Καθώς έχουμε μπει στην τελική ευθεία του δρόμου που οδηγεί στις κάλπες της 21 ης Μαΐου, αρχίζει να αναδύεται η μεγάλη αλήθεια αυτών των εκλογών: αυτός που κρίνεται στα 24ωρα που απομένουν, δεν είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αλλά ο Αλέξης Τσίπρας.
Ανεξάρτητα από τις επικοινωνιακές τακτικές των κομμάτων, πέρα από τις δημοσκοπικές αυταρέσκειες, και πίσω από την μιντιακή ατμόσφαιρα της συγκυρίας, ο μέσος πολίτης βρίσκεται αντιμέτωπος με τον εαυτό του. Ό,τι ήταν να του πουν οι πρωταγωνιστές των εκλογών, το είπαν.
Τώρα προετοιμάζεται για όσα θα τους πει ο ίδιος. Με τα δικά του κριτήρια, τις δικές του προσδοκίες, τις δικές του ανάγκες και τις δικές του αλήθειες- έστω και αν αυτές μπορεί στο τέλος να αποδειχθούν ψευδαισθησιακές.
Το πρώτο στοιχείο που θα ορίσει τη συμπεριφορά του, είναι η βεβαιότητα ότι – και αυτές – οι εκλογές είναι παιχνίδι για δυο. Κανείς τρίτος δεν αναδείχθηκε ικανός να μπει σφήνα ανάμεσά τους και η βάση του εκλογικού διλήμματος είναι η ίδια με το 2019: ΣΥΡΙΖΑ, ή ΝΔ; Μητσοτάκης ή Τσίπρας; Δεξιά, ή η προοδευτική κυβέρνηση; Μια από τα ίδια, ή κίνηση προς τα εμπρός με αλλαγή;
Το δεύτερο στοιχείο των συλλογισμών του πολίτη που δεν θέλει να τον θεωρούν δεδομένο, αλλά να αποφασίζει ο ίδιος, -ή να έχει αυτή την αίσθηση τουλάχιστον- είναι ότι η απερχόμενη κυβέρνηση εμετρήθη, εζυγίσθη και ευρέθη ελλιπής. Κατώτερη των περιστάσεων.
Ουδείς από τους υπουργούς της – ούτε ένας δεν ξεχώριζε για τα πολιτικά χαρίσματα η τις διαχειριστικές του ικανότητες. Με αποτέλεσμα να προσπαθεί να καλύψει το κενό ένας γυρολόγος που έχει τόσο έλλειμμα ιδεολογίας, ώστε να μπορεί να σταδιοδρομεί με άνεση σ αυτό το κόμμα, όσο και στο αντίπαλό του.
Τρίτο στοιχείο,, το ηγετικό κενό. Το βασικό χαρακτηριστικό αυτής της κυβέρνησης είναι η πολιτική , ιδεολογική, διαχειριστική, αλλά και ηθική ανεπάρκεια του επικεφαλής της. Παρά τις πανάκριβες επικοινωνιακές επενδύσεις στο πρόσωπό του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν βελτιώθηκε ως πολιτικός.
Δεν κατάφερε να γίνει ηγέτης και προσωπικότητα με εθνικό εκτόπισμα. Σαν τους δυο Καραμανλήδες, τον Ανδρέα Παπανδρέου, ή και τον Σημίτη, σ ένα βαθμό. Παραμένει ένας γόνος με βουλιμία επικράτησης με κάθε μέσο και άσκηση της εξουσίας, ως κληρονομικό δικαίωμα.
Το προφί λ του έχασε νωρίς το «εκσυγχρονιστικό » λουτρό του 2019. Αποδείχθηκε αδίστακτος χρήστης της εξουσίας με ιδιοτέλεια, αλαζονεία, διευκόλυνση της διαφθοράς και της σήψης, και υποταγή της πολιτικής στην ισχύ του χρήματος και των ΜΜΕ.
Η μετριότητα της δημόσιας παρουσίας του το σκάνδαλα, η αδιαφάνεια, η πολιτική προς όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών, και η υποχωρητικότητα στα εθνικά θέματα,- με τον κατευνασμό της Τουρκίας και τη δουλικότητα στους Αμερικάνους- η αποστροφή που προκαλούνε, αλα Ορμπάν , στην Ευρώπη οι αντιδημοκρατικές πρακτικές του, τον αναδείξαν ως ακατάλληλο να ηγηθεί της χώρας..
