Βγαίνει ! Βγαίνει !
Να το ! Να το !
Καπνίζει ! Καπνίζει το φουγάρο….
Απλώνει ! Απλώνει το καλώδιο….
ΕΚΤΑΚΤΟ ! ΕΚΤΑΚΤΟ !
Έκτακτο ΚΥΣΕΑ & Έκτακτα Δελτία….
– Πάμε για «θερμό» ;
– Γιατί φοράει στολή παραλλαγής ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ και όχι την (οκτάρα) των δεξιώσεων με τα χρυσά κουμπιά και τα λιλιά…;
– Άρα πάμε για πόλεμο ;
Βομβαρδισμός ερωτήσεων χτες όλη μέρα.
Κλισέ ερωτήσεις , κλισέ και οι δικές μου απαντήσεις : «Ούτε “θερμό”, ούτε “πόλεμος”»
Επί 44 ολόκληρα χρόνια τα ίδια και τα ίδια… Ένα τουρκικό πλοίο -τάχα μου- ερευνητικό και ένα απλωμένο καλώδιο που υποτίθεται κάνει σεισμικές και ωκεανογραφικές έρευνες παίζει τον σκύλο με την γάτα με τα ελληνικά πολεμικά ανάμεσα στα ελληνικά και τα τουρκικά χωρικά ύδατα …
Από το ΄76 με την πρωτοεμφάνιση του τουρκικού ερευνητικού «ΧΟΡΑ» στο Βόρειο Αιγαίο και με το «Βυθίσατε το ΧΟΡΑ» του Ανδρέα Παπανδρέου ξεκινάει ένα γαϊτανάκι στις ελληνοτουρκικές σχέσεις που σταματημό δεν έχει…
Από την «διπλωματία των κανονιοφόρων» στην «διπλωματία του γεωτρύπανου» που ναι μεν προκαλεί εντάσεις (μικρές ή μεγαλύτερες) στις ελληνοτουρκικές σχεσεις μέσα στα 44 χρόνια αλλά ουδέποτε έχουν εξελιχθεί σε θερμό επεισόδιο…
Και τούτο διότι κάθε φορά ακολουθούνται συγκεκριμένες κινήσεις από επαγγελματίες στρατιωτικούς και διπλωμάτες όπου πρυτανεύει η ψυχραιμία και ο ρεαλισμός…
Πόσες και πόσες φορές στα σαράντα τελευταία χρόνια μας φώναζαν στα γραφεία τους οι αρχηγοί ΓΕΕΘΑ και μας ενημέρωναν ότι το Τουρκικό σαπιοκάραβο με την τάδε ονομασία βρίσκεται στο τάδε λιμάνι και μάλλον ετοιμάζεται να βγει τάχα γι έρευνα. Μην ανησυχείτε θα το παρακολουθούμε και εάν χρειαστεί θα δράσουμε….
Και άντε να έβγαινε κάνα μονόστηλο στις εφημερίδες….
Φυσικά κάθε εποχή έχει τα δικά της χαρακτηριστικά όπως και κάθε κίνηση θεατράλε της Άγκυρας με το ερευνητικό σκάφος έχει διαφορετικά χαρακτηριστικά αλλά όλες έχουν το ίδιο αποτέλεσμα. Την απόσυρση του πλοίου και την εκτόνωση της έντασης…
Τον πόλεμο ΔΕΝ τον θέλει καμία πλευρά ! Ωστόσο ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την «διπλωματία του γεωτρύπανου» για να μπει στο ενεργειακό παιχνίδι που αναπτύσσεται στον άξονα Μέσης Ανατολής – Μεσογείου – ΕΕ.
