Με δεδομένο ότι πολύ δύσκολα θα ανατραπεί η διαφαινόμενη τελική επικράτηση του Νίκου Ανδρουλάκη έναντι του Γ. Παπανδρέου, στην κυβερνητική παράταξη, κάνουν ήδη το «πρώτο ταμείο» για το πώς θα επιδράσει η παρουσία του έντονα αριστερόστροφου ευρωβουλευτή του ΚΙΝΑΛ στις υπάρχουσες πολιτικές ισορροπίες.
Οι πρώτες εκτιμήσεις που κάνουν, είναι σχετικά ανακουφιστικές για την κυβερνητική πλειοψηφία. Βεβαίως, δεν είναι μυστικό ότι οι νοήμοντες στη γαλάζια παράταξη, θεωρούσαν στρατηγικά καλύτερη δυνατή εξέλιξη την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στο τιμόνι του ΚΙΝΑΛ. Κι ας υπήρχε διάχυτη η αίσθηση ότι οι νεοδημοκράτες προτιμούν τον Λοβέρδο.
Η ανάλυση ήταν απλή : Τυχόν εκλογή του Παπανδρέου, θα έκοβε ψήφους από το ΣΥΡΙΖΑ, θα έσπρωχνε τους αντι-ΣΥΡΙΖΑ κεντρώους οριστικά στη ΝΔ και θα συσπείρωνε εν γένει την κεντροδεξιά.
Η εκδοχή της επικράτησης του Ν. Ανδρουλάκη είχε συζητηθεί μεν, αλλά όχι με την ένταση που συζητείται από την Κυριακή το βράδυ. Στις κλειστές συσκέψεις που πραγματοποιούνται σε κυβερνητικά και κομματικά επιτελεία, κυρίαρχη εκτίμηση είναι ότι η διαφαινόμενη εκλογή του Ν. Ανδρουλάκη, θα προκαλέσει σημαντική ζημιά στον ΣΥΡΙΖΑ. Ενδεχομένως και μεγαλύτερη από εκείνη που θα δημιουργούσε στο κόμμα του Αλ. Τσίπρα τυχόν επικράτηση του Γ. Παπανδρέου, διότι ο Ευρωβουλευτής του ΚΙΝΑΛ δύναται – αν και μένει να αποδειχθεί – να δημιουργήσει προσδοκίες για δυναμική ανάκαμψη και σταδιακή αύξηση των ποσοστών του κινήματος, σε σημείο απειλής για το δεύτερο κόμμα της βουλής.
Σε κάθε περίπτωση, τα γαλάζια στελέχη προβλέπουν ότι η διαφαινόμενη εκλογή Ανδρουλάκη, με τον έντονα αντιδεξιό λόγο που τον χαρακτηρίζει, θα πολώσει το πολιτικό κλίμα, κάτι που θα έχει ως συνέπεια, καθ οδόν προς τις εκλογές, τη δημιουργία συνθηκών επιστροφής των δυσαρεστημένων ψηφοφόρων της ΝΔ στο μητρικό χώρο.
Επιπρόσθετα, τα πρακτικά προβλήματα που θα προκύψουν από τυχόν εκλογή του, θα είναι σημαντικά για το ΚΙΝΑΛ, αφού η άσκηση της ηγεσίας από έναν αρχηγό που δεν βρίσκεται στη βουλή αλλά στο ευρωκοινοβούλιο θα είναι εκ των πραγμάτων δύσκολη και ενδεχομένως θα αναγκάσει τον νέο αρχηγό σε μία ιδιότυπη διαρχία.
Κάτι, που αν συμβεί, θα διευρύνει τον χρονικό ορίζοντα που θα χρειαστεί ο νέος αρχηγός για να αυξήσει τη δυναμική που δημιουργήθηκε με τη μαζική συμμετοχή στις εκλογές.
Από την άλλη πλευρά, είναι προφανές ότι η αναπάντεχα μεγάλη συμμετοχή των πολιτών στις εκλογές για την ανάδειξη ηγεσίας στο ΚΙΝΑΛ, στέλνουν μήνυμα και προς τα δύο μεγάλα κόμματα. Πρωτίστως προς τον ΣΥΡΙΖΑ και δευτερευόντως προς τη ΝΔ, η οποία, σημειωτέον, ακόμα και με το νέο εκλογικό σύστημα που ψήφισε, χρειάζεται να συγκεντρώσει 37% με 38% για να έχει αυτοδυναμία. Διότι, όποιος από τους δύο μονομάχους κι αν επικρατήσει στον δεύτερο γύρο στο ΚΙΝΑΛ, είναι πασιφανές ότι δεν συνιστά δυνάμει κυβερνητικό εταίρο.
Το επιτελείο του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη επιμένει ότι ο στόχος της αυτοδυναμίας παραμένει απόλυτα εφικτός, ακόμα και με την ενισχυμένη αναλογική. Και το δίλημμα «ισχυρή κυβέρνηση – ακυβερνησία» θα είναι αυτό που θα αποτελέσει τον πολιορκητικό του κριό στις εθνικές εκλογές.
Με την οριστικοποίηση του αποτελέσματος του δεύτερου γύρου, θα ξαναμπούν όλα τα δεδομένα στο τραπέζι. Προφανώς και ο χρόνος διεξαγωγής των εθνικών εκλογών. Και όπως έγραψε από χθες το iEidiseis ( Βασίλης Σκουρής ), υπάρχουν ουκ ολίγοι λόγοι που οδηγούν σε δεύτερες σκέψεις για τον χρόνο των εκλογών…
