Τα συλλυπητήριά του στους οικείους της Μυρσίνης Ζορμπάς έστειλε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης, γράφοντας μερικά λόγια για την -εδώ και δεκαετίες- δράση της στον χώρο του πολιτισμού και τη δημόσια ζωή.
«Η Μυρσίνη Ζορμπά υπήρξε μία δραστήρια προσωπικότητα, με δράση μισού αιώνα στον χώρο του πολιτισμού και με σαφές στίγμα στη δημόσια ζωή. Στην πολιτική υπηρέτησε με προσήλωση τις ιδέες της. Στους δικούς της ανθρώπους απευθύνω ειλικρινή συλλυπητήρια», έγραψε σε ανάρτησή του στο Twitter ο κ. Μητσοτάκης.
Αναλυτικά η ανάρτησή του:
Η Μυρσίνη Ζορμπά υπήρξε μία δραστήρια προσωπικότητα, με δράση μισού αιώνα στον χώρο του πολιτισμού και με σαφές στίγμα στη δημόσια ζωή. Στην πολιτική υπηρέτησε με προσήλωση τις ιδέες της. Στους δικούς της ανθρώπους απευθύνω ειλικρινή συλλυπητήρια. pic.twitter.com/1sCx5iq3Dv
— Prime Minister GR (@PrimeministerGR) April 21, 2023
Μυρσίνη Ζορμπά: Τη Δευτέρα στο Πάρκο Ελευθερίας η πολιτική κηδεία
Την ερχόμενη Δευτέρα (24/4) αναμένεται να γίνει ο δημόσιος αποχαιρετισμός (πολιτική κηδεία) της Μυρσίνης Ζορμπά.
Ειδικότερα, όπως έγινε γνωστό, η τελετή θα λάβει χώρα στις 12:00 μ.μ στο Πάρκο Ελευθερίας (πρώην στρατόπεδο ΕΑΤ-ΕΣΑ και τώρα Μουσείο Αντιδικτατορικής Αντίστασης, ΣΦΕΑ, απέναντι από τον σταθμό του Μετρό «Μέγαρο Μουσικής».
Το συγκλονιστικό τελευταίο κείμενο της Μυρσίνης Ζορμπά
«Η λέξη που ταιριάζει σε αυτόν τον σύντομο ορίζοντά μου είναι η ανυπαρξία», έγραψε στο τελευταίο της κείμενο η Μυρσίνη Ζορμπά, που «έφυγε» μετά από σκληρή και αθόρυβη μάχη με τον καρκίνο το βράδυ της Πέμπτης.
Η πρώην υπουργός Πολιτισμού, με τη μαχητική προσωπικότητα θέλησε πριν το τέλος της να μιλήσει μέσα από ένα συγκλονιστικό κείμενο για τη μάχη που έδωσε, τα κακά νέα από τον γιατρό της και τις σκέψεις που την κατέκλυζαν όσο πάλευε με την αρρώστια της.
«Η λέξη που ταιριάζει σε αυτόν τον σύντομο ορίζοντά μου είναι η ανυπαρξία. Δεν περιγράφεται, γιατί είναι ένας ου τόπος, ου χρόνος.
Την περασμένη εβδομάδα στη συζήτηση με τον γιατρό κατάλαβα ότι διακόπτουμε τις χημειοθεραπείες, δεν είχαν αποτέλεσμα, και ότι δεν υπάρχουν εναλλακτικές. Επομένως η ανυπαρξία είναι αυτό που εκφράζει καλύτερα, που διατυπώνει με μεγαλύτερη ακρίβεια αυτό που έρχεται.
Βέβαια όλο το διάστημα, εδώ και έναν χρόνο, μέσα από τη συμπίεση, που διαρκώς μεγαλώνει, τον χρόνο που η κλεψύδρα του αδειάζει, διογκώνεται ο φόβος, που στην αρχή είχε μερικές χαραμάδες, κάποιες ελπίδες, μερικά ίσως πιθανόν, και σιγά σιγά ο φόβος καταλαμβάνει όλον τον υπάρχοντα χρόνο και είναι τόσο απόλυτος που πια δεν φοβάσαι, γιατί δεν υπάρχει μέσα σε αυτό κάτι που να κινείται, να έχει μία ροή. Υπάρχει μόνο αυτό που ζεις και που από τη μία μεριά είναι σκοτεινό και δυσοίωνο, μια δυστοπία, από την άλλη είναι η πραγματική ζωή, αυτό το κάθε μέρα, που το επιμελείσαι, το φροντίζεις. Το φαγητό, το διάβασμα, ο καιρός έξω από το παράθυρο, τα ωραία λουλούδια, οι φίλοι, οι επικοινωνίες οι συζητήσεις, τα ενδιαφέροντα πάνω απ’ όλα, η δύναμη των ιδεών που δεν σταματάει να υπάρχει και που καταφέρνει να εξακτινωθεί πέρα από χρόνο.
Επομένως υπάρχουν οι δύο πλευρές και η ζωή είναι αυτή που κερδίζει την καθημερινότητα, οπότε αυτός ο συμπαγής όγκος του φόβου μένει εκεί, παγωμένος και παγιωμένος και σου επιτρέπει να ζήσεις αυτό που ζεις. Πιο πέρα, σηκώνοντας το βλέμμα, η ανυπαρξία είναι το πιο ρεαλιστικό… Είναι λίγο αστείο βέβαια, καμία ανυπαρξία δεν είναι ρεαλιστική, παρά μόνο άμα τη βλέπεις απ’ έξω και εγώ τη βλέπω από πολύ κοντά πια».
https://www.facebook.com/myrsinizorba/posts/10229161978250919
