Ξέρετε ποιο θα είναι το πιο κρίσιμο διάστημα της Πρωθυπουργίας Μητσοτάκη; Το δεκαπενθήμερο από τις 10 έως τις 24 Απριλίου.
10 Απριλίου είναι ο πρώτος γύρος των Γαλλικών Προεδρικών Εκλογών και 24 ο δεύτερος. Συμπίπτουν με την περίοδο των Παθών. Σύμφωνα με το Ορθόδοξο εορτολόγιο η πρώτη είναι η Κυριακή των Νηστειών, άρα ο Πρωθυπουργός μας θα πρέπει να μην φάει τίποτα, (ίσως να τρώγεται με τα ρούχα του), και η δεύτερη είναι η Κυριακή της Αναστάσεως (του Χριστού και όχι του Κυριάκου).
Αν νομίζετε πως είμαστε πράκτορες της CIA ή της NSA και παρακολουθούμε με δορυφόρους το Μαξίμου κάνετε λάθος… (ο Σμπίρος μου δεν υπολογίζεται… καφετζής είναι ο άνθρωπος).
Τι παρακολουθούμε όμως; Τη διεθνή επικαιρότητα και τις (δυστυχώς για τη χώρα παροδικές και όχι στρατηγικές) συμμαχίες του Κυριάκου.
Τι μας λένε λοιπόν τα forecasts για να μην σας κρατάω σε αγωνία;
Μέχρι πριν λίγους μήνες όλα φαίνονταν ρόδινα για τον φιλόδοξο Γάλλο πολιτικό. Η Αριστερά εκτός από τον Μελανσόν δεν έβρισκε καν άλλο φιλόδοξο υποψήφιο να την εκπροσωπήσει, ενώ η Δεξιά εμφανιζόταν διασπασμένη ανάμεσα στην Μαρίν Λεπέν και τον Ερίκ Ζεμμούρ.
Για τον Μακρόν η Λεπέν είναι πλέον «του χεριού του», αφού και την είχε κερδίσει με άνεση το Μάιο του 2017 με 33 μονάδες διαφορά (63% vs 33%) και 10 εκατομμύρια ψήφους (20.743.128 vs 10.638.475)! Και εφέτος όλα τα σενάρια του Β’ γύρου τον εμφανίζουν να επικρατεί άνετα και πάλι με πιο μικρές, αλλά σημαντικές διαφορές στις 10 έως 14 μονάδες (56% – 44%).
Το φθινόπωρο έμπλεξε προσωρινά ο σχεδιασμός του όταν εμφανίστηκε ορμητικά ως υποψήφιος ο Ερίκ Ζεμμούρ, αιρετικός δημοσιογράφος/celebrity. Κάποια στιγμή (Οκτώβριος ’21) έφτασε να περνάει ακόμη και δεύτερος με 16,5% , πριν σταθεροποιηθεί σε χαμηλότερα μεν αλλά παρόλα αυτά αξιοσημείωτα διψήφια ποσοστά της τάξης του 12-14%. Δεν μπορεί να απειλήσει τον Μακρόν, αλλά ως «υπερδεξιός» τελειώνει την Λεπέν, αφού της «ξελογιάζει» το υπερσυντηρητικό ακροατήριο και συσπείρωνει και πάλι τους κεντρώους γύρω από τον Πρόεδρο.
Η Γαλλική Δεξιά φαινόταν λοιπόν να βρίσκεται για άλλη μια φορά σε αδιέξοδο. Μέχρι όμως που ήρθε η σειρά μια άλλης δυναμικής κυρίας, για να ξαναμοιραστεί η πλειοψηφική κεντροδεξιά τράπουλα: το όνομα αυτής Βαλερί Πεκρές. Η «αστή ξανθιά», με το σπουδαίο βιογραφικό (μιλάει 3 γλώσσες Ιαπωνικά, Ρωσικά και βεβαίως Αγγλικά), μπορεί να απευθύνεται και στην ελίτ, αλλά και στη μεσαία τάξη. Όπως δηλώνει η ίδια είναι «κατά το 1/3 Μάργκαρετ Θάτσερ και κατά τα 2/3 Άνγκελα Μέρκελ». Η νέα ηγέτης των Ρεπουμπλικανών φιλοδοξεί να γίνει η πρώτη γυναίκα Πρόεδρος της Γαλλίας. Ως πρώην φανατική οπαδός του Ζακ Σιράκ και «μαθήτρια» του Αλαίν Ζυπέ, εντάχθηκε στο περιβάλλον του Φιγιόν, έμαθε να συνθέτει όλες τις τάσεις της Δεξιάς, αυτό ακριβώς που χρειαζόταν για να διεμβολίσει τον «μακρονισμό», ο οποίος δεν πρόλαβε σε μια θητεία, από επικοινωνιακός όρος να ωριμάσει σε συνεκτική πολιτική πρόταση. Σύμφωνα με το ινστιτούτο Elabe (BFMTV / l’ EXPRESS) η Πεκρές επικρατεί με 52% έναντι 48% του Μακρόν στο Β’ γύρο (6/12/21)!
