Λάβρος ο Εκπρόσωπος του Υπουργείου Εξωτερικών της Τουρκίας, πρέσβης Τανζού Μπιλγκίτς για το Μνημόνιο Κατανόησης μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου για τη συνεργασία σε τομείς έρευνας και διάσωσης, καθώς σε ανακοίνωση του κατηγορεί την Ελλάδα ότι συγχέει τις περιοχές έρευνας και διάσωσης με κυριαρχικά δικαιώματα και τις συνδέει με μαξιμαλιστικές αξιώσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
Επιπλέον ο Εκπρόσωπος του Τουρκικού ΥΠΕΞ σημειώνει ότι, αποτελεί σοβαρή αντίφαση για μια χώρα [Ελλάδα] που απωθεί αθώους αιτούντες άσυλο στο Αιγαίο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους να συνάπτει μνημόνιο κατανόησης για την έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Τέλος χαρακτηρίζει μάταιη και αυτοκαταστροφική την προσπάθεια της Ελλάδας να διαμορφώσει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της στο πλαίσιο του αντιτουρκικού αισθήματος, προσθέτοντας ότι η Τουρκία θα συνεχίσει να προστατεύει τόσο τα δικαιώματα της όσο και τα δικαιώματα της «Τουρκικής Δημοκρατίας της Βόρειας Κύπρου».
Ολόκληρη η ανακοίνωση του Τουρκικού ΥΠΕΞ:
Οι θαλάσσιες ζώνες έρευνας και διάσωσης είναι περιοχές υπηρεσιών για τη διάσωση ανθρώπινων ζωών. Οι περιοχές αυτές δεν αποτελούν περιοχές κυριαρχίας σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.
Οι κανόνες σχετικά με τις περιοχές έρευνας και διάσωσης καθορίστηκαν από τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979. Σύμφωνα με τη σύμβαση, οι χώρες υποχρεούνται να συνεργάζονται σε περίπτωση αλληλεπικαλυπτόμενων περιοχών παροχής υπηρεσιών.
Οι θαλάσσιες ζώνες έρευνας και διάσωσης που έχουν κηρυχθεί από την Τουρκία και την Ελλάδα στο Αιγαίο και τη Μεσόγειο και έχουν κοινοποιηθεί στον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό επικαλύπτονται μεταξύ τους. Η Ελλάδα πάντα απέφευγε να συνεργαστεί με τη χώρα μας στο θέμα αυτό και απέρριπτε τις προτάσεις συμφωνίας που κάναμε στο παρελθόν. Ο λόγος είναι ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι οι περιοχές παροχής υπηρεσιών έρευνας και διάσωσης είναι κυρίαρχες περιοχές και τις συνδέει με μαξιμαλιστικές αξιώσεις θαλάσσιας δικαιοδοσίας.
Αυτή η προσέγγιση της Ελλάδας είναι αντίθετη με τη Σύμβαση του Αμβούργου του 1979 και αποτελεί παράνομη συμπεριφορά.
Ως εκ τούτου, δεν είναι δυνατόν να αποδοθεί νόημα στο μνημόνιο κατανόησης που υπεγράφη μεταξύ Ελλάδας και Αιγύπτου πέραν αυτών των γεγονότων. Από την άλλη πλευρά, αποτελεί σοβαρή αντίφαση για μια χώρα που απωθεί αθώους αιτούντες άσυλο στο Αιγαίο κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου και θέτει σε κίνδυνο τη ζωή τους να συνάπτει μνημόνιο κατανόησης για την έρευνα και διάσωση στην Ανατολική Μεσόγειο.
Στην πραγματικότητα, το κύριο κίνητρο της Ελλάδας για την υπογραφή αυτού του μνημονίου κατανόησης είναι η επιθυμία της να συγκαλύψει αυτά τα γεγονότα και το πρόσφατο σκάνδαλο που προκάλεσε στη Λιβύη.
Η προσπάθεια της Ελλάδας να διαμορφώσει την εσωτερική και εξωτερική πολιτική της στο πλαίσιο του αντιτουρκικού αισθήματος είναι μια μάταιη και αυτοκαταστροφική προσπάθεια.
Η Τουρκία θα συνεχίσει να προστατεύει αποφασιστικά τόσο τα δικά της δικαιώματα όσο και τα δικαιώματα της «ΤΔΒΚ», αυξάνοντας τη συνεργασία και τον συντονισμό της με όλους τους βασικούς ενδιαφερόμενους φορείς στην Ανατολική Μεσόγειο και πέραν αυτής. Η πρόσφατη αστάθεια της Ελλάδας οφείλεται πιθανώς σε αυτό.