Τέταρτο στοιχείο, η σαθρή άρχουσα κάστα. Με βάση τα προηγούμενα ο Μητσοτάκης διαμόρφωσε, με την κακή χρήση του δημοσίου χρήματος, μια σαθρή άρχουσα κάστα που επιδιώκει την παραμονή του. Στις εκλογές τον ψηφίζουν οι 2,5 από τις από τις τέσσερις κατηγορίες πολιτών που διαμορφώνουν το εκλογικό αποτέλεσμα:
– Οι βολεμένοι αμοραλιστές και αδιάφοροι για την κοινωνία, οι λωτοφάγοι και οι λούμπεν που καταπίνουν την προπαγάνδα του οι μισοί από τους κομματικούς οπαδούς της ΝΔ. Οι υπόλοιποι σ αυτό το κόμμα είναι προβληματισμοί για τον βίαιο «εκμητσοτακισμό» του κόμματος των Καραμανλήδων
Πέμπτο, οι διαμορφωτές του αποτελέσματος. Τις εκλογικές εξελίξεις θα διαμορφώσει και αυτή τη φορά η τέταρτη κατηγορία ψηφοφόρων, που είναι η πολυπληθέστερη, η πιο επιδραστική και η πιο διορατική.
Στο συλλογικό υποσυνείδητο, αλλά και κατά τις δημόσιες εκδηλώσεις αυτής της κατηγορίας ο κύκλος του Μητσοτάκη έκλεισε με φαιούς επιχρωματισμούς. Δεν εκδηλώνονται πάντα, αλλά δεν θέλουν να παραμείνει η Ελλάδα στα χέρια μια οικογένειας και του συστήματος ελέγχου που οργανώνει, για να υπηρετήσει τα συμφέροντά της και τα συμφέροντα των ισχυρών που την στήριξαν. Πρέπει σημειωθεί ότι σ αυτή την ομάδα ανήκουν ψηφοφόροι του 2019 από όλα τα κόμματα– τη ΝΔ, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ- και σχεδόν όλοι οι νέοι ψηφοφόροι.
Έκτο η εναλλακτική λύση… Στο- μικρό -διάστημα που απομένει ως τις εκλογές, αυτή η ομάδα στρέφεται στο πολιτικό περιβάλλον ,όπως έχει διαμορφωθεί μετά από τέσσερα χρόνια , που δεν διέκοψε καμία ενδιάμεσα εκλογική αναμέτρηση – και χαρακτηρίσθηκε από τις ιδιαίτερες συνθήκες της πανδημίας.
Αναζητούν εναλλακτική λύση με σκοπό να αντικαταστήσουν τη σημερινή κυβέρνηση , με κάποια καλύτερη. Αρκεί να τη βοούν. Και τα βασικά τους κριτήρια είναι συγκεκριμένα.
–Ποιος πρωθυπουργός θα τιμά τον λαό, γιατί αυτός τον ανέδειξε και όχι εξωπολιτικά συστήματα συμφερόντων και το πολιτικό μάρκετινγκ.
-Πιο κόμμα διαθέτει το καλύτερο πρόγραμμα ,με την έννοια ότι υπηρετεί τα συλλογικά συμφέροντα του έθνους και του λαού και όχι ιδιωτικά, εγχώρια και ξένα, συμφέροντα.
–Σε ποια κυβέρνηση θα υπάρχουν ικανοί και κυρίως -ΕΝΤΙΜΟΙ- να κυβερνήσουν με σεβασμό στις ανάγκες της κοινωνίας, στο δημόσιο χρήμα και στην κυριαρχία της χώρας.
Όπως είναι εύλογο ο πρώτος – και ο μόνος εν τέλει -που εξετάζουν για να βρουν αυτά τα χαρακτηριστικά και να του δώσουν την εντολή διακυβέρνησης, είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Τώρα αρχίζουν οι εκλογές
Με άλλα λόγια από τώρα και ως την Κυριακή κρίνονται οι εκλογές. Στην ουσία τώρα αρχίζουν, στο διάστημα που απομένει, κρίνεται που θα καταλήξει το μετέωρο βήμα αυτής της ομάδας ψηφοφόρων. Αυτός είναι ένας λογαριασμός που γίνεται εξ αρχής και σχεδόν σε λευκώ χαρτί…
Στην πραγματικότητα όμως τα επόμενα24ωρα αυτός που κρίνεται δεν είναι ο Μητσοτάκης που έχει ήδη κριθεί στην πράξη, αλλά ο Τσίπρας ως ενδεχόμενος διάδοχός του. Και κρίνεται με τα ίδια κριτήρια που κρίθηκε και απορρίφθηκε ο απερχόμενος Πρωθυπουργός..
