Μπορεί η μεγάλη σύναξη του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και η πάρα πολύ μεγάλη συμμετοχή του κόσμου να σκόρπισε χαμόγελα στο Μέγαρο Μαξίμου και στην Κουμουνδούρου, αλλά χρειάζεται ακόμα δρόμος για να καρποφορήσει αυτή τη προσπάθεια.
Η σπορά έγινε και μένει να φανεί εάν θα υπάρξουν καρποί στις προσεχείς εκλογές, ευρωεκλογές και βουλευτικές, ή θα φανούν τα αποτελέσματα της Συμμαχίας μετά τις κάλπες για το Ελληνικό Κοινοβούλιο.
Εξάλλου, το πρόβλημα στον ΣΥΡΙΖΑ είναι αυτό που υπήρχε και το 2014-2015, δηλ. η διαχείριση της κοινωνικής δυναμικής. Επί της ουσίας εξακολουθεί να καταγράφεται αναντιστοιχία του κόμματος με την κοινωνική και πολιτική δυναμική.
Και μένει να φανεί εάν όσοι συμπορεύονται πλέον με το ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της Προοδευτικής Συμμαχίας δύναται να του προσδώσουν ιδιαίτερη δυναμική και να του χαρίσουν αυτό που του λείπει, την «εκλογική καπατσοσύνη», όσο αδόκιμος και να είναι ο όρος.
Αυτό πρακτικά σημαίνει να αφήσουν την σαλονάτη και κυριλέ πολιτική συμπεριφορά περασμένων ετών και να μπουν στο καμίνι της σύγκρουσης και της αντιπαράθεσης σε όλα τα επίπεδα και παράλληλα, να κάνουν πράξη αυτό που ζήτησε ο Αλ. Τσίπρας στην ομιλία του, δηλ. να ζητήσουν ψήφο πόρτα – πόρτα, γειτονιά –γειτονιά, καφενείο – καφενείο και χώρους δουλειάς.
Αυτή είναι μια δύσκολη διαδικασία για τους συριζαίους και μένει να φανεί εάν οι πασόκοι που συμμαχούν και συμπορεύουνται πλέον δύναται να του δώσουν αυτό που δεν έχει, καθώς πλέον δεν υπάρχει η δυναμική του 2012 και του 2015 και ο ΣΥΡΙΖΑ ενηλικιώθηκε αρκετά αυτή την επταετία.
Επίσης, ένα άλλο πρόβλημα για τον ΣΥΡΙΖΑ είναι η μεγάλη παθογένεια του κυβερνητισμού που παρέλυσε σε πολύ μεγάλο βαθμό την κομματική οργάνωση, χωρίς αυτό να είναι ευθύνη τόσο του πρώην γραμματέα και νυν αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Αμυνας Πάνου Ρήγα όσο βέβαια και του νυν γραμματέα Πάνου Σκουρλέτη που προσπαθεί με συνεχείς περιοδείες, ομιλίες και επαφές να στήσει επί της ουσίας έναν αξιόμαχο κομματικό μηχανισμό για να δώσει κρίσιμες εκλογικές μάχες τις επόμενες εβδομάδες.
Αν και ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται αυτή τη στιγμή με χαμηλή συσπείρωση, της τάξεως του 40%-45%, και το ποσοστό του κυμαίνεται στη ζώνη του 25%, άρα διατηρεί κοινωνική δυναμική, υπάρχει πρόβλημα στη διαχείρισή της. Υπάρχει προοπτική ανάταξης; Προφανώς και υπάρχει και αυτή την προοπτική μπορεί να την δώσει η Προοδευτική Συμμαχία και οι δυνάμεις, συλλογικότητες, φορείς, κινήματα και κινήσεις που συμπορεύονται με τον ΣΥΡΙΖΑ κυρίως λόγω της παρουσίας του Αλ. Τσίπρα.
Παράλληλα, εκτός από τα προβλήματα στο κόμμα, σε πολύ μεγάλο βαθμό η παρούσα Κοινοβουλευτική Ομάδα αποτελεί τροχοπέδη και στην προσπάθεια του Αλ. Τσίπρα να ανακάμψει ο ΣΥΡΙΖΑ. Το βάρος της πολιτικής και επικοινωνιακής αντεπίθεσης σηκώνουν μια ομάδα κυβερνητικών στελεχών και λίγοι βουλευτές που στέκονται με επάρκεια στα ΜΜΕ και στη Βουλή.
Με δεδομένο, όπως έχει επισημάνει ο βουλευτής και καθηγητής Κώστας Δουζίνας, ότι εκλογικές νίκες δεν μετατράπηκαν σε ιδεολογική ηγεμονία για τον ΣΥΡΙΖΑ το κεντρικό στοίχημα που τίθεται είναι να αντιστοιχηθεί η κοινωνία που στηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ με το κόμμα.
