Η Λινού «έκλεισε» τη ρελάνς Τσίπρα – Ποια κέρδη «βλέπει» ο ΣΥΡΙΖΑ
Έξι μέρες μετά την πρόταση για υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής ο Αλέξης Τσίπρας με τα χθεσινά αποκαλυπτήρια του ονόματος της καθηγήτριας κας Λινού επί της ουσίας «ολοκλήρωσε» τη ρελάνς που ξεκίνησε την περασμένη Παρασκευή με την επίθεση μετριοπάθειας και μίνιμουμ μορατόριουμ στην κυβέρνηση.
Η πρόταση για μία πασίγνωστη επιστήμονα εγνωσμένης αξίας και με ενεργή δημόσια παρουσία από την αρχή της πανδημίας όπως η κα Λινού εκτιμάται – σύμφωνα με στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ – πως επέτεινε την κυβερνητική αμηχανία και «βραχυκύκλωσε» τον κυβερνητικό σχεδιασμό. Ενδεικτικό είναι το γεγονός ότι ο Πρωθυπουργός, τόσο στη δευτερολογία όσο και στην τριτολογία του ο κ. Μητσοτάκης απέφυγε να κάνει έστω και έμμεση νύξη στην επίμαχη πρόταση, σαν να μην κατατέθηκε ποτέ στο δημόσιο διάλογο.
Μετά το πέρας της χθεσινής επεισοδιακής κοινοβουλευτικής σύγκρουσης, συνεργάτες του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ παρέπεμπαν στην αποστροφή του στη συνέντευξη στη Μάρα Ζαχαρέα: «Αν ο κ. Μητσοτάκης απορρίψει την πρόταση, είναι αποκλειστικά υπεύθυνος για ό,τι συμβεί το επόμενο εξάμηνο στην εξέλιξη της πανδημίας και την κοινωνική συνοχή».
Το «ταμείο» που κάνει η αξιωματική αντιπολίτευση από τη χθεσινή κοινοβουλευτική μάχη και την πενθήμερη αντεπίθεση… συνεννόησης χαρακτηρίζεται θετικό.
Στελέχη της Κουμουνδούρου λένε τα εξής:
1. Ο Πρωθυπουργός στην πιο κρίσιμη καμπή της κρίσης «επιμένει σε μία ψευδαίσθηση αυτάρκειας» απορρίπτοντας τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, πολλές από τις οποίες, ειδικά για την ενίσχυση του ΕΣΥ και τη στήριξη εργαζομένων και επιχειρήσεων βρίσκουν ευήκοα ώτα στην κοινή γνώμη που βλέπει την κατάσταση της πανδημίας και της οικονομικής κατάρρευσης πλέον εκτός ελέγχου.
2. Η επιλογή του Μεγάρου Μαξίμου να μετατρέψει την επίκαιρη ερώτηση του κ. Τσίπρα για την κατάσταση στις δημόσιες συγκοινωνίες εν μέσω πανδημίας, σε ενημέρωση των πολιτικών αρχηγών του γύρισε μπούμερανγκ, κατάφερε να δημιουργήσει μέτωπο απέναντί του από το σύνολο της αντιπολίτευσης.
3. Για δεύτερη συνεχή φορά μετά τον πτωχευτικό, η κυβέρνηση βρίσκεται απομονωμένη κοινοβουλευτικά, δεχόμενη σφοδρά πυρά από το σύνολο της αντιπολίτευσης. Πολλοί χαρακτηρίζουν τη συγκεκριμένη εξέλιξη ίσως το πιο σημαντικό πολιτικό κέρδος, παρά το γεγονός ότι το αντιπολιτευτικό «μέτωπο» προφανώς είναι ανομοιογενές, ακόμα εύθραυστο και σίγουρα ευμετάβλητο.
4. Μετά την πρόταση μομφής για το πτωχευτικό και τον κ. Σταϊκούρα, «καίει» ακόμα έναν υπουργό της κυβέρνησης με την συναινετική πρόταση Λινού και καταφέρνει να θέσει την πολιτική ατζέντα στην οποία προσχωρεί το πολιτικό σκηνικό.
