Η Έλενα Ακρίτα, βουλευτίνα Επικρατείας του ΣΎΡΙΖΑ, υποστήριξε δημόσια τον υποψήφιο δήμαρχο με τη ΝΔ στο Ψυχικό – και όχι την υποψήφια που είχε τη στήριξη του κόμματός της.
Τώρα που η Νομαρχιακή Επιτροπή Βόρειας Αθήνας, ζητάει την παραπομπή της στο Πειθαρχικό, αντιδρά με δυο βασικά λάθη.
-Το ένα είναι η επίκληση μια θεωρίας:
– «Πίστευα, πιστεύω και θα πιστεύω στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των δημοτικών εκλογών. Σε μας τους κατοίκους πέφτει άμεσα λόγος για τη γειτονιά μας και τη γειτονιά των παιδιών μας».
Πολύ σωστό. Αλλά όποιος θέλει να τιμήσει αυτή τη θεωρία δεν εντάσσεται σε κόμμα.
Η ένταξη του και μάλιστα σε επίπεδο των στελεχών περιλαμβάνει και την υποχρέωση συμμόρφωσης στις κεντρικές κομματικές επιλογές.
Διαφορετικά οι αποφάσεις των κομμάτων που υποδεικνύουν την υπερψήφιση ενός δημάρχου θα κατέληγαν: «εξαιρούνται όσοι πιστεύουν στον αυτοδιοικητικό χαρακτήρα των εκλογών».
Για να υποβαθμίσει την παραπομπή της, η κυρία αναφέρει ότι «την παραπέμπουν Ομπρέλες της γειτονιάς της», όπως αναφέρει τη Νομαρχιακή Επιτροπή της Βόρειας Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ, υποδηλώνονται προφανώς ότι ελέγχεται από την «Ομπρέλα»
Μπορεί. Αλλά αυτές οι «Ομπρέλες» είναι εκλεγμένες.
Όταν ζητείται από τα στελέχη του ΣΎΡΙΖΑ να σεβαστούν την εκλογή του Στεφάνου Κασσελάκη, από τη βάση του κόμματος, ισχύει και για την εκλογή της Ν.Ε. από το αντίστοιχο κομματικό σώμα.
Αν όπως λέει «βάζω τα γοβάκια μου και τους απαντώ», δικαιούνται και οι άλλοι να βάζουν τις αρβύλες του και να δίνουν τις δικές τους απαντήσεις.
Έτσι επέρχεται η διάλυση ενός κόμματος…
Γ.Λ.
