Με άρθρο του στην εφημερίδα «Έθνος», ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ διαμηνύει ότι σκοπεύει να βάλει πλάτη στην Κυβέρνηση με «εποικοδομητικές» προτάσεις, επαναλαμβάνοντας ότι δεν είναι «η ώρα της αντιπαράθεσης», αλλά ζητεί 30 δις – τουλάχιστον- για τη στήριξη της οικονομίας έως το 2021, διατρανώνοντας πως «ο κορονοϊός μαζί με χιλιάδες αθώους σκότωσε και το νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό».
Στην γραπτή του παρέμβαση ο κ. Τσίπρας επισημαίνει μεταξύ άλλων τα εξής:
– Αυτό που προέχει τούτη την ώρα είναι να δώσουμε όλοι μαζί τη μάχη, ενωμένοι σε ένα μέτωπο ζωής, για να υπάρξουν όσο γίνεται λιγότερες ανθρώπινες απώλειες. Αυτό σημαίνει, με ψυχραιμία, και χωρίς πανικό να τηρήσουμε ευλαβικά τις οδηγίες των επιστημόνων. Ταυτόχρονα όμως σημαίνει και να ενισχύσουμε τους ανθρώπους του ΕΣΥ, όσους δίνουν τη μάχη στη πρώτη γραμμή του μετώπου.
– Είναι πλέον εκτός τόπου και χρόνου οι κυρίαρχες αντιλήψεις πως όλα μπορεί να τα ρυθμίζουν αποτελεσματικά οι αγορές, οι κυρίαρχες μεταρρυθμίσεις συρρίκνωσης του δημόσιου και της δημόσιας υγείας προς όφελος του ιδιωτικού τομέα, το κυρίαρχο μοντέλο του νεοφιλελεύθερου καπιταλισμού. Τα σκότωσε όλα ο κορονοϊός, μαζί δυστυχώς με χιλιάδες συνανθρώπους μας, που θα μπορούσαν να είχαν σωθεί, αν αυτά τα μοντέλα, αυτές οι αντιλήψεις και αυτές οι μεταρρυθμίσεις, δεν είχαν επιβληθεί σχεδόν σε όλο το Δυτικό κόσμο, είτε οικειοθελώς από νεοφιλελεύθερες κυβερνήσεις, όπως η σημερινή δική μας, του κ. Μητσοτάκη, είτε υπό τον εκβιασμό του ΔΝΤ και των αγορών.
– Αν δεν είχε μεσολαβήσει η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ που έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, νοικοκύρεψε τα δημόσια οικονομικά, διευθέτησε το χρέος, άφησε ένα ισχυρό μαξιλάρι ρευστότητας 37 δις ευρώ για ασφάλεια σε μια δύσκολη –καλή ώρα- στιγμή, και στοιχειωδώς παλινόρθωσε το διαλυμένο κοινωνικό κράτος και το Σύστημα Υγείας, πού θα βρισκόμασταν τώρα;
– Την ώρα που όλες οι χώρες εξήγγειλαν γιγαντιαία προγράμματα σωτηρίας των οικονομιών τους, αυτός ανακοίνωνε μέτρα ισόποσα με αυτά που ανακοινώσαμε εμείς πέρυσι το Μάη, δηλαδή 1% του ΑΕΠ, όταν όμως δεν είχαμε κατάσταση έκτακτης ανάγκης αλλά περιορισμούς από την Ε.Ε.
– Με την παρέμβασή μου προχθές ζήτησα από τη κυβέρνηση να σχεδιάσει και να υλοποιήσει ένα επιβλητικό πρόγραμμα σωτηρίας της οικονομίας με ορίζοντα τουλάχιστον μέχρι το τέλος του 2020 και με προοπτική δυνητικά και για το 2021. Πρόγραμμα που δε μπορεί καταρχήν να είναι μικρότερο από 30 δις ευρώ.
– Δέκα δις ευρω, τουλάχιστον για φέτος, πρέπει να αποτελέσουν το αρχικό κεφάλαιο ενός σχεδίου αντίστοιχου του “σχεδίου Ηρακλής” που ήταν για τις τράπεζες, αυτή τη φορά για την εγγύηση του δημοσίου σε επιχειρηματικά δάνεια.
-Και τουλάχιστον άλλα δέκα δις μέχρι τέλους του έτους και αντίστοιχο ποσό για τον επόμενο χρόνο, πρέπει να ανακοινωθεί ως διαθέσιμος δημοσιονομικός χώρος για παρεμβάσεις που θα διασφαλίσουν μισθούς και ασφαλιστικές εισφορές, που θα ενισχύσουν το Δημόσιο σύστημα Υγείας και το κοινωνικό κράτος, που θα κρατήσουν τη κοινωνία και την οικονομία όρθια.
– Ο Έλληνας πρωθυπουργός πανηγύριζε για το αυτονόητο, ότι δηλαδή η κα Λαγκαρντ της ΕΚΤ περιέλαβε και τα ελληνικά ομόλογα σε ένα έκτακτο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης. Πανηγύριζε δηλαδή γιατί την Ελλάδα την έβγαλε ο ΣΥΡΙΖΑ από τα μνημόνια και δεν αποτελεί πια εξαίρεση. Και μάλλον γιατί του φάνηκαν πολλά τα 12 δις. Την ίδια στιγμή ο Ιταλός πρωθυπουργός χαρακτήριζε ανεπαρκές το πακέτο Λαγκαρντ και ζητούσε από τον ESM να διανέμει τα περίπου 500 δις ευρώ που διαθέτει για κατάσταση ανάγκης, στα κράτη μέλη. Είναι ζήτημα ολιγαρκούς προσέγγισης ; Μάλλον όχι. Είναι ζήτημα άλλης αντίληψης.