5. Η απόρριψη της πρότασης από τον κ. Μητσοτάκη έκλεισε με αποκλειστική ευθύνη της κυβέρνησης και κάθε χαραμάδα συναίνεσης μπροστά σε αυτά που έρχονται.
6. Την ώρα που η διαρκής κατηγορία προς τον κ. Τσίπρα είναι πως είναι «διχαστικός», εμφανίστηκε μετριοπαθής και εν δυνάμει συναινετικός, με τον κ. Μητσοτάκη να υιοθετεί τη «διχαστική γραμμή».
7. Ο κ. Μητσοτάκης ήρθε de facto απολογούμενος στη Βουλή, προσπαθώντας από την πρώτη στιγμή να «μαζέψει» την παραδοχή του κ. Γεωργιάδη πως «πέσαμε έξω με το άνοιγμα του τουρισμού», κάτι το οποίο ωστόσο ο ίδιος είχε παραδεχθεί με συνέντευξή του στο CNN και την Κριστιάν Αμανπούρ από τις 20 Αυγούστου.
8. Ακόμα και μέσα στις σημερινές εκρηκτικές συνθήκες για το δημόσιο σύστημα Υγείας, ο κ. Μητσοτάκης αρνήθηκε τις προτάσεις τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και των κομμάτων της ήσσονος αντιπολίτευσης για άμεση ενίσχυση του ΕΣΥ με μόνιμες προσλήψεις (ο ΣΥΡΙΖΑ εκτιμά πως αυτό οφείλεται στο σχεδιασμό για ΣΔΙΤ στα νοσοκομεία), μαζική συνταγογράφηση των τεστ ώστε να μην πληρώνει ο κόσμος 100 ευρώ το τεστ και άμεση επίταξη των ιδιωτικών ΜΕΘ.
9. Ο κ. Μητσοτάκης σε μία προσπάθεια περιορισμού της κυβερνητικής φθοράς φαίνεται πως – πιθανόν βασιζόμενος σε μετρήσεις – ποντάρει στα πιο συντηρητικά κοινά και μεγαλύτερες ηλικίες, με την μετωπική που εξαπέλυσε κατά της νεολαίας, αφήνοντας όμως έτσι τη μεγάλη και δυναμική δεξαμενή των νέων που ούτως ή άλλως βρίσκονται στο μικροσκόπιο του ΣΥΡΙΖΑ.
10. Η πίεση από τις εξελίξεις οδηγούν την κυβέρνηση, πέρα από τη στοχοποίηση της νεολαίας, στη συνολική επίρριψη ευθυνών στους πολίτες μέσα από την εντατικότερη επίκληση της «ατομικής ευθύνης». Ωστόσο το δεύτερο κύμα και η κόπωση των πολιτών εκτιμάται πως δεν αφήνει τα ίδια περιθώρια όπως στο πρώτο κύμα για υιοθέτηση της «ατομικής ευθύνης» ως πανάκεια. Διόλου τυχαία συνεργάτες του κ. Τσίπρα επέμεναν στην αποστροφή του πως «στην Ελλάδα υπάρχουν 11 εκατ. ατομικές ευθύνες, όσοι και οι πολίτες της. Μόνο ο κ. Μητσοτάκης δεν έχει καμία ευθύνη».
11. Η κυβέρνηση επιμένει να αρνείται να δώσει στη δημοσιότητα τα πρακτικά της Επιτροπής, αφήνοντας αναπάντητα τα ερωτήματα για το αν ήταν σύμφωνη σε μία σειρά από πολιτικές αποφάσεις, όπως η αύξηση μαθητών σε σχολεία, το άνοιγμα τουρισμού χωρίς υποχρεωτικά τεστ για τουρίστες και με διαφορετικά υγειονομικά πρωτόκολλα στις πύλες εισόδου, το συνωστισμό στις δημόσιες συγκοινωνίες, και το άνοιγμα γηπέδων ενώ αυξάνονταν τα κρούσματα.
