Πολύς λόγος γίνεται τις τελευταίες ώρες για την παλαιότητα των πυροσβεστικών αεροσκαφών canadair με αφορμή το τραγικό συμβάν κατά την διάρκεια της μάχης για την κατάσβεση της φωτιάς στην Κάρυστο.
Ωστόσο, το πρόβλημα είναι γνωστό εδώ και τρεις δεκαετίες όταν για πρώτη φορά η Bombardier κατασκευάστρια εταιρία των CL-415 γνωστοποίησε την πρόθεση της να διακόψει την γραμμή παραγωγής των συγκεκριμένων πυροσβεστικών διότι ήταν ασύμφορη επειδή δεν συγκεντρώνοντας ο απαιτούμενος αριθμός παραγγελιών από τις ενδιαφερόμενες χώρες (κυρίως της Μεσογείου) που ήδη χρησιμοποιούσαν τον συγκεκριμένο τύπο πυροσβεστικών αεροσκαφών αφού ήταν το μοναδικό δυτικό με δυνατότητα υδροληψίας από θάλασσες και λίμνες.
Στο μεταξύ η Καναδική εταιρεία Bombardier αλλάζει χέρια. Αρχικά περνάει στην Viking Air και εν συνεχεία στην De Havilland Canada (DHC), ενώ η γραμμή παραγωγής των CL παραμένει ανενεργή.
Τα τελευταία δέκα χρόνια η ελληνική Πολεμική Αεροπορία που έχει την ευθύνη συντήρησης και εκμετάλλευσης του ιπτάμενου πυροσβεστικού στόλου επιδίδεται σ’ έναν αγώνα δρόμου σε «μάντρες» με κανιβαλισμένα αεροσκάφη για την ανεύρεση ανταλλακτικών για τα CL.
Ωστόσο, ενώ η Ελλάδα την τελευταία δεκαετία αναζητεί μανιωδώς εναλλακτικές λύσεις για την κάλυψη της «μαύρης τρύπας» που δημιουργεί ο σταδιακός παροπλισμός των canadair, εμφανίζονται οι Ιάπωνες για να προωθήσουν στην ΕΕ μέσω της Αθήνας το δικό τους ελικοπτεροφόρο πυροσβεστικό αεροσκάφος.
Τον Σεπτέμβριο του 2017 ο τότε Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ ναύαρχος Κυριάκος Κυριακιδης κατόπιν προσκλήσεως του Ιάπωνα ομολόγου του Commisioner Suzuki επισκέπτεται τις εγκαταστάσεις της εταιρείας Swinmaywa Industries στην Osaka όπου παρακολούθησε επίδειξη του αμφίβιου, ιαπωνικής κατασκευής αεροσκάφους SU2 που κατ´ αρχάς κατασκεύασαν για επιχειρήσεις έρευνας-διάσωσης (SAR) με δυνατότητα μετατροπής σε πυροσβεστικό.
Στο Τόκιο το 2017 έγινε μια πρώιμη συζήτηση για ενδεχόμενη προμήθεια των Ιαπωνικών SU2 από την Ελλάδα. Σημειωτέον η Ιαπωνία μετά τον Β´ Πόλεμο δεν κάνει εξαγωγές αμυντικού υλικού και το συγκεκριμένο είδος αναφερόταν στην πολιτική προστασία. H πώληση στην Ελλάδα SU2 θα ήταν επιπλέον μια αφορμή πολύ ήπιας διείσδυσης στην ευρωπαϊκή αγορά. Κάλλιστα θα μπορούσε η Ελλάδα να κινητοποιήσει και να ευαισθητοποιήσει την ΕΕ ώστε να εκδηλώσει ενδιαφέρον για προμήθεια 6 με 7 αεροσκαφών.
Παράλληλα θα μπορούσε να δημιουργηθεί στην Ελλάδα (ΕΑΒ) βάση υποστήριξης των canadair, από την οποία και να ενεργούν επιχειρησιακά σε όλη την νότια Ευρώπη και όπου αλλού απαιτηθεί.
Θα γινόταν μεταφορά τεχνογνωσίας στην ΕΑΒ που θα αφορούσε συντήρηση και πιστοποίηση των SU2. Τα συγκεκριμένα ιαπωνικά πυροσβεστικά αεροσκάφη λόγω της μεγάλης χωρητικότητας (σε επιβαίνοντες) θα ενεργούσε και ως μέσο διάσωσης παράνομων μεταναστών στην κεντρική Μεσόγειο.
– Η επαφή με τους Ιάπωνες συνεχίστηκε το 2018 όπου επισκέφθηκε την Αθήνα ομάδα με επικεφαλή τον ομόλογο της ΓΔΑΕΕ και γίνανε σχετικές ενημερώσεις, στην ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, το ΓΕΑ, την 112ΠΜ & την ΕΑΒ
Το Ιαπωνικό SU2 μεταφέρει περίπου το τετραπλάσιο όγκο νερού έναντι Γερμανικών CL.
– Έχει μεγάλη αυτονομία (φτάνει μέχρι το Γιβλαρτάρ… Είναι τετρακινητήριο (ασφαλέστερο σε μια δυσμενή κατάσταση)