Έκπληξη;
Ίσως.
Επιμένουμε πάντως πως τίποτα δεν είναι τυχαίο στην πολιτική. Πάντα υπάρχει ένας σχεδιασμός γι’ αυτό που φαίνεται ως «συγκυρία»…
Όσοι γνωρίζουν τα ενδότερα της Γαλλικής πολιτικής σκηνής, ισχυρίζονται ότι η «Παριζιάνικη Διαπλοκή» εξύφανε ένα σατανικό πολιτικό σχέδιο 4 φάσεων:
α) εμφάνισε και υπερπρόβαλε τον Ζεμμούρ, ώστε να κόψει τα φτερά της Λεπέν,
β) διέσπασε την άκρα Δεξιά, χωρίς να στερήσει στην ευρύτερη Κεντροδεξιά τις ελπίδες της για μια άλλη επιλογή την Προεδρία,
γ) διάλεξε μια άλλη γυναίκα που και καλύπτει τα χαρακτηριστικά της Λεπέν, αλλά δεν φοβίζει και τους Κεντρώους,
δ) συσπειρώνει ευρύτερα ακροατήρια, και κυρίως τις πολυδιασμασμένες ομάδες Γκωλικών, Σαρκοζικών, κ.ά.
Ιθύνων νους της «Επιχείρηση Κατάληψη των Ηλυσίων Πεδίων» ο νέος βαρώνος των Γαλλικών media, ο VINCENT BOLLORE, ο οποίος είχε προλάβει να αγοράσει από τον όμιλο LAGARDERE το CNews (τη Γαλλική εκδοχή του Αμερικάνικου FOX NEWS) και να σχηματίσει μαζί με το Radio Europe 1 και το Paris Match έναν ιδιαίτερα παρεμβατικό όμιλο επικοινωνίας,.
Οι τελευταίες μετρήσεις (και στη Γαλλία δεν είναι όλες ελεγχόμενες από την Κυβέρνηση όπως στη δική μας βαλκανοασιατική γωνιά), ενώ έφεραν την Πεκρές σε απόσταση βολής 9 μονάδων από τον Μακρόν, στον Α’ γύρο 25% vs 16%), σήμερα η διαφορά είναι σε απόσταση αναπνοής και κυμαίνεται ανάμεσα στις 3-6 μονάδες. Όμως έχουμε ακριβώς 3 μήνες μπροστά μας ως τον πρώτο γύρο… Οι 100 ημέρες είναι τεράστιο διάστημα και στη Γαλλία οι ανατροπές είναι συνήθεις. Ας μην ξεχνάμε ότι και η νίκη Μακρόν είναι αποτέλεσμα «ξαφνικού θανάτου». Το σκάνδαλο PENELOPE GATE ανέκοψε την πορεία του Φιγιόν προς το Ελυζέ και κατέστησε νικητή τον νεαρότατο τότε (40 ετών) τραπεζίτη της ROTHCHILD.