Η χτεσινή έξοδος του τουρκικού ερευνητικού και των 20 πολεμικών σκαφών που το συνοδευτούν στο σημείο 28, εκεί δηλαδή που οριοθετείται η ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου και η πλεύση τους εντός των Ελληνικών και όχι των Αιγυπτιακών χωρικών υδάτων αποστέλει διπλό μήνυμα : Ένα προς την Αίγυπτο ότι επιδεικνύω ανοχή για σένα και δεν μπαίνω και στα δικά σου χωρικά ύδατα και δεύτερο μήνυμα προς την Ελλάδα ότι πλέον την περιοχή δεν την θεωρώ δίκη σου, έχω και εγώ λόγο ! Σαν να λέει στην Αθήνα «έλα τώρα μόνη σου,( χωρίς την Αίγυπτο) να βγάλεις τα κάστανα από την φωτιά…
Η χτεσινή έξοδος του τουρκικού ερευνητικού και των 20 πολεμικών σκαφών που το συνοδευτούν στο σημείο 28, εκεί δηλαδή που οριοθετείται η ΑΟΖ Ελλάδας – Αιγύπτου και η πλεύση τους εντός των Ελληνικών και όχι των Αιγυπτιακών χωρικών υδάτων αποστέλλει διπλό μήνυμα : Ένα προς την Αίγυπτο ότι επιδεικνύω ανοχή για σένα και δεν μπαίνω και στα δικά σου χωρικά ύδατα και δεύτερο μήνυμα προς την Ελλάδα ότι πλέον την περιοχή δεν την θεωρώ δίκη σου, έχω και εγώ λόγο ! Σαν να λέει στην Αθήνα «έλα τώρα μόνη σου,( χωρίς την Αίγυπτο) να βγάλεις τα κάστανα από την φωτιά…
Σαφώς και ισχυρή παρουσία στην περιοχή «28» δεν έχει μόνο ο τουρκικός στόλος αλλά και ο ελληνικός, ο οποίος μπορεί να κινηθεί με χίλιους δυο τρόπους έξυπνους και αθόρυβους, ήπιους ή δυναμικούς, αρκεί να δοθεί το Σήμα.
Σαφώς και ισχυρή παρουσία στην περιοχή «28» δεν έχει μόνο ο τουρκικός στόλος αλλά και ο ελληνικός, ο οποίος μπορεί να κινηθεί με χίλιους δυο τρόπους έξυπνους και αθόρυβους, ήπιους ή δυναμικούς, αρκεί να δοθεί το Σήμα.
Το βέβαιον είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παρακολουθεί μοιρολατρικά το τουρκικό ερευνητικό να κόβει βόλτες με τα απλωμένα καλώδια στο «28». Πρέπει να κάνει ΚΑΙ θα κάνει ένα απ όλα τα σενάρια που έχουν επεξεργαστεί και δοκιμάσει ομάδες εξειδικευμένων ένστολων. Σ αυτό συγκλίνουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και είναι ένα από τα θέματα που θα απασχολήσει την τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη – Τσίπρα.
– Πόσο σίγουροι μπορεί να είμαστε ότι ο Ερντογάν δεν προετοιμάζεται για πόλεμο και με την Ελλάδα αφού ήδη διεξάγει στην Συρία , το βόρειο Ιράκ και την Λιβύη…
Καταρχάς εκτός συνόρων δεν πολεμάει ο τακτικός στρατός της Τουρκίας αλλά μισθοφόροι του Ερντογάν…
Οι Τούρκοι στρατιωτικοί που ήξεραν να σχεδιάζουν αεροναυτικές επιχειρήσεις στο Αιγαίο είναι εκτός δράσης. Είτε στα κελιά, είτε σε κατ οίκον περιορισμό, είτε εξόριστοι στην Ευρώπη. Επομένως θα φέρει Πακιστανούς πιλότους και Σομαλούς καπεταναίους για να πολεμήσει στο Αιγαίο ;
Οι δυνατότητες του τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού δοκιμάστηκαν πρόσφατα στο λιβυκό πέλαγος που εκτοξεύτηκαν κλούβιοι πύραυλοι μαζί με τις βάσεις του συστήματος και φυσικά αντί για τον στόχο πήγαν στον γάμο του …Κουτρούλη.
Το βεβαιον είναι ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να παρακολουθεί μοιρολατρικά το τουρκικό ερευνητικό να κόβει βόλτες με τα απλωμένα καλώδια στο «28». Πρέπει να κάνει ΚΑΙ θα κάνει ένα απ όλα τα σενάρια που έχουν επεξεργαστεί και δοκιμάσει ομάδες εξειδικευμένων ένστολων. Σ αυτό συγκλίνουν όλες οι πολιτικές δυνάμεις και είναι ένα από τα θέματα που θα απασχολήσει την τηλεφωνική επικοινωνία Μητσοτάκη – Τσίπρα.
