Σε μια εκδήλωση με αρκετό συνειδητοποιημένο ακροατήριο, έτοιμο για την κρίσιμη προγραμματική και πολιτική μάχη της 7ης Ιουλίου, αναδείχτηκε ένα «πλήρως κοστολογημένο, τεκμηριωμένο και εναρμονισμένο με τις δημοσιονομικές υποχρεώσεις της χώρας σχέδιο» με έμφαση στην εμβάθυνση της νέας οικονομικής πολιτικής που ξεκίνησε την επομένη της εξόδου της χώρας από τα μνημόνια, τον Αύγουστο του 2018.
Στο πλαίσιο αυτό, ιδιαίτερο βάρος ρίχνει ο ΣΥΡΙΖΑ -ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ σε νέες στοχευμένες φορολογικές ελαφρύνσεις σε χαμηλά και μεσαία εισοδήματα, νέες θέσεις εργασίας, περαιτέρω αυξήσεις στους μισθούς, μετά και την αύξηση του κατώτατου που έγινε στις αρχές του έτους, περαιτέρω ενίσχυση του κοινωνικού κράτους και της κοινωνικής ασφάλισης, αλλά και στη συνέχιση μεγάλων θεσμικών τομών στο κράτος και τη δημόσια διοίκηση.
Το πρόγραμμα που ανέπτυξαν οι υπουργοί, Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, Εργασίας Έφη Αχτσιόγλου, Εσωτερικών Αλέξης Χαρίτσης και Διοικητικής Ανασυγκρότησης Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, βασίζεται σε τέσσερις πυλώνες:
α) Ανάπτυξη για όλους, αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής,
β) Νέες ποιοτικές δουλειές με αυξημένους μισθούς,
γ) Δικαιότερη φορολογία, δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος και
δ) Αλληλεγγύη και ασφάλεια για την κοινωνία.
Σε κάθε επιμέρους πυλώνα περιγράφηκε αναλυτικά τι παρέλαβε η σημερινή κυβέρνηση το 2015, τι κατάφερε να κάνει μέχρι σήμερα, ποιο είναι το όραμα και οι δεσμεύσεις του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ για άμεση υλοποίηση μέχρι το 2023, και τι ζητά από τους πολίτες με την ψήφο τους να αποτρέψει.
Επί της ουσίας το κυβερνών κόμμα, στα πλαίσια της στρατηγικής περί προγραμματικής πόλωσης, εστιάζει και στην προγραμματική αντιπαράθεση με το σχέδιο της ΝΔ στον εκάστοτε πυλώνα και θα θέτει με ένταση το ερώτημα τι προτίθεται να κάνει η ΝΔ σε αντιδιαστολή με το αναπτυξιακό, κοινωνικό και οικονομικό σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ .
Πέραν της αναλυτικής παρουσίασης του προγράμματος ο Πρωθυπουργός επικέντρωσε την ομιλία του στις 12 εμβληματικότερες πολιτικές πρωτοβουλίες για υλοποίηση με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα από την επόμενη των εθνικών εκλογών.
Ειδικότερα στο μισθολογικό ο Αλ.Τσίπρας δεσμεύτηκε για περαιτέρω αύξηση του κατώτατου μισθού κατά 7,5% το 2020 και άλλο 7,5% το 2021, για να σβήσει, όπως είπε, οριστικά και το τελευταίο αποτύπωμα της κρίσης που γονάτισε τους εργαζόμενους αυτής της χώρας.
Συγκεκριμένα ο Πρωθυπουργός ανέλαβε και μια σειρά άλλων δεσμεύσεων, όπως:
10.000 μόνιμες προσλήψεις στην Υγεία και 15.000 στην Παιδεία, με ταυτόχρονη αύξηση των δαπανών στο 6% και στο 5% του ΑΕΠ αντίστοιχα.
Ολα τα παιδιά θα έχουν πρόσβαση σε βρεφονηπιακούς σταθμούς.
Την αύξηση στο 32% των ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) στο συνολικό ενεργειακό μίγμα και την ενεργειακή εξοικονόμηση κατά 32,5% ως το 2030
Τον διπλασιασμό των άμεσων ξένων επενδύσεων και αύξηση των εξαγωγών στο 50% του ΑΕΠ.
