στο πλήθος μπορεί κανείς να διακρίνει τους Άλμπερτ Αϊνστάιν, Μπομπ Ντύλαν, Μέρλιν Μονρόε, Όσκαρ Γουάιλντ, Φρέντ Αστέρ και Μάρλον Μπράντο.
Ως προς την μουσική, η επιρροή τους από τα ταξίδια στην Ινδία είναι φανερή καθώς ο Τζορτζ Χάρισον παίζει σε αρκετά μέρη σιτάρ (παραδοσιακό ινδικό μουσικό όργανο) και ο Πόλ Μακάρτνεϊ πειραματίζεται με τον χαρακτήρα του συγκροτήματος καθώς προτείνει την συμμετοχή ορχήστρας. Ο ίδιος είχε δηλώσει: «Δεν ήμασταν καινοτόμοι αλλά εμείς τολμήσαμε να κυκλοφορήσουμε ορισμένες ηχογραφήσεις που ίσως είχαν κατακριθεί αν το έκανε κάποιος άλλος». Το BBC θεώρησε σωστό να μην παίξει στον αέρα τραγούδια όπως τα «Lucy in the sky with diamonds» και «A day in life» γιατί όπως υποστήριζε υπήρχαν έμμεσες αναφορές στα ναρκωτικά.
Η μπάντα πέρασε στο στούντιο 700 ώρες αλλά στο τέλος της χρονιάς ανταμείφθηκε με τέσσερα Grammy στις κατηγορίες: άλμπουμ της χρονιάς, καλύτερου εξωφύλλου, καλύτερης ηχογράφησης και καλύτερων φωνητικών. Επίσης το περιοδικό Rolling Stone το κατέταξε στην πρώτη θέση ανάμεσα στα 500 άλμπουμ που διαμόρφωσαν την ροκ μουσική.
https://youtu.be/gLlWIfKO0sUααα