Οι Τούρκοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι εάν πατήσουν την «κόκκινη γραμμή» στο Αιγαίο ή την Κύπρο θα λάβουν δυναμική απάντηση από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις και όχι βερμπαλιστικές κορώνες από τους εκπροσώπους του ελληνικού πολιτικού συστήματος, όπως συνηθίζει να κάνει το καθεστώς Ερντογάν.
Ο Ερντογάν ξέρει ότι εάν από τους Έλληνες φάει καμία ξεγυρισμένη κάποιο από τα πλοία του και πάει στον πάτο μετά δεν θα μπορεί να σταθεί στο εσωτερικό που άπαντες τον περιμένουν στην γωνία.
Επιτέλους : Ας το συνειδητοποιήσουμε & εμείς οι Έλληνες: Ο Ερντογάν ούτε παντοδύναμος είναι , ούτε πρέπει να τον φοβόμαστε ! Και δεν σας το λέω εγώ αλλά σοβαροί & έγκριτοι αναλυτές «πιστοποιημένων» Κέντρων της Παγκοσμιοποίησης που έχουν δυνατότητα πρόσβασης σε συστημικές και μη δεξαμενές σκέψεις και διαβαθμισμένων πληροφοριών από υπηρεσίες όλου του κόσμου.
Διαβάστε τι έγραφε προχτές η Μαρία Μαλάφ δημοσιογράφος, εκδότης και συγγραφέας του Λιβάνου μια από τις πιο έγκριτες γραφίδες του μουσουλμανικού κόσμου : «Κανείς δεν πρέπει να φοβάται τα μεγαλοϊδεατικά σχέδια του Ερντογάν, δεν είναι Σουλτάνος, ούτε Νεο-οθωμανός Αυτοκράτορας. Ένας απλός Πρόεδρος μιας οικονομικά ισχνής περιφερειακής δύναμης είναι που ακόμη και οι συμπατριώτες στην Τουρκία παραδέχονται ότι οι βασικοί άξονες της εσωτερικής/ οικονομικής και εξωτερικής του πολιτικής είναι γεμάτο αυταπάτες και δεν έχουν καμία πιθανότητα επιτυχίας, γι αυτό και θα γκρεμιστούν σαν χάρτινος πύργος στην μετά Ερντογάν εποχή».
Ενδεικτικό είναι η χτεσινή αποκάλυψη του iEidiseis για το πως επιχειρεί η Τουρκία να «καπελώσει» τις άλλες μουσουλμανικές χώρες ως να είναι το Ισλαμικό Κέντρο. Η ενεργοποίηση της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» που μέσω Ισλαμικών ιστοτόπων με έδρα την Τουρκία στρέφονται κατά της Αιγύπτου για την σύναψη της συμφωνίας με την Ελλάδα για την μερική καθορισμό της ΑΟΖ. Ήδη έγκριτοι αρθρογράφοι επικρίνουν την εμπλοκή της «Μουσουλμανικής Αδελφότητας» από την τουρκική κυβέρνηση για τα πλήξει το Ελληνοαιγυπτιακό σύμφωνο.
Οι ίδιοι αναλυτές των δρώμενων στον Μουσουλμανικό κόσμο της Μέσης Ανατολής και του Αραβικού κόσμου συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι οι επεκτατικές φιλοδοξίες του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στη Λιβύη, μαζί με τις επαναλαμβανόμενες απειλές του στα Ηνωμένα Αραβικά Έθνη , την Αίγυπτο και άλλες χώρες της Δύσης , όπως την Ελλάδα , δεν τον καθιστούν αυτόματα ως έναν επιτυχημένο ηγέτη στην διεθνή σκακιέρα.
Απεναντίας θεωρούν ότι σε γενικές γραμμές, η εξωτερική πολιτική Ερντογάν αποτελεί επέκταση της εσωτερικής πολιτικής του που προσκρούει σε ποικίλα αδιέξοδα. Πρωτίστως οικονομικά αδιέξοδα αλλά και ελέγχου των αρμών του κράτους.
Στο εσωτερικό μέτωπο ο Ερντογάν βρίσκεται διαρκώς αντιμέτωπος μ´ ένα υπόκωφο κύμα αμφισβήτησης το οποίο επιχειρεί να περιορίσει με την καταστολή των πολιτικών ελευθεριών.
