Τους λόγους για τους οποίους το σημερινό ντιμπέιτ των υποψηφίων για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ δεν πρόκειται, όπως εκτιμά, να επηρεάσει το αποτέλεσμα της επόμενης Κυριακής, αναλύει με συνέντευξή του στο iEidiseis o Γιάννης Κωνσταντινίδης, αναπληρωτής καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και συγγραφέας του βιβλίου «μόλις αποφάσισα», που κυκλοφορεί από τις «Μεταμεσονύχτιες Εκδόσεις».
«Η επίδραση ενός οποιουδήποτε ντιμπέιτ μεγιστοποιείται όταν τα ποσοστά αναποφασίστων είναι υψηλά. Ψηφοφόροι χωρίς ταυτίσεις και χωρίς προκαταλήψεις για τα κόμματα ή τους υποψηφίους, δηλαδή ψηφοφόροι που δεν έχουν λάβει την απόφαση ψήφου, είναι εκείνοι που αναζητούν σε ένα ντιμπέιτ κάποιο γνώρισμα της προσωπικότητας των υποψηφίων που θα τους εμπνεύσει και τελικά θα κατευθύνει την ψήφο τους. Για άλλους το γνώρισμα μπορεί είναι η ψυχραιμία, για άλλους η ευγλωττία, για άλλους η προσήνεια, για άλλους η γνώση των θεμάτων. Όμως η αναμέτρηση για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ είναι μια «κλειστή αναμέτρηση», είναι μια «αναμέτρηση στρατών» θα μπορούσε να πει κάποιος δηκτικά. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια αναμέτρηση στην οποία θα προσέλθουν μόνο οι ήδη αποφασισμένοι», επισημαίνει ο Γιάννης Κωνσταντινίδης, ενώ εκτιμά πως «η απουσία του Γιώργου Παπανδρέου από το ντιμπέιτ εκλαμβάνεται ως παραφωνία από έναν παρατηρητή».
Ο Γιάννης Κωνσταντινίδης χαρακτηρίζει ως «αναγκαίο κακό» τη συμμετοχή των Νίκου Ανδρουλάκη και Ανδρέα Λοβέρδου στο ντιμπέιτ, το οποίο και χαρακτηρίζει ς ευκαιρία για τους Χάρη Καστανίδη, Παύλο Γερουλάνο και Παύλο Χρηστίδη «να προβάλουν το πολιτικό τους προφίλ εντός και εκτός του χώρου του ΚΙΝΑΛ».
«Στην πραγματικότητα ένα ντιμπέιτ σπάνια έχει νικητή, πολύ περισσότερο ένα ντιμπέιτ για μια εσωκομματική εκλογή, στην οποία η επικοινωνία έχει πάντα πολύ πιο περιορισμένα όρια επίδρασης», αναφέρει χαρακτηριστικά.
Πόσο θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της εκλογής της 5ης Δεκεμβρίου το ντιμπέιτ των υποψηφίων αρχηγών;
Η επίδραση ενός οποιουδήποτε ντιμπέιτ μεγιστοποιείται όταν τα ποσοστά αναποφασίστων είναι υψηλά. Ψηφοφόροι χωρίς ταυτίσεις και χωρίς προκαταλήψεις για τα κόμματα ή τους υποψηφίους, δηλαδή ψηφοφόροι που δεν έχουν λάβει την απόφαση ψήφου, είναι εκείνοι που αναζητούν σε ένα ντιμπέιτ κάποιο γνώρισμα της προσωπικότητας των υποψηφίων που θα τους εμπνεύσει και τελικά θα κατευθύνει την ψήφο τους. Για άλλους το γνώρισμα μπορεί είναι η ψυχραιμία, για άλλους η ευγλωττία, για άλλους η προσήνεια, για άλλους η γνώση των θεμάτων. Όμως η αναμέτρηση για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ είναι μια «κλειστή αναμέτρηση», είναι μια «αναμέτρηση στρατών» θα μπορούσε να πει κάποιος δηκτικά. Σε κάθε περίπτωση, είναι μια αναμέτρηση στην οποία θα προσέλθουν μόνο οι ήδη αποφασισμένοι. Και αυτό είναι αναμενόμενο για μια εσωκομματική αναμέτρηση στην οποία οι δυνητικοί ψηφοφόροι δεν αισθάνονται το καθήκον ή την ανάγκη να πάρουν θέση και να προσέλθουν στην κάλπη. Κατά συνέπεια, το σημερινό ντιμπέιτ δεν αναμένεται να επηρεάσει το εκλογικό αποτέλεσμα της προσεχούς Κυριακής.