Όλα αυτά δεν θα είχαν τόσο ενδιαφέρον για εμάς τους Έλληνες, αν δεν παίζονταν τόσα πολλά για τον Πρωθυπουργό μας, σε μια αναμέτρηση το αποτέλεσμα της οποίας δεν μπορεί ούτε να ελέγξει, ούτε να προδικάσει με τις λίστες Πέτσα και μεγαλόστομες δηλώσεις στήριξης…
Το γνωστό δόγμα «Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία», προφανώς δεν πρόκειται να ανατραπεί, ακόμη και αν εκλεγεί η Πεκρές. Τα διακυβεύματα όμως είναι πολλά και σοβαρά και για τον Κυριάκο προσωπικά και για τη Νέα Δημοκρατία ως κόμμα και -το πιο σημαντικό- για την Ελλάδα.
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ 1ο
Το παρασκήνιο της συμφωνίας για την προμήθεια 6,5 δις των φρεγατών Belharra, το μέλλον της ολοκλήρωσής της με συμπληρωματικό πακέτο 3 κορβετών και ο εξοπλισμός τους με πυραύλους Scalp αν ανατραπεί, σε περίπτωση που αλλάξουν Πρόεδροι και Υπουργοί Άμυνας στη Γαλλική πλευρά λέγεται ότι μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο εξέτασης από τη νέα Γαλλική Εθνοσυνέλευση που θα προκύψει καθώς ακολουθούν Βουλευτικές εκλογές στις 22 Μαΐου.
Η «δουλειά» έκλεισε γρήγορα λόγω Aukus και δεν είναι όλες οι πλευρές πλήρως καλυμμένες…
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ 2ο
Το μέλλον του Συμφώνου Σταθερότητας: η Ελλάδα ελπίζει να λειτουργήσει ο Μακρόν ως αντίβαρο στη διαφαινόμενη σκληρή πολιτική Σολτς. Αν δεν εκλεγεί, το Βερολίνο θα τρίβει τα χέρια του και ο νέος Γαλλογερμανικός άξονας μπορεί να συνθλίψει και τον Κυριάκο (μικρό το κακό) αλλά και τη Χώρα (μεγάλο το κακό)…
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ 3ο
Το ενδεχόμενο καθυστέρησης των πολυπόθητων προκαταβολών του Ταμείου Ανάπτυξης: τις περιμένουμε από τον Οκτώβριο του ‘21 και συνέχεια φθάνουν… Επάνω σε αυτά τα (δήθεν) 70 δις ο Μητσοτάκης έχει στηρίξει το post-covid αφήγημά του. Αν οι εκταμιεύσεις μετατεθούν για το 2ο εξάμηνο του ’22 ή ακόμη χειρότερα το ’23, δεν θα έχει χαθεί το αντίβαρο στους υπερφουσκωμένους λογαριασμούς της ΔΕΗ;
ΔΙΑΚΥΒΕΥΜΑ 4ο
Ακόμη πιο σημαντικά είναι τα πολιτικά αποτελέσματα της «Εμπλοκής Percesse»: «Κουμάντο» στις Βρυξέλλες -και στα από εκεί προερχόμενα κονδύλια- κάνει το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα (ΕΛΚ). Μέλος αυτού είναι οι Ρεπουμπλικανοί (το κόμμα του Ντε Γκωλ), από το οποίο προέρχεται η Πεκρές. Για τους Ευρωπαίους συντηρητικούς η εκλογή της είναι κομβική για όλη την προγραμματική περίοδο μέχρι τις Ευρωεκλογές του ’23. Και σε καμία περίπτωση δεν θα χαρούν να μην την στηρίξει ανοιχτά ένας πολιτικός της συντηρητικής οικογένειας. Θα θεωρηθεί -και δικαίως- «προδοσία». Πώς όμως θα εγκαταλείψει τον «αδελφό» του ο Κυριάκος, όταν έχει εκτεθεί τόσο πολύ υπέρ του; Ακόμη και οι «Πρώτες Κυρίες» έχουν συνάψει μοναδικά στενές σχέσεις βασισμένες σε κοινά βιώματα και μια ξεχωριστή αντίληψη για την HAUTE COUTURE. Υπάρχει και άλλος εφιάλτης. Αν πιεζόμενος από το ΕΛΚ κάνει την «κωλοτούμπα» και τελικά ο Μακρόν κερδίσει; Θα βρεθεί διπλά χαμένος…
Σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, προστίθεται στις έγνοιες του μια εξέλιξη της τελευταία στιγμής. Φαίνεται πως εξαντλείται η τύχη του Κυριάκου στην Ευρώπη. Ο θάνατος από καρκίνο του Νταβίντ Σασόλι του 65χρονου Ιταλού Προέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου αλλάζει τις ισορροπίες και στα υψηλά κλιμάκια της Επιτροπής.
