Ικανοποίηση επικρατεί στην κυβέρνηση για τα αποτελέσματα της χθεσινής Συνόδου Κορυφής EuMed, που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα, καθώς σε μία στιγμή που το παγκόσμιο στερέωμα απασχολεί η αιφνίδια συνεργασία ΗΠΑ – Βρετανίας – Αυστραλίας, 9 Ευρωπαίοι ηγέτες, βρέθηκαν στη χώρα μας και έστειλαν πολυεπίπεδα μηνύματα.
«Το ξυπνητήρι για την Ευρώπη χτύπησε και το πρώτο ξημέρωμα μας βρήκε στην Αθήνα» σχολίαζε κυβερνητικό στέλεχος, αναδεικνύοντας τη σημασία της κοινής παρουσίας στη χώρα μας του Γάλλου Προέδρου Μακρόν, που βρίσκεται στο επίκεντρο της προσοχής μετά την κίνηση ματ των ΗΠΑ, και του Ιταλού πρωθυπουργού Μάριο Ντράγκι, οι οποίοι αναμένεται να διαδραματίσουν σημαντικό ρόλο στην Ευρώπη την επόμενη της αποχώρησης της Άνγκελα Μέρκελ από την γερμανική Καγκελαρία.
Βεβαίως, δεν διέφυγε από την προσοχή της Αθήνας το γεγονός ότι ο Γάλλος πρόεδρος απέφυγε να πάρει «την πάσα» που του έδωσε ο πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης για την ανάγκη στρατηγικής αυτονομίας της Ευρώπης και περιορίστηκε σε μία έμμεση αναφορά ότι υπάρχουν πολλές προκλήσεις και πρέπει να σοβαρευτούμε ως Ευρωπαίοι. Ήταν ωστόσο, προφανές ότι ο κ. Μακρόν επανασχεδιάζει τη στρατηγική του μετά τις τελευταίες εξελίξεις και δεν θα άνοιγε τα χαρτιά του από την Αθήνα.
Στις δημόσιες τοποθετήσεις δεν συζητήθηκε η πάγια θέση του Γάλλου προέδρου για την ανάγκη να παράγει η Ευρώπη κοινά όπλα και να υπάρξει εμβάθυνση αυτής της συνεργασίας μεταξύ των χωρών μελών, καθώς πέραν των άλλων, είναι γνωστή και η επιφυλακτικότητα απέναντι στην πρόταση της Γερμανίας, η οποία ούτως ή άλλως είναι σε μετάβαση.
Η κυβέρνηση, πάντως, αναδεικνύει αφενός τη γεωπολιτική συγκυρία, δηλαδή το γεγονός ότι η Σύνοδος έλαβε χώρα λίγα εικοσιτετράωρα μετά το νέο σύμφωνο ασφάλειας ΗΠΑ – Αυστραλίας – Μεγάλης Βρετανίας (AUKUS), αλλά και ελάχιστο χρονικό διάστημα μετά την οριστική αποχώρηση των ΗΠΑ από το Αφγανιστάν και αφετέρου το ότι βρέθηκαν στο επίκεντρο τα προβλήματα του μέλλοντος, δηλαδή οι κλιματολογικές, πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες στον ευρωπαϊκό Νότο.
Όπως τονίζουν κυβερνητικές πηγές, όλα τα παραπάνω, έφεραν τους συμμετέχοντες αντιμέτωπους με ένα ευρύτατο φάσμα προκλήσεων, το οποίο περιλαμβάνει:
- ζητήματα ασφάλειας και σταθερότητας στην Ανατολική Μεσόγειο
- μεταναστευτικές ροές και προσφυγικούς πληθυσμούς
- ζητήματα σταθεροποίησης των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής
- ζητήματα κοινωνικής συνοχής στο εσωτερικό της ΕΕ
- την πορεία της πανδημίας και της ευρωπαϊκής εμβολιαστικής προσπάθειας
- τις ανάγκες χαμηλού ενεργειακού κόστους και επανακαθορισμού του ενεργειακού πλαισίου στο φυσικό αέριο
- ζητήματα προστασίας ανθρωπίνων δικαιωμάτων
- μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής και αντίμετρα πολιτικής προστασίας
- την προστασία της βιοποικιλότητας, του δασικού και θαλάσσιου πλούτου,
- αλλά και επιμέρους περιφερειακά ζητήματα, όπως ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου στην περίπτωση της Κύπρου και βεβαίως
- τη συμπεριφορά της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο.
Πάντα κατά τις ίδιες πηγές, η μεγάλη «βεντάλια» θεμάτων που απασχόλησαν τις εργασίες της Συνόδου μαρτυρά όχι μόνο την ανάγκη για μεγαλύτερη εμβάθυνση των σχέσεων των μεσογειακών χωρών της ΕΕ, αλλά κυρίως τη βούληση για έναν κοινό βηματισμό σε μια στιγμή που τα περιφερειακά συνεργατικά σχήματα έρχονται και πάλι στο παγκόσμιο προσκήνιο.
