Η χθεσινή παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα αποφασίστηκε μετά την πλήρη κάλυψη της αναπληρώτριας κυβερνητικής εκπροσώπου στην Υπουργό Πολιτισμού. Η κίνηση αυτή, παρά τις σφοδρές κοινωνικές αντιδράσεις και τις εσωτερικές πιέσεις στη ΝΔ για αποπομπή της, εκλαμβάνονται από την Κουμουνδούρου ως επιβεβαίωση της κριτικής της, πως η κα Μενδώνη δεν αυτενέργησε αλλά δρούσε κατ’ εντολή του Πρωθυπουργού.
«Ο κ. Μητσοτάκης οφείλει έστω και εκ των υστέρων να κάνει το αυτονόητο, να αποπέμψει την κα Μενδώνη και να αναλάβει την πολιτική ευθύνη που του αναλογεί» σημείωσε χαρακτηριστικά ο κ. Τσίπρας, με φόντο την κατηγορία για «απόπειρα συγκάλυψης επί 20 μέρες» που εν τέλει έπεσε στο κενό από την υποβολή μήνυσης για βιασμό, με το αδίκημα να μην έχει παραγραφεί.
Η σπουδή του κ. Μητσοτάκη να προκαλέσει προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση για το επίπεδο του δημοσίου λόγου αποσκοπεί σύμφωνα με συνομιλητές του Προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στο να αποφύγει να συρθεί στη Βουλή από την αντιπολίτευση και να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων και αποτελεί «επικοινωνιακή πομφόλυγα» προκειμένου να μετατοπιστεί το κέντρο βάρους της συζήτησης από την υπόθεση Λιγνάδη και τους κυβερνητικούς χειρισμούς στο βούρκο του διαδικτύου.
Οι ίδιοι λένε ότι χαρακτηριστικό είναι πως η ΝΔ αποφεύγει να πάρει θέση για την ουσία της υπόθεσης και καλεί τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης να πάρει θέση για τα όσα αναφέρει ένας δημοσιογράφος, καθώς και για το… hastag #ΝΔπαιδεραστές, αν και κανένα στέλεχος ή βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει υιοθετήσει τέτοιου είδους χαρακτηρισμούς. Αντίθετα, όπως σημειώνεται, ήταν ο ίδιος ο κ. Τσίπρας που ενώπιον των ηθοποιών στην εκδήλωση της περασμένης Πέμπτης, υπογράμμισε πως το επίδικο στην υπόθεση δεν είναι οι φωτογραφίες του κ. Μητσοτάκη με τον κ. Λιγνάδη, ούτε καν εάν διατηρούσαν φιλικές σχέσεις, λέγοντας μάλιστα πως «κάτι τέτοιο μπορεί να συμβεί στον καθένα». Βούληση είναι να μείνει το θέμα στο πεδίο της πολιτικής ευθύνης που αναλογεί στον ίδιο πλέον τον κ. Μητσοτάκη, μετά και την στήριξη Μενδώνη.
Το βασικό, όπως τονίζουν από τον ΣΥΡΙΖΑ, είναι η επί 20 μέρες προσπάθεια συγκάλυψης της υπόθεσης, όπως αποτυπώνεται μέσα από τους χειρισμούς και τις δηλώσεις της κας Μενδώνη και του κ. Ταραντίλη, καθώς και το γεγονός ότι η κυβέρνηση άλλαξε στάση και κινητοποιήθηκε μόνο όταν αποκαλύφθηκε η κατάθεση μήνυσης για μη παραγεγραμμένο αδίκημα.
Οι αντιφάσεις και η πολιτική ευθύνη
Στις αντιφάσεις που καταλογίζει η Κουμουνδούρου στο Μέγαρο Μαξίμου και οι οποίες συντείνουν στην συγκάλυψη συμπεριλαμβάνονται:
1. Αν και η πρώτη καταγγελία από τον Νίκο Σ. έλαβε χώρα στις 6/2 και δύο μέρες μετά ο δικηγόρος του κατέθεσε αίτημα για εισαγγελική παρέμβαση, η κα Μενδώνη απευθύνθηκε στη Δικαιοσύνη στις 19/2, την ίδια μέρα που κατατέθηκε μήνυση για μη παραγεγραμμένο αδίκημα βιασμού.
2. Ο κ. Λιγνάδης είτε εσκεμμένα είτε από ολιγωρία μέχρι τις 19 Φλεβάρη «κέρδισε» πολύτιμο χρόνο τριών εβδομάδων για να προετοιμαστεί, ενώ ουδέποτε έγινε έρευνα στο σπίτι και τα αρχεία και υπολογιστές του για τυχόν επιβαρυντικά στοιχεία, τα οποία είχε χρόνο να εξαφανίσει εάν ήθελε.
3. Η ασυμφωνία στις κυβερνητικές δηλώσεις. Η κα Μενδώνη μέχρι τις 19/2 μιλούσε για «φήμες» και υπερασπιζόταν τον καλλιτεχνικό διευθυντή του Εθνικού, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος είχε αποδώσει την παραίτησή του σε «προσωπικούς λόγους» και εν τέλει μόλις χθες ο κ. Σκέρτσος είπε ότι μετά την καταγγελία της 6ης του μήνα ζητήθηκε η παραίτησή του, διαψεύδοντας τους δύο προηγούμενους.
4. Το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα κανείς δεν αποσαφηνίζει εάν η επιλογή Λιγνάδη κατά παρέκκλιση του νόμου, αφού ακυρώθηκε ο διαγωνισμός Ζορμπά για το Εθνικό, αποτελούσε προσωπική επιλογή της κας Μενδώνη ή του Κυριάκου Μητσοτάκη.
