Η επίσκεψη της υπ αριθμόν 2 του Στέιτ Ντιπάρτμεντ στην Τουρκία Σέρμαν επιβεβαίωσε για πρώτη φορά δημόσια ότι το πρόβλημα των ΗΠΑ με τους S-400 δεν είναι τεχνικό και δεν σχετίζεται με την ασφάλεια των οπλικών συστημάτων του ΝΑΤΟ αλλά πολιτικό.
Οι ΗΠΑ θέλουν να τερματισθεί εδώ και τώρα η α λα καρτ συνεργασία του Ερντογάν με την Ρωσία και δεν ενδιαφέρονται για την ενεργοποίηση της Άγκυρας στο πλαίσιο μιας αντιρωσικής συμμαχίας.
Έτσι, παρά τις κινήσεις εξευμενισμού προς τις ΗΠΑ στις οποίες προέβη ο Ερντογάν υποδεχόμενος πρώτα τον Πρόεδρο της Ουκρανίας Ζελένσκι και στην συνέχεια τον Πρόεδρο της Πολωνίας Ντούντα με τους οποίους υπέγραψε συμφωνίες αμυντικής συνεργασίας που περιλαμβάνουν τουρκικής κατασκευής dronesο, ο Λευκός Οίκος παραμένει αδιαπραγμάτευτος σε ότι αφορά τους S-400: Επιστροφή στη Ρωσία ή μετεγκατάσταση στο Κατάρ ή το Αζερμπαϊτζάν -επιλογές δημόσιας αυτοταπείνωσης για τον Ερντογάν.
Ένας αντιρωσικός άξονας από την Βαλτική μέχρι την Μαύρη Θάλασσα με μέλη την Πολωνία, την Ουκρανία και την Ρωσία δεν φαίνεται να ενθουσιάζει ιδιαίτερα την Ουάσιγκτον η οποία θέλει να έχει τον πλήρη έλεγχο της κλιμάκωσης και της αποκλιμάκωσης των σχέσεων με το Κρεμλίνο και όχι να νομιμοποιήσει ως ενδιάμεσο την Άγκυρα.
Η παράκαμψη του Ερντογάν ως πρόθυμου συμμάχου κατά της Μόσχας από τις ΗΠΑ συμπίπτει με μια παρόμοια στάση του Λευκού Οίκου στο Κουρδικό όπου προωθείται η συνεργασία των Κούρδων της Βορειοανατολικής Συρίας με τους ομοεθνείς τους στο Βόρειο Ιράκ.
Η εμμονή των ΗΠΑ στον τερματισμό της παρουσίας των S-400 στην Τουρκία εκτός από την κατοχύρωση της θωράκισης της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής από έναν σταθερά δύστροπο σύμμαχο έχει και την αξία του παραδείγματος απέναντι στους δύο άλλους δυσφορούντες στην Ευρύτερη Περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Νοτιοδυτικής Ασίας την Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν.
Ταυτόχρονα με τα ανοίγματα προς το Κίεβο και την Βαρσοβία, ο Ερντογάν κατάφερε στην διάρκεια της ολιγοήμερης σύρραξης της Χαμάς με το Ισραήλ να τινάξει στον αέρα με την εμπρηστική ρητορική του τις επίμονές προσπάθειες του για εξομάλυνση των σχέσεων με το Τελ-Αβίβ ,το Κάιρο και το Ριάντ.
Είναι φανερό ότι όλα τα παραπάνω αθροιστικά δημιουργούν μια στρατηγική δύσπνοια στον Ερντογάν ο οποίος διαπιστώνει ότι το κόστος της ρήξης με τις ΗΠΑ είναι εξίσου απαγορευτικό με την άνευ όρων παράδοση που ζήτησε χωρίς περιστροφές η Σέρμαν.
Ποιο είναι το σχέδιο Β του Ερντογάν;
Τα όσα μεθοδεύονται σε βάρος του δημοφιλούς δημάρχου της Κωνσταντινούπολης Ιμάμογλου είναι πολύ πιθανόν να στήνουν ένα σκηνικό αποκλεισμού του σε περίπτωση που ο Ερντογάν επιλέξει την φυγή προς τα εμπρός με πρόωρες εκλογές.
Και βέβαια παραμένει ανοικτό το ερώτημα εάν η καταγραφή αδιεξόδου στην συνάντηση Μπάιντεν –Ερντογάν στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου στις Βρυξέλλες δεν ακυρώνει αυτόματα κάθε προσδοκία προσέγγισης με την Ε.Ε με την υιοθέτηση μιας θετικής Ατζέντας στην Σύνοδο Κορυφής των 27 στα τέλη Ιουνίου.