Αυτή η κατηγορία ψηφοφόρων έχει τη νηφαλιότητα και την ψυχραιμία, αλλά και την αίσθηση του εθνικού συμφέροντος που την οδηγεί να κρίνει με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά, ώστε τουλάχιστον να αποφύγει τον χειρότερο.
Αυτά σημαίνουν ότι όσο ήταν να επηρεαστούν οι εκλογές από την αναμέτρηση των δυο κομμάτων επηρεάσθηκαν. Τον Μητσοτάκη τον έχουν αξιολογήσει όλοι. Από εδώ και πέρα, κρίνεται αποκλειστικά ο Αλέξης Τσίπρας. Ως πιθανή καλύτερη λύση..
Αυτό μεταφέρει μεγάλο βάρος στις πλάτες του. Αλλά του μεταφέρει και το προνόμιο να ορίσει ο ίδιος την τύχη του κόμματός του, της χώρας, αλλά και τη θέση του στην Ιστορία. Αν θα κερδίσει ή θα χάσει κρίνεται πλέον από τον ίδιο. Από την ικανότητά του στα λίγα24ωρα που απομένουν να πείσει την κρίσιμη ομάδα ψηφοφόρων. Και σ αυτό είναι μόνο και έχει αντίπαλο μόνο τον εαυτό του.
Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται αυτή τη στιγμή κάτω από το μπαλκόνι του Τσίπρα και τον περίμενε να βγει και να της εξηγήσει καθαρά τρία πράγματα: Πού θέλει να οδηγήσει τη χώρα, ποιοι είναι οι κεντρικοί στόχοι του για την κοινωνία, και με ποιους θα τους υλοποιήσει. Καθαρά όμως.
Αυτή η κατηγορία ψηφοφόρων, που θα κρίνει τις εκλογές δεν περιμένει επιθέσεις στον Μητσοτάκη, υψηλούς τόνους για τις αμαρτίες της κυβέρνησής του, ούτε καταγγελία για την αποτυχία της Δεξιάς. Αυτά έγιναν ήδη, ποικιλοτρόπως.
Περιμένει από τον υποψήφιο Πρωθυπουργό της Δημοκρατικής Παράταξης. τα στοιχεία που καθιστούν την ενδεχομένη κυβέρνησή του αναγκαία για τον τόπο: πώς θα ανατάξει την Ελλάδα στην περιοχή και στην Ευρώπη, με ποιους θα κυβερνήσει και με ποια μέτρα θα θεμελιώσει την ανάπτυξη και τη ευημερία.
Αν ο Αλέξης Τσίπρας θέλει να κλείσει για το βράδυ της επομένης Κυριακής ραντεβού με την Ιστορία, ως τα μεσάνυχτα της Παρασκευής, δεν πρέπει να πει λέξη για τον Μητσοτάκη και την κομπανία του, για την αποτυχία και τις θλιβερές συμπεριφορές του.
Πρέπει να μιλήσει μόνο για τον εαυτό του, για το πρόγραμμά του, για τους ανθρώπους του στα υπουργεία. Για τον τρόπο με τον οποίο θα κυβερνήσει. Για τα οράματα που μπορεί να έχει πάλι υπό την πρωθυπουργία του η Δημοκρατική παράταξη και ο ελληνικός λαός.
Δεν χρειάζεται τίποτε άλλο. Καθαρά λόγια, καθαρές σχέσεις και καθαρές θέσεις, με καθαρή καρδιά, καθαρούς ανθρώπους, καθαρό βλέμμα– και καθαρή πίστη στο μέλλον της χώρας . Εφόσον αυτά γίνουν , τα υπόλοιπα θα τα αναλάβει ο ξενοδόχος. Όσες εκλογές και αν χρειαστούν.
Αλλιώς , όπως έλεγε ο Κολοκοτρώνης: «όποιος μείνει ας ακούει των γυναικών τα μοιρολόγια »