Υπάρχει βέβαια ένα ιδιαίτερο στοιχείο στο σημερινό ντιμπέιτ: η απουσία ενός εκ των υποψηφίων, του Γιώργου Παπανδρέου. Αυτό το στοιχείο θα επηρεάσει το αποτέλεσμα της Κυριακής και αν ναι, προς ποια κατεύθυνση;
Η απουσία του Γιώργου Παπανδρέου από το ντιμπέιτ εκλαμβάνεται ως παραφωνία από έναν παρατηρητή. Μοιάζει με άτυπη ένδειξη μη αποδοχής των όρων του παιχνιδιού και αυτό σίγουρα θα λειτουργούσε σε βάρος οποιουδήποτε υποψηφίου σε βουλευτικές εκλογές. Όμως θα πω και πάλι ότι η αναμέτρηση της 5ης Δεκεμβρίου δεν είναι μια τέτοια αναμέτρηση. Όσοι προσέλθουν στην κάλπη έχουν ήδη αποφασίσει πώς θα ενεργήσουν. Ειδικά το πρόσωπο του Γιώργου Παπανδρέου έχει ήδη πολύ έντονα διαμορφωμένες θετικές και αρνητικές αξιολογήσεις. Αυτό σημαίνει ότι όσοι θα στηρίξουν τον Γιώργο Παπανδρέου το έχουν ήδη αποφασίσει και δε θα πτοηθούν φυσικά από την άρνησή του να συμμετέχει στο ντιμπέιτ. Όσοι στέκονται ούτως ή άλλως επικριτικά απέναντί του πιθανώς θα αποκτήσουν με την άρνησή του να συμμετέχει στο ντιμπέιτ ένα ακόμα επιχείρημα εναντίον του, αλλά η αρνητική αξιολόγησή τους δεν μπορεί να καταγραφεί στην κάλπη της Κυριακής. Ίσως βέβαια θα μπορούσε να καταγραφεί στην κάλπη της δεύτερης Κυριακής, στην περίπτωση που ο Γιώργος Παπανδρέου βρεθεί στον δεύτερο γύρο, οπότε και η αρνητική αξιολόγηση του προσώπου του –και οι έρευνες κοινής γνώμης αποδεικνύουν ότι υπάρχει εντονότερη αρνητική αξιολόγηση για τον Γιώργο Παπανδρέου από οποιονδήποτε άλλον υποψήφιο– θα οδηγούσε τους ψηφοφόρους στην επιλογή στήριξης του έτερου υποψηφίου, όποιος και αν ήταν αυτός.
Θεωρείτε λοιπόν ότι η απόφασή του να μην μετέχει στο ντιμπέιτ ήταν μια λανθασμένη απόφαση;
Η απουσία του Γιώργου Παπανδρέου από το ντιμπέιτ δεν έχει δικαιολογηθεί πειστικά. Αντιλαμβάνομαι ότι η παρουσία ενός πρώην πρωθυπουργού δίπλα σε πρώην υπουργούς του και σε στελέχη που κάποτε βρίσκονταν πολύ χαμηλότερα στην κομματική ιεραρχία τού δημιουργούσε αμηχανία. Όμως την ίδια αμηχανία θα έπρεπε να του δημιουργεί και η απόφασή του να είναι υποψήφιος σε αυτήν την αναμέτρηση. Εκτιμώ ότι από τη στιγμή που έλαβε την απόφαση να μετέχει στην κάλπη της 5ης Δεκεμβρίου, θα ήταν τυπικά ορθότερο να μετέχει και στο ντιμπέιτ. Υπενθυμίζω ωστόσο ότι η επίδοσή του την προσεχή Κυριακή δε θα επηρεαστεί από την απουσία του στο ντιμπέιτ.
