Η πρόταση δυσπιστίας αποτελεί από χθες το βράδυ παρελθόν. Το ίδιο και τα όσα ειπώθηκαν στην αίθουσα της Ολομέλειας της Βουλής – κυρίως από τους πολιτικούς αρχηγούς – κατά την τριήμερη συζήτηση, μετά τη σχετική κατάθεση από το ΠΑΣΟΚ, τον ΣΥΡΙΖΑ, τη Νέα Αριστερά, την Πλεύση Ελευθερίας και 9 ακόμα ανεξάρτητους βουλευτές. Το μόνο που έχει ενδιαφέρον κι αυτό πλέον για ιστορικούς και μόνο λόγους είναι ο αριθμός των ψήφων που συγκέντρωσε, τελικά, η πρόταση αυτή.
Αλλά μέχρι εκεί…
Πλέον το ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά στην εγχώρια πολιτική σκηνή στρέφεται στον επικείμενο ανασχηματισμό. Ακούστηκαν και γράφτηκαν πολλές ημερομηνίες, ραντεβού εντός και εκτός του Μαξίμου, ονόματα, εισηγήσεις, «βέτο» και πολλά ακόμα. Η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Όλα είναι στο «αέρα», καθώς ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει λάβει τις τελικές του αποφάσεις.
Το σημαντικότερο ίσως ερώτημα είναι αν θα είναι μεγάλος και δομικός ο ανασχηματισμός ή θα είναι αντίστοιχος των προηγούμενων ανασχηματισμών που έγιναν από το 2019 και μετά. Θα είναι λόγω των έντονων συνθηκών και με φόντο το τραγικό σιδηροδρομικό δυστύχημα, σαρωτικός και θα παρασύρει και πρωτοκλασάτους υπουργούς; Θα μπουν στο κυβερνητικό σχήμα νέα πρόσωπα που θα αλλάξουν ριζικά την εικόνα; Ή θα είναι μία από τα ίδια, με μικρές διορθώσεις σε πρόσωπα που το Μαξίμου εκτιμά ότι δεν «τραβάνε»; Σαν αυτούς τους ε ανασχηματισμούς που ο Ανδρέας Παπανδρέου χαρακτήριζε ως «αναδόμηση»;
Το rotation και οι «αιώνιοι υπουργοί»
Οι ανασχηματισμοί του Κυριάκου Μητσοτάκη έχουν περισσότερο τον χαρακτήρα του rotation. Ο πρωθυπουργός αρέσκεται στο να ανακατεύει, δηλαδή, την «τράπουλα» κι απλά να βάζει κατά καιρούς κάποια – λίγα – νέα φύλλα, έτσι για να αποκτά λίγο περισσότερο ενδιαφέρον το παιχνίδι. Οι Χρήστος Σταϊκούρας, Θόδωρος Σκυλακάκης, Άδωνις Γεωργιάδης, Νίκος Δένδιας, Νίκος Παναγιωτόπουλος, Νίκη Κεραμέως, Κωστής Χατζηδάκης, Λίνα Μενδώνη, Κυριάκος Πιερρακάκης, Γιώργος Γεραπετρίτης, Βασίλης Κικίλιας ήταν στην πρώτη κυβέρνηση Μητσοτάκη, το 2019, και παραμένουν μέχρι σήμερα έχοντας κάποιο υπουργικό χαρτοφυλάκιο. Όχι, ωστόσο, το ίδιο. Με εξαίρεση τη Λίνα Μενδώνη.
Ο Χρήστος Σταϊκούρας ανέλαβε αρχικά το υπουργείο Οικονομικών, αλλά στη συνέχεια μετακινήθηκε στο υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών, στο οποίο βρίσκεται μέχρι σήμερα.
Ο Θόδωρος Σκυλακάκης ανέλαβε αρχικά υφυπουργός Οικονομικών, έγινε αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών και από το 2023 είναι υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Ο Άδωνις Γεωργιάδης ανέλαβε αρχικά το χαρτοφυλάκιο του υπουργείο Ανάπτυξης, στη συνέχεια αυτό του υπουργείου Εργασίας, ενώ από τον Ιανουάριο του 2024 είναι στο υπουργείο Υγείας.
Ο Νίκος Δένδιας ορκίστηκε στην πρώτη κυβέρνηση υπουργός Εξωτερικών και από το καλοκαίρι του 2023 βρίσκεται στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας.
Ο Νίκος Παναγιωτόπουλος είχε την πρώτη τετραετία το χαρτοφυλάκιο του υπουργείο Εθνικής Άμυνας και μετά από περίπου έναν χρόνο επανήλθε στο υπουργείο Μετανάστευσης και Ασύλου.
Η Νίκη Κεραμέως ορκίστηκε υπουργός Παιδείας και πλέον βρίσκεται στο υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης.
Ο Κωστής Χατζηδάκης ανέλαβε αρχικά υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στη συνέχεια υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων και από το καλοκαίρι του 2023 υπουργός Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών.
Η Λίνα Μενδώνη είναι η μοναδική ακούνητη. Υπουργός Πολιτισμού ορκίστηκε το 2019, υπουργός Πολιτισμού παραμένει και σήμερα.
Ο Κυριάκος Πιερρακάκης την πρώτη τετραετία ήταν υπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης και πλέον έχει στα χέρια του το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Παιδείας.
Ο Γιώργος Γεραπετρίτης ήταν υπουργός Επικρατείας, έγινε παράλληλα (για τρεις μήνες) υπουργός Υποδομών και Μεταφορών και από το καλοκαίρι του 2023 είναι ο επικεφαλής της ελληνικής διπλωματίας.
Ο Βασίλης Κικίλιας ήταν υπουργός Υγείας, έγινε υπουργός Τουρισμού και πλέον είναι υπουργός Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας.
Ο «πάγκος» και το παράδειγμα του Παύλου Μαρινάκη
Δεν υπάρχει «πάγκος»; Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει εμπιστοσύνη στα παραπάνω πρόσωπα; Δεν εμπιστεύεται άλλους για αυτά τα σημαντικά υπουργεία; Την απάντηση τη γνωρίζει μόνο ο ίδιος. Παρατηρητές και γνωρίζοντες καλά τα τεκταινόμενα στο Μέγαρο Μαξίμου λένε ότι αν αποφασίσει να ανακατέψει ξανά την «τράπουλα» και να αναλωθεί σε μια ανακύκλωση προσώπων, τότε θα οδηγηθεί σε… βάλτο. Οι ίδιοι άνθρωποι λένε ότι οι συνθήκες των τελευταίων εβδομάδων απαιτούν δραστικές αποφάσεις και νέα πρόσωπα που πρέπει να βγουν μπροστά.
Το επιχείρημα, υποστηρίζουν, ότι δεν υπάρχει «πάγκος» είναι αμφιλεγόμενο και θέτουν ως παράδειγμα τον Παύλο Μαρινάκη, τον οποίο εμπιστεύτηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης και όχι απλά τα έχει βγάλει πέρα, αλλά έχει θέσει και ψηλά τον πήχη για τον αντικαταστάτη του, όποτε αυτό συμβεί.
«Όταν ένας υπουργός δεν σου κάνει τη δουλειά στο τάδε υπουργείο, δεν τον αλλάζεις θέση και τον βάζεις σε ένα άλλο, τον αντικαθιστάς» μας μετέφερε με δηκτικό τρόπο άνθρωπος που γνωρίζει πρόσωπα και πράγματα εντός του υπουργικού συμβουλίου.