Τόσο ο Κ. Δουζίνας όσο και ο έτερος θεωρητικός του κυβερνώντος κόμματος, ο Αριστείδης Μπαλτάς, κατά καιρούς αναφέρονται σε συνομιλητές τους, και βέβαια και στον Αλ. Τσίπρα, στο μοντέλο των Εργατικών στη Βρετανία υπό τον Τζέρεμι Κόρμπιν.
Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Γιάννης Δραγασάκης –τακτικός συνομιλητής και φίλος του Αρ. Μπαλτά – έγκαιρα είχε υπογραμμίσει, και επιμένει σε αυτό και σήμερα, στην ανάγκη ανασυγκρότησης του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να γίνει ένα κόμμα «παντός καιρού», που θα είναι ικανό για όλες τις καταστάσεις και με συγκεκριμένο περιεχόμενο. Επίσης αναφέρει συνεχώς ότι πρέπει να επανασχεδιαστεί η δράση και της κυβέρνησης και του κόμματος με στόχο να υπάρξει επαναπροσέγγιση και τμημάτων της κοινωνίας.
Αυτό που σημειώνουν Δουζίνας, Μπαλτάς και Δραγασάκης ουσιαστικά θα γίνει με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και μένει να φανεί εάν θα συμβεί αυτό που είχε σημειώσει παλαιότερα ο Νίκος Φίλης, ότι δηλ. σημασία για μια αριστερή δύναμη έχει να προσεγγίσει όλους αυτούς τους ανθρώπους που στέκονται λίγο απόμακροι, με ειλικρίνεια, με διάθεση αυτοκριτικής και επιχειρήματα.
«Ο κόσμος που έχει πληρώσει την περιπέτεια των μνημονίων, αν δει ότι υπάρχει μια προσπάθεια, με επιχειρήματα σε τόνους χαμηλούς και όχι στη βάση μιας «κούφιας» αισιοδοξίας, βάσιμα θα πειστεί ότι υπάρχει αισιόδοξη αριστερή πρόταση και στις εκλογές θα την επιλέξει» είχε πει ο Φίλης.
Το μοντέλο Κόρμπιν είναι αυτό που συζητείται πολύ έντονα, αλλά είναι ένα στοίχημα εάν προλαβαίνει ο ΣΥΡΙΖΑ στην παρούσα φάση να ανασυγκροτηθεί ή αυτή η διαδικασία θα γίνει μετά τις εκλογές. Πάντως το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι ένα πρώτο σημαντικό βήμα και μένει να γίνουν και τα επόμενα.
Ο Κόρμπιν μετασχημάτισε τους Εργατικούς έχοντας απέναντί του την πλειοψηφία των βουλευτών και των στελεχών του κόμματος αξιοποιώντας ερείσματα στην κοινωνία.
Ο Μπαλτάς έχει υπεραμυνθεί του μοντέλου Κόρμπιν (το δίκτυο Momentum, βασικός υποστηρικτής του Κόρμπιν, με 250.000 μέλη και φίλους) όπου η πλειονότητα των μελών ήταν και είναι νέοι και νέες που έδωσαν και δίνουν πολιτικές μάχες, εκτός των κομματικών τειχών, στις τοπικές κοινωνίες, στον ψηφιακό κόσμο, κ.α. χωρίς αυτόματα κομματική ένταξη.
Ο Χριστόφορος Βερναρδάκης πολύ νωρίς είχε επισημάνει, πριν ακόμα από την ανάληψη της εξουσίας, ότι το κόμμα πρέπει να ρίξει το βάρος του στη διεύρυνση και σταθεροποίηση της κοινωνικής εκλογικής βάσης, να αντιστοιχηθεί με αυτήν με ένα πολιτικό πρόγραμμα και μια πολιτική ανάδειξης νέας γενιάς μαζικών κοινωνικών στελεχών, με μετρήσιμους στόχους μέσα στην επόμενη πενταετία.
Αυτό σε μεγάλο βαθμό δεν επιτεύχθηκε και κατά την εκτίμηση του Δουζίνα, «το διακύβευμα είναι μεγάλο, ας μην το χάσουμε στον βωμό των προσωπικών πολιτικών, που μεγαλώνουν όσο πλησιάζουν εκλογές, ή της διανομής μιας εύθραυστης εξουσίας».
Πολλά λοιπόν θα κριθούν τους επόμενους μήνες για τον ΣΥΡΙΖΑ, ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, καθώς η κεντρική κατεύθυνση του Τσίπρα είναι το άνοιγμα σε πρόσωπα από τον χώρο της Κεντροαριστεράς –που ήδη γίνεται- στη λογική της συμπόρευσης και της δημιουργίας ενός προοδευτικού μετώπου. Μένει αυτό το άνοιγμα να συγκινήσει και να δημιουργήσει προϋποθέσεις κοινωνικής ανασύνταξης για τον ΣΥΡΙΖΑ.
