Με την επιστροφή σε ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των πολιτών, η κυβέρνηση επιχειρεί να αλλάξει τη μονοθεματική ατζέντα των Τεμπών και να ανακόψει τη συνεχιζόμενη δημοσκοπική πτώση της ΝΔ.
Το πρόβλημα, ωστόσο, για πολλά κυβερνητικά και κομματικά στελέχη, είναι ότι αυτές οι κινήσεις είναι μεμονωμένες και δεν εντάσσονται σε ένα γενικότερο αφήγημα, με το οποίο θα οδεύσει ως τις εθνικές εκλογές η κυβερνητική παράταξη.
Στο εσωτερικό του κυβερνώντος κόμματος είναι διάχυτος ο προβληματισμός για το νέο πολιτικό τοπίο που αναδύεται το τελευταίο διάστημα από τις δημοσκοπήσεις, και για το γεγονός ότι πολλά από τα «εργαλεία» προηγούμενων περιόδων δεν φαίνεται να λειτουργούν. Για παράδειγμα, όπως λένε, ενώ υπάρχουν μια σειρά θετικές κυβερνητικές επιδόσεις, η ανεργία που μειώνεται, ο προϋπολογισμός που εμφανίζει πλεονάσματα υψηλότερα από τους στόχους, οι ξένοι οίκοι αναβαθμίζουν την οικονομία, η νέα αύξηση του κατώτατου μισθού έρχεται, αλλά τίποτα από τα παραπάνω δεν δείχνει ικανό να μεταβάλει την εικόνα της κυβερνητικής παράταξης.
Τα αρνητικά συναισθήματα των πολιτών εξακολουθούν να κυριαρχούν, ενώ αντίθετα, τα θετικά συναισθήματα υποχωρούν διαρκώς και περισσότερο.
Ακόμα και το δίλημμα σταθερότητα ή χάος το οποίο άλλοτε λειτουργούσε, σήμερα δεν δείχνει να ενδιαφέρει καθόλου τους πολίτες. Προφανώς, όταν θα πλησιάζουν οι εκλογές, μπορεί η σημερινή εικόνα να αλλάξει, αλλά σε κάθε περίπτωση, η σταθερότητα από μόνη της δεν απασχολεί κανέναν. Αυτό που απασχολεί τους πάντες, όπως λένε κυβερνητικά και κομματικά στελέχη είναι το μετά από εκεί. «Θα πρέπει να ρίξουμε το βάρος στις προσδοκίες των πολιτών. Όσο τρέχουμε πίσω από τα αρνητικά συναισθήματα, προσπαθώντας να τα αμβλύνουμε, τόσο πιο βαθιά στην κρίση μπαίνουμε» λένε.
Η αδυναμία των κομμάτων της αντιπολίτευσης να αρθρώσουν πειστική εναλλακτική πρόταση εξουσίας, δίνει στην κυβέρνηση περιθώριο χρόνου για να βρει ένα νέο, πειστικό αφήγημα. Ο χρόνος όμως δεν είναι απεριόριστος, διότι, όπως εκτιμούν και ειδικοί περί τις αναλύσεις των ερευνών κοινής γνώμης, αν τα ποσοστά της ΝΔ πέσουν κάτω από το ψυχολογικό όριο του 20%, τότε η πιθανότητα ανάκαμψης της κυβερνητικής παράταξης, θα πάψει να υφίσταται.
