Το μήνυμα Τσίπρα στη συνέντευξή του στο Star πως «δεν θα τους αφήσουμε σε χλωρό κλαρί μέσα και έξω από τη Βουλή» είναι ενδεικτικό της στρατηγικής μετωπικής σύγκρουσης του ΣΥΡΙΖΑ με την κυβέρνηση και προάσπισης των δικαιωμάτων και συμφερόντων όλων των πλειοψηφικών κοινωνικών ομάδων που πλήττονται από τις πολιτικές Μητσοτάκη.
«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη φθάνει πλέον στο μέσο της συνταγματικής της θητείας και πλέον ξεδιπλώνει την πραγματική του ατζέντα, που διακόπηκε από την πανδημία, ο χρόνος κυλάει αντίστροφα και η φθορά του πολλαπλασιάζεται» σημειώνουν στην αξιωματική αντιπολίτευση.
Στην Κουμουνδούρου εκτιμούν πως ο κ. Μητσοτάκης επιχειρεί να προλάβει την ήδη διογκούμενη φθορά της κυβέρνησής του, διεκπεραιώνοντας σκληρά αντικοινωνικά σχέδια νόμου πριν το φθινόπωρο που τα πρώτα αποτελέσματα της πολιτικής του θα αρχίσουν να γίνονται αντιληπτά από τη μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία στην καθημερινότητα και την… τσέπη της.
Παραπέμπουν δε, στην εφαρμογή του πτωχευτικού, όπου ήδη αρχίζουν πλειστηριασμοί και πτωχεύσεις με εκποίηση πρώτης κατοικίας, στην ιδιωτικοποίηση υπηρεσιών του ΕΣΥ – ακόμα και εν μέσω πανδημίας, στον αποκλεισμό 25.000 μαθητών από τα ΑΕΙ που «σπρώχνονται» στα ιδιωτικά κολέγια καθώς και στο εργασιακό, το οποίο αναμένεται να οδηγήσει σε σημαντική επιδείνωση του εργασιακού βίου και των μισθών εργαζομένων, καθώς και σε αθρόες απολύσεις που πλέον διευκολύνονται νομοθετικά.
«Για αυτό το λόγο και σπεύδει να νομοθετήσει μέτρα που εγείρουν τεράστιες πολιτικές αλλά και κοινωνικές αντιδράσεις, λειτουργούν διχαστικά για την κοινωνία και βάζουν βαθιές διαιρετικές τομές στα δύο αντικρουόμενα πολιτικά σχέδια, φωτίζοντας τις εναλλακτικές προγραμματικές προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ» σημειώνουν από την Κουμουνδούρου.
Εκτίμηση του Αλέξη Τσίπρα είναι πως ο «φόβος» του κ. Μητσοτάκη κρύβεται πίσω από την επίθεσή του στη Βουλή την περασμένη εβδομάδα, με την αποστροφή πως «δεν είστε ο Ανδρέας Παπανδρέου», όταν του είπε πως είναι προδιαγεγραμμένη η ήττα της Δεξιάς, όποτε εφαρμόζει πολιτικές σε σύγκρουση με τη συντριπτική πλειοψηφία της κοινωνίας, όπως το ’90-’93 που ο πατέρας του που συγκρούστηκε με συνδικάτα, εργαζόμενους και νεολαία.
Όπως έχει τονίσει σε συνομιλητές του ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, «το πρόβλημά του κ. Μητσοτάκη λοιπόν δεν είναι αν ο πολιτικός του αντίπαλος είναι Παπανδρέου ή ο ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ το ΠΑΣΟΚ της δεκαετίας του 90, αλλά ότι ο ίδιος είναι Μητσοτάκης και μάλιστα σε χειρότερη εκδοχή και η πολιτική που ασκεί συγκρούεται ευθέως με τα συμφέροντα της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας».
Διχασμός
Στο πλαίσιο αυτό, στόχος της Κουμουνδούρου είναι να μπορέσει να υπερκεράσει τον κοινωνικό αυτοματισμό που ανασύρει το Μέγαρο Μαξίμου για να διαχειριστεί επικοινωνιακά τις πρωτοβουλίες του, καθώς και να αναδείξει το βαθιά διχαστικό σχεδιασμό του Κυριάκου Μητσοτάκη. Όπως σημειώνουν συνεργάτες του κ. Τσίπρα, με τις πολιτικές του διχάζει την κοινωνία με τη διαρκή στοχοποίηση της νεολαίας, τη μεσαία τάξη με τον «εκτρωματικό» πτωχευτικό νόμο, τους εργαζόμενους με την επαναφορά της «πιο ακραίας εργασιακής ζούγκλας».
Χαρακτηριστικός της διχαστικής στρατηγικής του ήταν ο τελευταίος διαχωρισμός που επιχείρησε και τον οποίον στηλίτευσε έντονα ο κ. Τσίπρας, για αυτόν ανάμεσα στους εμβολιασμένους που θα έχουν προνόμια και στους μη εμβολιασμένους που θα στερούνται δικαιώματα, μια συζήτηση που επιλέγει μάλιστα να ανοίξει τη στιγμή που πλήρως εμβολιασμένο είναι μόλις το 30% του πληθυσμού.