Μείωση της προκαταβολής φόρου για τις επιχειρήσεις στο 50%
Μείωση του πρώτου κλιμακίου της φορολογίας εισοδήματος στο 20%
Την κατάργηση της εισφοράς αλληλεγγύης για εισόδημα ως 20.000 ευρώ.
Παράλληλα εμφανίστηκε αποφασισμένος να προχωρήσει στον μεγάλο εκσυγχρονισμό του κράτους και της δημόσιας διοίκησης με τη ψηφιοποίηση όλων των υπηρεσιών του Δημοσίου, αλλά και σε νέες τολμηρές θεσμικές τομές, όπως η θεσμοθέτηση του πολιτικού γάμου για τα ομόφυλα ζευγάρια. «Για εμάς όλοι πολίτες πρέπει να είναι ίσοι με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις απέναντι στο νόμο, ανεξάρτητα από το φύλο, τη καταγωγή, τη θρησκεία ή το σεξουαλικό προσανατολισμό», είπε με έμφαση.
Το βασικό επιχείρημα που προτάσσεται από τον ΣΥΡΙΖΑ, με βάση και τις χθεσινές ομιλίες, είναι ότι πλέον υπάρχει η πολυτελεία, για πρώτη φορά, μετά από δέκα χρόνια να συζητάει και να προβάλλει το δικό του πρόγραμμα για την ερχόμενη τετραετία και για το οποίο ζητάει την έγκριση του ελληνικού λαού και όχι της τρόικα.
Ο Πρωθυπουργός με αυτοκριτική διάθεση αναγνώρισε ότι σε αυτή τη δύσκολη διαδρομή η κυβέρνηση αναγκάστηκε πολλές φορές να σφίξει τα δόντια και να πάρει δύσκολες αποφάσεις. «Κάποιους πικράναμε. Κάποιους δυσαρεστήσαμε. Ο δρόμος δεν ήταν καθόλου εύκολος. Η ανηφόρα ήταν μεγάλη και δύσκολη. Και είχαμε ευθύνη να φτάσουμε όλοι στο τέλος του δρόμου. Να βγούμε όλοι μαζί σε ξέφωτο. Κάποιοι λοιπόν έπρεπε να βοηθήσουν περισσότερο προκειμένου να μη μείνει κανείς πίσω στη διαδρομή. Αυτούς τους ανθρώπους τους καταλαβαίνω περισσότερο από κάθε τι. Τη κόπωσή τους, το θυμό τους τη δυσαρέσκειά τους. Τους καλώ όμως να αναλογιστούμε όλοι μαζί αν άξιζε το κόπο αυτή η προσπάθεια. Αν άξιζε το κόπο να μη μείνει κανείς μόνος και αβοήθητος. Και να θυμηθούμε που ήταν η χώρα πριν τέσσερα χρόνια. Και που βρίσκεται σήμερα τόνισε.
Και έθεσε το δίλημμα: «Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι αν αυτό τοίχο ιστορικό βήμα θα ολοκληρωθεί. Το κρίσιμο ερώτημα, όμως, είναι αν η Ελλάδα θα συνεχίσει, τώρα που ανοίγουν τα φτερά της, τη πορεία προς τα εμπρός. Αν θα φτερουγίσει για να πετάξει ή θα ξαναγυρίσει πίσω, με πεσμένα τα φτερά, στα δύσκολα και δραματικά χρόνια που όλοι θέλουμε να ξεχάσουμε. Η απάντηση θα δοθεί και πάλι από τον ίδιο τον ελληνικό λαό. Είναι ο μόνος που μπορεί να κλείσει οριστικά πίσω τη καταπακτή πίσω μας αλλά και να ανοίξει μπροστά μας διάπλατα το φεγγίτη για ένα μέλλον πιο φωτεινό.Είναι ο μόνος που μπορεί να δώσει την απάντηση αν το πολιτικό σύστημα που χρεοκόπησε τη χώρα θατελειώσει οριστικά. Ή αν οι θύτες θα επιστρέψουν ως εκδικητές».