Η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν -τουλάχιστον αυτή την περίοδο- βρίσκεται μακριά από την τροχιά των ιδεών της Δύσης για αυτοδιάθεση των λαών και σεβασμού του Διεθνούς Δικαίου. Επιχειρεί να εφαρμόσει μια παρανοϊκή διπλωματία στηριζόμενος σε ακραίες ισλαμιστικές ομάδες και επιτιθέμενος στους γείτονες του, στη Συρία, το Ιράκ , τους Κούρδους, την Κύπρο , την Ελλάδα , την Αίγυπτο και την Λιβύη. Ενώ στριφογυρίζει ως ενοχλητική μύγα στο ρουθούνι του Ισραήλ και της Αιγύπτου…
Ο Ερντογάν αντί να είναι ο φορέας της ισλαμικής παράδοσης της αρμονίας με την Ευρώπη και το ΝΑΤΟ , το κέντρο συμφιλίωσης Ανατολής και Δύσης, έχει γίνει θεοκρατικό σύμβολο μιας υποτίθεται αναδυόμενης νέας οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Η κατάχρηση της εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν μεταφέρεται στο ακραίο σημείο, με το οποίο δεν πιστεύει ότι κάθε έθνος έχει ίσα δικαιώματα να προστατεύει την κυριαρχία του, να διασφαλίζει την ασφάλειά του και να είναι ενεργό μέλος της κοινότητας των εθνών, τηρώντας τις αξιοπρεπείς αρχές του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των χώρες του κόσμου.
Έχει αναβιώσει τους μισθοφορικούς πολέμους. Προσλαμβάνει αμούστακα παιδιά -κατά βάσει μεταναστόπουλα και προσφυγόπουλα από τα βάθη της Ασίας και της Μέσης Ανατολής και τα αποσταλεί στα πεδία των μαχών της Συρίας και της Λιβύης εναντίον του καθεστώτος Άσαντ, των Κούρδων και των δυνάμεων Χαφτάρ στη Λιβύη.
Η εξωτερική πολιτική του Ερντογάν είναι εσωστρεφής. Δεν έχει διευρυμένο όραμα αλλά εσωτερικό στόχο όπως την διατήρηση του στην εξουσία.
Ο Ερντογάν έχει προσεγγίσει την «Μουσουλμανική Αδελφότητα» της Αιγύπτου από το 2013 που ανατράπηκε ο Μόρσι. Από υπονομεύει συστηματικά την νομιμότητα της κυβέρνησης του Αμπντέλ Φατάχ Ελ Σίσι.
Ο Ερντογάν κυνηγάει ανεμόμυλους στο διεθνή περιβάλλον και η προσπάθεια του να εμφανιστεί ως Νεο-Οθωμανός σουλτάνος μόνο ως γραφική μπορεί να χαρακτηριστεί.
* Εάν θέλει να χαράξει θύλακες για τους Ισλαμιστές στην Ευρώπη, τη Συρία, τη Λιβύη και μεταξύ των Κούρδων, αυτό είναι ανέφικτο διότι υπάρχουν πολιτικά θεμέλια για να διατηρήσουν την ύπαρξή τους.
* Δεν υπάρχει κανένα όραμα , κανένας σκοπός στην εξωτερική πολιτική του Ερντογάν, εκτός από την παραμονή του στην εξουσία.
Το ζητούμενο για την Δύση είναι το μέλλον της Τουρκίας στην μετά-Ερτογαν εποχή. Εάν δηλαδή η Τουρκία μπορέσει να στραφεί – και πόσο γρήγορα- σε μια νέα σχέση της με τον υπόλοιπο κόσμο.
Πόσο εύκολα και πόσο γρήγορα οι διάδοχοι του Ερντογάν θα μπορέσουν να επιστρέψουν την Τουρκία στις ράγες των πολιτισμένων εθνών;
Σίγουρα οι επικίνδυνοι και λανθασμένοι χειρισμοί Ερντογάν σε πολλές χώρες δεν θα είναι δεσμευτικές για όποιον θα κυβερνήσει την Τουρκία μετά από αυτόν.