Ο Έλληνας Αντιπρόεδρος Μαργαρίτης Σχοινάς θα αρχίσει να ξανασκέφτεται τις προσεγγίσεις που του έχουν γίνει το τελευταίο χρονικό διάστημα και από πρώην πανίσχυρους πολιτειακούς παράγοντες, αλλά και δύο πανίσχυρες επιχειρηματικές οικογένειες. Όλοι βλέπουν στο πρόσωπό του «τον Έλληνα Ντράγκι». Τον «σοβαρό τεχνοκράτη» που θα μοιράσει δίκαια και χωρίς προσωπική ατζέντα τα 70 δις €, Ταμείου και ΕΣΠΑ.
Ακούστηκε μάλιστα ότι συμφώνησαν σε δείπνο στην Εκάλη: «Οι τριπλές εκλογές είναι μεγάλη περιπέτεια… Δεν θα ξαναπάμε σε νέο ’89 για να ξαναγίνει ένας Μητσοτάκης Πρωθυπουργός. Έγινε μια φορά… Αρκετά!».
Αν προστεθεί στην εξίσωση ότι διατηρεί και διαύλους με τους πρώην Πρωθυπουργούς της ΝΔ Κώστα Καραμανλή και Αντώνη Σαμαρά (φημολογείται μάλιστα ότι ο δεύτερος δεν θα έλεγε όχι σε ένα swap, δηλαδή να στηρίξει την επιλογή Σχοινά στην Ελλάδα και να πάει εκείνος στην θέση του ως Επίτροπος στις Βρυξέλλες), τότε η επιλογή του ως Πρωθυπουργού κοινής αποδοχής και μακράς πνοής γίνεται ρεαλιστική.
ΕΠΙΠΛΟΚΗ 2Η
Ο δύο τελευταίες μυστικές δημοσκοπήσεις που πήραν στα χέρια τους στο Μαξίμου, φέρνουν τη ΝΔ κάτω από το 30% (29% και 27% αντίστοιχα). Αυτό οδηγεί στα σενάρια συγκυβέρνησης και «συναινετικών Πρωθυπουργών» που αναφέραμε παραπάνω.
Γνώστης και των εξελίξεων -αλλά και των σεναρίων- είναι ο Έλληνας Πρωθυπουργός, που ούτως ή άλλως μπαίνει στην 3η και τελευταία φάση της θητείας του. Δηλώνει «κυρίαρχος». Είναι όμως; Μετά τον ανέμελο πρώτο χρόνο ’19-’20, τον χτύπησε ο Κορωνοϊός και τώρα κινδυνεύει και από τον Γκωλικό ιό «Περκάς και την «Ευρωπαϊκή Μετάλλαξη Σχοινά».
Γι’ αυτό ήδη ταλανίζεται ανάμεσα στο να κάνει την έκπληξη με εκλογές στις 13 Μαρτίου ή να ρισκάρει περιμένοντας μέχρι το ’23, κάτι που του εισηγείται ο μέντοράς του Κώστας Σημίτης. (Θα δεχτεί την άτυχη ημερομηνία ή θα ατυχήσει η εισήγηση των Ντορικών συνεργατών του και σύσσωμου του ΔΟΜ;)
Όπως είπαμε ο δεύτερος και τελικός γύρος των εκλογών στη Γαλλία συμπίπτει με το Ορθόδοξο Πάσχα. Ποιός από τους υποψηφίους θα κάνει Ανάσταση στη Γαλλία θα κρίνει σε μεγάλο βαθμό και το macro σκηνικό για τις πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Γι’ αυτό όσο οι Έλληνες θα ψήνουν τον παραδοσιακό οβελία, ο Κυριάκος θα ψήνεται στην Τήνο περιμένοντας με αγωνία τα exit polls του TV France. Εμείς θα απολαμβάνουμε παϊδάκια με κόκκινο κρασί και εκείνος θα να πίνει πικρό καφέ και σίγουρα θα τρώει τα νύχια του…
Νίκος Καραχάλιος