Τι εκτιμάτε ότι προσδοκούν από τη σημερινή τους τηλεοπτική εμφάνιση οι άλλοι πέντε υποψήφιοι;
Στην αναμέτρηση της Κυριακής φαίνονται να υπάρχουν τρεις υποψήφιοι με υψηλή δυναμική και τρεις υποψήφιοι με χαμηλότερη. Για τους τρεις της δεύτερης κατηγορίας, τον Χάρη Καστανίδη, τον Παύλο Γερουλάνο και τον Παύλο Χρηστίδη, η συμμετοχή στο ντιμπέιτ προφανώς είναι μια καλή ευκαιρία να προβάλουν το πολιτικό τους προφίλ εντός και εκτός του χώρου του ΚΙΝΑΛ, κάτι παραπάνω από χρήσιμο δεδομένης της τρέχουσας κινητικότητας στελεχών και ψηφοφόρων στον χώρο του Κέντρου, η οποία μάλιστα αναμένεται να ενταθεί την επομένη των εκλογών στο ΚΙΝΑΛ, αλλά μεσοπρόθεσμα και λόγω των αποστάσεων που παίρνει η Νέα Δημοκρατία από τον χώρο αυτό επιχειρώντας να καλύψει τα «δεξιά νώτα» της. Και εκτιμώ ότι αυτό θα το καταφέρουν και οι τρεις στο σημερινό ντιμπέιτ. Ο Χάρης Καστανίδης θα καταφέρει να προσθέσει ιδεολογική βάση στην αναμέτρηση, ο Παύλος Γερουλάνος θα καταφέρει να δείξει την προσήνεια και τον τεχνοκρατισμό του και ο Παύλος Χρηστίδης την ψυχραιμία και την ευγλωττία του.
Για τους δύο από τους τρεις υποψηφίους της πρώτης κατηγορίας που θα συμμετέχουν στο ντιμπέιτ, τον Νίκο Ανδρουλάκη και τον Ανδρέα Λοβέρδο, η συμμετοχή στο ντιμπέιτ είναι μάλλον ένα αναγκαίο κακό. Θα έλεγα μάλιστα ότι το ντιμπέιτ δεν θα είχε για αυτούς καμία χρησιμότητα, αν δεν είχε αρνηθεί να μετέχει σε αυτό ο Γιώργος Παπανδρέου, μια απόφαση που όπως ήταν αναμενόμενο αξιοποίησαν σε βάρος του αντιπάλου τους. Ιδανικά, θα ήθελαν μάλλον να το αποφύγουν δεδομένου ότι η εσωστρέφεια του λόγου του Νίκου Ανδρουλάκη και η δραματικότητα του λόγου του Ανδρέα Λοβέρδου μπορούν να οδηγήσουν σε μικρά στραβοπατήματα στη διάρκεια ενός ντιμπέιτ. Με δεδομένο ότι και οι δύο βρίσκονται κοντά στην είσοδό τους στον δεύτερο γύρο, η παραμικρή αστοχία στο ντιμπέιτ θα μπορούσε να αποδειχτεί κομβική.
Ποιος προβλέπετε ότι θα είναι ο νικητής;
Φοβάμαι ότι ο υποστηρικτής του καθενός εκ των πέντε υποψηφίων θα βρει νικητή τον δικό του αγαπημένο, καθώς, όπως είπα και προηγουμένως, οι προτιμήσεις είναι ήδη διαμορφωμένες. Στην πραγματικότητα όμως, ένα ντιμπέιτ σπάνια έχει νικητή, πολύ περισσότερο ένα ντιμπέιτ για μια εσωκομματική εκλογή, στην οποία η επικοινωνία έχει πάντα πολύ πιο περιορισμένα όρια επίδρασης.
